Pa prostu / Па-просту

  • Milicjanty ŭ Krynkach 1944-1948 (1)

    Z cyklu "Płacz zvanoŭ" (Cz. 26)

    Kali letam 1944 r. krasnaarmiejcy wyhnali zhetul hitleraŭcaŭ, polskija kamunisty paczali adrazu arhanizawać swaju właść. U Krynkach wybarczy schod zrabili 29 aŭgusta, a 6 sienciabra skampletawali użond hminy. U Archiwum Państwowym u Biełastoku je ŭstanoŭczyja pratakoły. Naznaczyli tedy adzinaccać czynoŭnikŭ dla użendu (usie jany byli… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS, Facebook i Telegram

Uwikłanie

30 lat w sidłach bezpieki (cz. 3)

Przystając do nomenklatury ówczesnego systemu Sokrat Janowicz i jego koledzy z „Niwy” i „BTSK” zyskiwali liczne przywileje. Na zdjęciu na wczasach w latach sześćdziesiątych Fot. z: „Nie żal prażytaha”

Mimo początkowych niedoskonałości edytorskich „Niwa” z marszu stała się lubianym i poczytnym tygodnikiem. Popularność, a w związku z tym i nakład, zaczęły rosnąć. Naczelny Jerzy Wołkowycki, po latach opisując w książce „Wiry” tamtą atmosferę, wspominał, że w redakcji ciągle panował ruch. Była rotacja dziennikarzy, zgłaszali…

Zapiski

Dni i myśli

– Gdie wasz otiec? – Mat’ zdies’ rabotajet, otiec ostałsa, wojujet możet byt’, i niczego o niom nie znajem. – Zdies’ choroszo? – Da, zdies’ nie strielajut i tolko potomu choroszo. – Tolko potomu? – Da, a eto mało? Eto mnogo, eto wsio dla żyzni….

Абыход санкцый

Драўніна з Беларусі

Пастаўкі драўніны з Беларусі ў ЕС ідуць, але з далёкіх Казахстана і Кыргызстана

Забарона на гандаль лесаматэрыяламі павінна была быць для рэжыму Лукашэнкi асабліва жорсткай. Рада Еўрасаюза прыняла пакет абмежаванняў у адказ на дапамогу Беларусі ў агрэсіі Расіі супраць Украіны. Санкцыі супраць вырабаў з драўніны былі накіраваныя на тое, каб ударыць па эканоміцы рэжыму Лукашэнкі. Нягледзячы на гэта,…

Эміграцыя

З Беларусі ў Канаду

Інжынер з Беларусі разам з сям’ёй вырашыў пераехаць у Канаду і дзеліцца вось уражаннямі з жыцця ў гэтай краіне. Андрэй працаваў на адным з прадпрыемстваў у Берасці. У пачатку сакавіка бягучага года разам з жонкай і трыма дзецьмі ён пераехаў з Беларусі ў Канаду. Кажа,…

Zapiski

Dni i myśli

W przychodni piękna Białorusinka, błękitne oczy, jasne jak u mojej matki – tak jasne, że jak wycięte z najpogodniejszego nieba. Adkul wy? Z Grodna. Daǔno uże ǔ Polszczy żywu. – Dziakuj za dobruju maładuju ruku, lahczej było iści. Biełaruskija błakitnyja woczy i biełaruskija wałasy –…

Гадавіна

Францішак Аляхновіч – бацька беларускага тэатра, якога не любяць нашыя рэжысёры

Францішак Аляхновіч (1883-1944)

Цікава, а колькі беларускіх тэатральных дзеячаў святкавалі ў гэтым месяцы 140-гадовы юбілей Францішка Аляхновіча, аднаго са стваральнікаў і гісторыкаў нацыянальнага тэатра, першага, хто пачаў рабіць на Беларусі сваё кабарэ, ставіць казкі з удзелам дзяцей і здзіўляць бескампраміснымі гарадскімі драмамі з жыцця інтэлігенцыі? Чамусьці імя Аляхновіча…

Здагадка

Вацік Асіповіч на пасадзе паэта

Ге­ор­гій Вал­ка­выц­кі ў 1956 годзе шу­каў су­пра­цоў­ні­каў но­вай „Ні­ве”. Меў ён… сла­басць да паэтаў. Мі­ко­ла Ма­тэй­чук на­мяк­нуў: „У Мі­ха­ло­ве жы­ве здоль­ны па­эт, але, ка­жуць, гэта… «Шэр­шань»”. Пад та­кім псеў­да­ні­мам вы­сту­паў быў у бе­ла­ру­ска­моў­най „Но­вай да­ро­зе”, якую з са­ка­ві­ка 1942 г. нем­цы вы­да­ва­лі ў Бе­ла­сто­ку, вель­мі вост­ры і па­пу­ляр­ны са­ты­рык. Яго­ныя тэк­сты…

