Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    20. Szpieg z pastarunku milicji ŭ Szudziałavie

    Kali ŭ żnivo 1944 r. krasnaarmiejcy asvabadzili tutejszyja ziemli ad hitleraŭcaŭ, kala Szudziałava ażyvilisa katoliki, jakija jaszcze za Niemca zapisalisa da Armii Krajovaj. Takuju jaczejku ŭ Kazłovym Łuzie sarhanizavaŭ vosieniu 1942 r. Adolf Filipowicz z susiedniaho Biełaha Łuha. U AK ŭstupiŭ miż inszym Adolf Ogilba…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    4. Hajnuvka zbliźka

    To był maj, pachniała Saska Kępa / Szalonym, zielonym bzem – spivała Maryla Rodowicz u radivi kirovcy autobusa, kotorym my, dvadceť učenikôv škoły v Horodčyni i jeji dyrektorka pani Renia, voročalisie dochaty z vyciečki do Varšavy…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Дзённік рэдактара

29 кастрычніка 2023 г.

Сцэна са спектакля „Святло ў цемры” Фота Юркі Хмялеўскага

Надта прыемны і кранальны душу вечар у Лялечным тэатры ў Беластоку. Гэта быў апошні акорд сёлетняга фестывалю „Бардаўская восень”, які два дні раней стартаваў у Бельску-Падляшскім. Арганізуе яго цяпер Фонд Тутака ў іншым фармаце і на значна вышэйшым узроўні як калісь. Шкада толькі, што няма…

ЗАПІСЫ ЧАСУ (XI.2023)

На Падляшшы

4 лістапада беларуская дыяспара пратэставала ля консульства РБ у Беластоку супраць жорсткім прысудам, якія атрымалі музыкі гурта „Tor Band”. 12 лістапада у гэтым месцы адбыўся пікет памяці Рамана Бандарэнкі ў трэцюю гадавіну яго смерці з рук беларускіх сілавікоў у Мінску Радыё Рацыя

W dniach 27-29 października w Bielsku Podlaskim, Orli i Białymstoku odbyła się kolejna edycja Festiwalu Białoruskiej Poezji Śpiewanej i Piosenki Autorskiej „Bardaŭskaja Vosień”. Na festiwalowych koncertach zaprezentował się m.in. muzyczno-artystyczny projekt „Kraj” Kaciaryny Vadanosavej i Alaksandry Kanafalskiej, a także zespół Relikt. Organizatorem imprezy jest Fundacja…

Felieton

Z pamiętnika „Eskimosa”

Baluna poznałem na egzaminie. On się nie dostał, a mnie, Eskimosa, przepchnął pewien stary Pisarz z Wysp. To przemiły facet. Potrafił upić się z żulami ciepłym piwkiem, wykłócać się z nimi o wiarę Dostojewskiego, a potem głęboką nocą dzwonić do młodszego od siebie pisarza i…

Zapiski

Krótki dialog Tola Sza i Tamary BeJot o starości

BeJot: Ciężko być starym człowiekiem. Jednak coś człowieka cieszy. Dzień. Bo jest (jasny czy ciemny). Ranek, bo się obudzisz (rankiem zawsze jaśniej, nawet jak ciemno; chociaż przez chwilę błyśnie ząb nieba i ząb umysłu). Nagle nabierają znaczenia zwykłe słowa, które kiedyś denerwowały, bo banalne: niczym…

Płacz zwanoŭ

20. Chto vydaŭ Żłobaviczaŭ z Łużan? (2)

U sudoch sprava ciahnułasa czatery let, ad 1950-ho da 1954 r. Ściapan D. u ciurmie prasiedziaŭ toża try miesiacy adrazu pa vajnie. Uże tedy chtości zaŭdaŭ jaho savietam, jakija pośle asvabadżennia hetych ziemlaŭ arhanizavali novuju ŭłaść. Nidaŭniaho nimieckaho sołtysa arysztavali 6 grudnia 1944 r. Ale…

Нарыс

Балючае пытанне Вінцэнта Дуніна-Марцінкевіча, на якое няма адказу

Не так даўно, у жніўні гэтага года, верш „Гутаркі старога дзеда”, складзены ажно ў 1861 годзе і накіраваны супраць улады Расійскай імперыі, быў прызнаны ў Беларусі экстрэмісцкім. Некаторыя даследчыкі літаратуры (Генадзь Кісялёў, Язэп Янушкевіч) лічаць, што аўтарам з’яўляецца Віцэнт Дунін-Марцінкевіч. Многія журналісты так і пісалі,…

