Pa prostu / Па-просту

  • Szucman z Nowaj Wioski

    Z cyklu "Płacz zvanoŭ" (Cz. 25)

    – Trzeba, żeby wszyscy Polacy chwycili się za prawo, bo jeśli Białorusy wezmą władzę w swoje ręce, to wszystkim będzie źle… Usim wiadomo, szto kali wosieniaj 1939 roku sawiety zajmali Zachodniuju Biełaruś, z wielkaj radaściu prywitali ich asobienno prawasłaŭnyja. Heto mieło swaje pryczyny, bo pad…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zwanoŭ

„Palicjanty” (cz. 3)

Kryż u Plantach Fatahrafija aŭtara

Letam u 1941 r. u Plantach u Hilspolizei zapisaŭso toża katolik Jan Wiarbicki. Hety 19-letni chłopiec zhadziŭso pamahać dla Niemcaŭ nawodzić nowyja akupacyjnyja paradki i zaŭdawać im prawasłaŭnych piraważno susiedziaŭ, jakija da nidaŭna byli ŭ wiaskowym sielsawiecie, abo mieli jakija-koleczy kamunistycznyja schilnaści. Jamu jak i…

Płacz zwanoŭ

4. „Palicjanty” (2)

„Palicjanty” jeduczy nazad arysztawali jaszcze Czemiela ŭ Guraniach i Miakisza ŭ Nowaj Wioscy, jakija za sawietami byli sałtysami. Usich zawiaźli na pastarunak u Szudziaławie. Pasadzili ich u łahier pad Sakołkaj, skul pa dwoch miesiacach pawypuskali. Bambizy z Plantaŭ i druhich wiosak, jakija pazapiswalisa ŭ Hilspolizei,…

CZASOPIS 9/2020

Wyjątkowe lato

Бел-чырвона-белыя сцягі на будынку Нацыянальнага акадэмічнага тэатру імя Янкі Купалы ў Мінску Фота: Наша Ніва

Tegoroczne lato białoruskie doprawdy było wyjątkowe. W regionie bez hucznych imprez plenerowych – śpiewaczo-tanecznych biesiad, festiwali i zabaw na festynach ludowych, tudzież dorocznych dni gminnych miasteczek, na których zawsze królowały nasze zespoły. O Białorusi zrobiło się za to głośno jak nigdy dotąd. Sierpniowy zryw wolności…

Выбары ў цяні каронавіруса

Рад выбарчых плакатаў насупраць супраскага манастыра Фота Юркі Хмялеўскага

У чэрвені ўся Польшча жыла не так ужо пагрозай каронавіруса, колькі кампаніяй перад прэзідэнцкімі выбарамі. Да пандэміі грамадзяне паспелі неяк прывыкнуць, як і да нязменных, на жаль, дадзеных пра лік захварэўшых, які штодзень перадаецца міністэрствам аховы здароўя. Паколькі не пачаў ён узрастаць, улады вырашылі адмяніць…

Płacz zwanoŭ

4. „Palicjanty” (1)

U 1944 r. z Plantaŭ u „Rasieju” wyjechało 26 radzinaŭ. Z susiednich Guraniaŭ – 16, tolko samo i z niedalokaj Hryboŭszczyny. Usie hetyja ludzi byli prawasłaŭnyja. Heto dawiało da taho, szto tut jak i ŭ mnohich druhich wioskach na Krynszczynie adwiarnulisa praporcji i katalikoŭ stało…

Такіх людзей больш не будзе

Брукаваная вуліца ў Паўднёвым Востраве. Яшчэ не заліта асфальтам

На Светлым Тыдні пасля Вялікадня прыйшлося мне назаўсёды развітацца з матуляй. Памерла – на 84-ым годзе жыцця – раніцай у промнях вяснянага сонца пры мне ў сваім доме ў Паўднёвым Востраве. Пражыла тут 63 гады, адкуль прыйшла сюды замуж са Слоі, што ў суседняй Шудзялаўскай…

Быў апошнім беларускім паэтам на Гарадоцкай зямлі

Анатоль Парэмбскі (1927-2020) на сцэне дому культуры ў Гарадку Фота Гміннага цэнтра культуры ў Гарадку

28 красавіка на 93-цім годзе жыцця ў Гарадку памёр беларускі народны паэт Анатоль Парэмбскі. Гэта быў незвычайны чалавек – інтэлігентны, таленавіты, з глыбокай душой. Як просты селянін, земляроб, але і з сярэдняй адукацыяй, з маленства меў цягу да культурнасці, да кніжак. Любіў пісаць вершы, а…