Wspomnienie

Serce oddała najmłodszym

1. Helena Sadczuk (1918-2018). Ze zbiorów Jacka Daniłowicza

W pamięci starszych białowieżan zapisała się jako ofiarny pedagog oraz organizatorka i wieloletnia dyrektorka przedszkola samorządowego w Białowieży. Należała do grona najbardziej znanych mieszkańców. W bieżącym roku wypada jej 105. rocznica urodzin i 5. rocznica śmierci. Przypomnijmy tę postać. Helena Sadczuk (z domu Naumnik) urodziła…

Uwikłanie

30 lat w sidłach bezpieki (cz. 2)

Sokrat Janowicz (stoi pierwszy z lewej) jako uczeń technikum z kolegami na moście w Krynkach. Czy to z nimi latem 1953 r. zainicjował podziemną białoruską organizację? „Tutaj w Krynkach i Okolicy”

Przyszły autor „Samosieja”, a następnie najbardziej znany polski Białorusin, na początku swej drogi życiowej i jeszcze długo potem nie miał poczucia tożsamości białoruskiej w pełnym znaczeniu tego słowa. Ta świadomość w ogóle zresztą u mniejszości na Białostocczyźnie z trudem kiełkowała niemal wiek, a kiedy w…

Losy białoruskie

Michał Tulejko. Działacz i poeta (cz.3)

Publikował także na łamach miesięcznika pszczelarskiego i zielarskiego „Biełaruskaja Borć” (1934-1937). Propagował wiedzę fachową o pszczelarstwie oraz potrzebę zrzeszania się pszczelarzy: „Пчалярства ў нашым Стаўпецкім павеце знаходзіцца, можна сьмела сказаць, на адпаведнай узаровай плошчы. Ёсьць у нас шмат пчаляроў, якія водзяць пчолак ужо паводле найноўшых…

Календарыюм

Гадоў таму

  • у сьнежні

    – у 1595 г. казацкае паўстаньне С. Налівайкі ахапіла беларускія землі. Казацкія атрады занялі Слуцак, спалілі Магілёў. – ліквідацыя ў 1820 г. езуіцкага ордэна на беларускіх землях, Полацкай езуіцкай акадэміі ды іншых навуковых установаў. – 20.12.1840 г. у маёнтку Дэмбрава …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (185) – 20.12.1840 г. у маёнтку Дэмбрава на Гарадзеншчыне нар. Казімір Альхімовіч, мастак. Удзельнічаў у студзеньскім паўстаньні 1863 г., за што быў сасланы на Урал. Вярнуўся ў 1869 г., вучыўся ў мастацкай школе В. Герсана ў Варшаве, закончыў акадэмію мастацтваў у Мюнхене (1875). Жыў у Парыжы і ў Варшаве. Яго карціны  характэрныя гістарычнай і міфалагічнай тэматыкай. Памёр 31.12.1916 г. у Варшаве, пахаваны на Старых Павонзках.
  • (166) – 20.12.1859 г. у Ваютыне на Украіне памерла Эва Фэліньска (нар. 26.12.1793 г. у Узнозе на Случчыне), пісьменніца і мэмуарыстка, аўтарка твору „Wspomnienia z podróży do Syberyi, pobytu w Berezowie i w Saratowie” (t. 1-3, Wilno 1852-1853).
  • (165) – 20.12.1860 г. у Лашы на Гарадзеншчыне нар. Яўхім Карскі, беларускі вучоны - мовазнавец, фальклярыст, аўтар абшырнай трохтомнай працы „Беларусы”, больш як 700 артыкулаў. У 1893-1915 гг. працаваў выкладчыкам на Варшаўскім унівэрсытэце (у  1905 – 1910 гг. быў яго рэктарам). Удзельнічаў у беларускім нацыянальным руху, дэлегат ды ганаровы старшыня Усебеларускага Зьезду ў канцы 1917 г. Памёр у Ленінградзе (Пецярбурзе) 29.04.1931 г., пахаваны там на Смаленскіх могілках.
  • (135) – 20.12.1890 г. у Гродне нар. Юзэф Ядкоўскі, гісторык, краязнавец, заснавальнік гарадзкога гісторыка-археалягічнага музэя ў Гародні ў 1922 г. Памёр у Варшаве 2.01.1950 г., пахаваны на Старых Павонзках.
  • (115) – 20.12.1910 г. у Сьпягліцы Вілейскага пав. нар. Вітаўт Тумаш – грамадзкі дзеяч, лекар, выдатны скарынавед. вучыўся ў Віленскай Беларускай Гімназіі. Пасьля на мэдычным факультэце Віленскага Унівэрсытэту. Актыўна ўдзельнічаў у беларускім студэнцкім жыцьці. У 1940-1941 гадах быў старшынёй Лодзінскага аддзелу
  • (88) – 20.12.1937 г. у Менску расстраляны саветамі Міхал Піотуховіч (нар. 23.02.1891 г. у в. Алексінічы Сеньненскага р-на), крытык і літаратуразнавец.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары / Poprzednie numery

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com