6 лютага гэта быў асаблівы дзень для народа саамаў (па-польску Lapończyków) па ўсёй Еўропе. Гэты дзень афіцыйна ўстаноўлены як Нацыянальны дзень Лапландыі (Laponii). Гэта гістарычная краіна распаложана цяпер у межах Нарвегіі, Швецыі, Фінляндыі і Расіі. Хаця саамы ніколі не выбіліся на дзяржаўнасць, то маюць сваю…
Białowieża może się pochwalić tym, że gościła u siebie niejedną koronowaną głowę. Do białowieskich ostępów zjeżdżali, głównie na łowy, wielcy książęta litewscy, królowie polscy oraz carowie rosyjscy. Jeśli chodzi o tych ostatnich, to w Puszczy Białowieskiej przebywali Aleksander II w 1860 roku, Aleksander III w…
Razmaǔlajam, ja i Tolo, z Jok z Łondana. Pytajamsa, szto tam czuć ǔ Łondanie, szto tam haworać. Ǔże ǔ papiaredniam esse ja pisała, szto Jok (akademiczka ǔ Łondanie) każa da minie, a ja heta muszu paǔtaryć, bo ważno, jak wuczonyja ludzi baczać piśmiennikaǔ, czaho ad…
Медалі з такім надпісам („дзе ёсць гармонія, ёсць перамога”) ад прэзыдэнта горада Гданьска атрымоўвалі сужонствы, якія пражылі разам прынамсі 50 гадоў! Наш доктар псыхіятр Казімір Катовіч атрымаў такі медаль з рук Паўла Адамовіча два месяцы таму назад, пражыўшы з жонкай 55 гадоў разам. Прынёс яго…
To było w sobotę, akurat na katolicką Matkę Boską Gromniczną. W naszej chacie byłam ja z siostrą, mama, młodszy brat Józek, tato drzemał na stołku przy piecu. Na wieczorynki przyszły dwie moje koleżanki, jedna przędła na kołowrotku, druga robiła na drutach.
Я ўраджэнец Новага Ляўкова ў Нараўчанскай гміне Гайнаўскага павета. Калядаваць хадзіў, калі заканчваў вучобу ў Пачатковай школе ў Старым Ляўкове (тады была яна сямігадовая) і калі пасля вучыўся ў гайнаўскім ліцэі. Калі ўпершыню мы рашылі ісці калядаваць, было нас шэсць асоб: трох юнакоў (у тым…
Цяпер найбольшая вёска ў Нараўчанскай гміне Гайнаўскага павета Нараўка налічвае 878 жыхароў (у 2015 годзе было 894). У недалёкія мінулыя гады больш тысячы чалавек не было. Вёска-мястэчка знаходзіцца над завілістай пушчанскай ракою Нараўкай. Тут прыгожа ў кожную пару года. Я памятаю Нараўку яшчэ перад усім…
Kiedyś Sokrat Janowicz swoim emfatycznym głosem powiedział mi kilka pochlebnych słów o jednym z moich felietonów: – Ty, Sulżyk, napisaǔ dobry tekst. 1989 hod, u Polszczcy rewalucja, świet mianiajecca, a ty siadzisz z kniżkaj u karczach za chataj i czytajesz, wuczyszsa… Koniec rewolucji Ten tekst…
Na Fb spytałam: czy są jacyś nasi Białorusini w Olsztynie? Jeśli tak, to odezwijcie się do mnie. Na priv odezwała się jedna osoba, prosząc, aby jej wypowiedź pozostała anonimowa. Oto wypowiedź: „Mam rodzinę z obydwu stron, czyli Mamy i Taty, pochodzącą z Białorusi. W tym sensie, że Dziadkowie (tam urodzeni) i Pradziadkowie tam mieszkali przed wojną. Mam poczucie etnicznego pochodzenia z tamtych stron. W moim domu nadal funkcjonują potrawy białoruskie – lub białoruskopodobne. Co do języka – nie jest mi znany. Co do obecności „ciotków i pociotków”, no cóż, wojna wszystko zmiotła, a i ZSRR dołożyło swoje migracje wewnętrzne”.
19 студзеня на 93-ым годдзе жыцця памёр Васіль Петручук, сябра Беларускага літаб’яднання „Белавежа”, аўтар біяграфічных аповедаў „Крышынкі”, публікаваных на працягу шмат гадоў у „Часопісе”. Распавядаў у іх найбольш пра пакутнае дзяцінства ў Грабаўцы на Гайнаўшчыне, дзе нарадзіўся ў 1926 годзе. Быў класічным і надта яркім…
Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich.
15-959 Białystok, ul. Zamenhofa 27
E-mail: redakcja@czasopis.pl
Tel. (+48) 502 661 316
W celu zaprenumerowania czasopisma w wersji papierowej należy odpowiednio do liczby zamawianych egzemplarzy i okresu prenumeraty wpłacić wielokrotność 9 zł (w cenie zawarty jest już koszt wysyłki) na rachunek wydawcy – Stowarzyszenia Dziennikarzy Białoruskich w Banku PEKAO S.A.:
30 1240 5211 1111 0000 4928 9343
W tytule operacji bankowej należy podać dokładny adres, na który ma być wysyłany „Cz”.