75-я гадавіна пацыфікацыі вёскі Патока

22 траўня жыхары вёскі Патока ў гміне Міхалова і іх нашчадкі ўжо пяты раз сабраліся на месцы, дзе калісь стаяла царква, каб памаліцца за бязвінных ахвяр жудасных падзеяў у 1945 г. Тады – 16 траўня – салдаты польскага ўзброенага падполля пад камандаваннем маёра Зыгмунта Шэндзеляжа…

Płacz zwanoŭ

3. Do „raju” albo do ziemi!

Na Krynszczynie nimieckaja akupacja skonczyłasa letam 1944 r. Czyrwona armia wypierła zhetul hitleraŭcaŭ tedy samo jak aswabadziła Chołm i Lublin, 22 lipca. Ciażki boj tut – „na biełastockim napraŭlenni” – prachodziŭ paru dzion. Kali ścichli streły artyleryjskich snaradaŭ, jakija lacieli pa-nad Wostrawam, Niemcy adstupili ŭ…

Białoruski doktor Judym (cz. 2)

Doktor Pietkiewicz, pozbawiony pracy na miejscu, udał się do znajomego lekarza w Lidzie, który poradził mu wyjazd do Wasiliszek koło Grodna. Pojechał jednak dalej, do Rymszan i tam krótko pracował jako lekarz. Kiedy zbliżał się front, zabrał rodzinę z Mołczadzi i wynajętą furmanką, ładując na…

Календарыюм

Гадоў таму

  • у ліпені-жніўні

    – у ліпені 1000 г. памерла князёўна полацкая, вялікая княгіня кіеўская Рагнеда. Разам з сынам Ізяславам адрадзіла беларускую, крывіцкую дзяржаву – Полацкае Княства. Першая ігуменьня ў Беларусі, у манастве – Анастасія. – 13 ліпеня 1260 г. войскі старабеларускай дзяржавы – …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (229) – 7.07.1796 г. у Малюшычах на Наваградчыне нар. Ян Чачот (пам. 23.08.1847 г. у Друскеніках), польскі і беларускі паэт, фальклярыст. Пісаў між іншым вершы на беларускай мове, баляды на польскай мове. Ягоная творчасьць інспіраваная была беларускім фальклёрам. Таксама сабраў ды выдаў каля 1000 беларускіх песень. Пахаваны ў Ротніцы пад Друскенікамі.
  • (161) – 7.07.1864 г. у Маладэчне адкрыта настаўніцкая сэмінарыя.
  • (156) – 7 (19) ліпеня 1869 г. у в. Дубейкава Мсьціслаўскага павету нар. Лявон Вітан-Дубейкаўскі, дзеяч нацыянальнага руху, інжынер будаўнік, паэт. Праектаваў м. ін. царкву ў Відзах і касьцёл у Дрысьвятах. Памёр 6 лістапада 1940 г. у Вільні, пахаваны на могілках Роса.
  • (143) – 7.07.1882 г. у фальварку Вязынка Менскага пав. нар. Янка Купала  (сапр. Ян Луцэвіч), народны пясьняр Беларусі, змагар за беларушчыну і Беларусь. Першы верш на беларускай мове „Мужык” апублікаваў у 1905 г. у газэце „Северо-Западный край”, першы зборнік вершаў „Жалейка” (1908), супрацоўнік а потым рэдактар „Нашай Нівы”. Найбольш вядомыя паэмы: „Курган” (1910), „Бандароўна”, „Магіла льва”, „Яна і я” (1913), драматычныя паэмы: „Адвечная песьня” (1910), „Сон на кургане” (1912), п’есы: „Паўлінка”, „Раскіданае гняздо” (1913), „Тутэйшыя” (1924). Памёр трагічна 28.06.1942 г. у Маскве.
  • (138) – 7.07.1887 г. у Віцебску нар. Марк Шагал, сусьветнай славы жывапісец, графік. У 1918-1919 гг. у Віцебску вёў майстэрню жывапісу, пасьля жыў у эміграцыі. Памёр 28.03.1985 г. у Сен-Поль-дэ-Ванс (Праванс, Францыя).
  • (133) – 7.07.1892 г. памёр у пас. Калымскі ў час экспэдыцыі Іван Чэрскі, геоляг, географ, дасьледчык Сібіры (нар. 15.05.1845 г. у Свольне на Віцебшчыне). За ўдзел у студзеньскім паўстаньні высланы ў Сібір. Яго імем названа сыстэма горных хрыбтоў у Якуціі Магаданскай вобл., хрыбет у Забайкальлі, Таварыства Беларусаў у Іркуцку.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com