Uwikłanie

30 lat w sidłach bezpieki (cz. 9)

Autor „Samosieja” przy odbudowywanym kąpielisku w Krynkach, wykopanym przez Żydów z getta. Wczesne lata siedemdziesiąte Archiwum rodzinne

Jako robotnik w magazynach Wojewódzkiego Zarządu Aptek Sokrat Janowicz ciągle żył w wielkim stresie. Codziennie w drodze do pracy i z powrotem mijał znajdujący się niedaleko przy tej samej ulicy Sienkiewicza gmach komendy milicji, w którym siedzibę miała też służba bezpieczeństwa. Dobrze wiedział, że ciągle…

Biografia

Świadek przemian (cz. 2)

Mikołaj Hajduk ze współpracownikami z „Niwy” w pochodzie pierwszomajowym. Lata osiemdziesiąte Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej w Hajnówce

Warto wspomnieć, że szkoła podstawowa obejmowała wówczas siedmioklasowy tryb nauczania, a liceum – 8, 9, 10 i 11 klasę. W klasie 10 Mikołaj Hajduk otrzymał dyplom „przodownika nauki i pracy społecznej”, który uprawniał do wstępu na wyższą uczelnię bez egzaminów Na wręczenie przyjechała Polska Kronika…

Дзённік рэдактара

14 кастрычніка 2023 г.

Заўтра ў Польшчы парламенцкія выбары. У бацькоўскім доме ў Востраве гляджу беларускае тэлебачанне. Кажуць у ім, што Польшча – на парозе грамадзянскай вайны, бо выбарчыя вынікі будуць сфальсікаваныя і палякі выйдуць на вуліцу пратэставаць. Ідыёты – лукашэнкаўскія прапагандысты нешта цалкам паблыталі. Не хапала толькі, каб…

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў снежні

    760 – У 1263 г. паявілася першая пісаная зьвестка пра вядомы Ляшчынскі манастыр, які знаходзіўся на прадмесьці Пінска. 755 – 9.12.1268 г. быў забіты галіцкім князем Львом Данілавічам Войшалк, князь наваградзкі, вялікі князь ВКЛ (1263 – 1267) 735 – Пасьля …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (786) – 1237 год. Разгром войскамі князя Данілы Раманавіча крыжацкіх рыцараў пад Драгічынам на Бугу.
  • (122) – 3.12.1901 г. у  в. Кубельнікі каля Бераставіцы на Гарадзеншчыне нар. Мікола Марцінчык (пам. 23.05.1980 г.), нацыянальна-палітычны дзеяч, лекар. Скончыў Віленскі Унівэрсытэт у 1927 г., зьяўляўся адным з кіраўнікоў Беларускага Студэнцкага Саюзу, быў рэдактарам часопіса „Студэнцкая Думка”, дзеячам Грамады, Таварыства Беларускай Школы. Настаўнічаў у Віленскай Беларускай Гімназіі. Некалькі разоў быў арыштаваны польскай паліцыяй, у 1931 г. сасланы зь Вільні пад нагляд паліцыі. Працаваў лекарам у Нараўцы на Беласточчыне. У 1948 г. арыштаваны органамі савецкай бяспекі. 12.08.1949 г. прыгавораны на 10 гадоў лагераў, сасланы ў Варкуту. У 1956 г. вярнуўся ў Гародню, дзе і памёр. Пахаваны на Алекшыцкіх могілках на Гарадзеншчыне.
  • (54) – 3.12.1969 г. памерла Рыта Млодак (нар. 27.02.1906 г. у Менску), сьпявачка сапрана. Закончыла музычны тэхнікум у Віцебску (1928 г.) і Беларускую студыю оперы і балета (1933), у 1933-1959 гг. салістка Дзяржаўнага тэатра оперы і балета БССР у Менску.
  • (29) – 3.12.1994 г. у Менску памерла Ірына Ждановіч (нар. 27.09.1906 г. у Менску), актрыса, дачка акцёра і рэжысёра Флярыяна Ждановіча. Сцэнічную дзейнасьць пачала ў Першым беларускім таварыстве драмы і камэдыі, з 1920 г. працавала ў Тэатры імя Янкі Купалы. Пахаваная на Усходніх могілках.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Copyright © 2023 Czasopis