Адыйшоў у нябыт 2018 год. Ён для беларусаў, як і для ўсіх людзей свету, быў розным: і светлым, і радасным, і цяжкім, і трагічным. Беларусам сёння няпроста жыць, праблем хапае ў кожнай сям’і. Няпроста сёння жывецца і творчым людзям, якія, найперш, звязаныя з літаратурай. Але…
Познім вечарам 2 студзеня ў дарозе з Беластоку ў Гданьск дайшла да мяне нечаканая ў пачатку Новага Года сумная вестка, што адыйшоў ад нас Юрка Туронак. Даехаўшы да хаты, адшукала свой тэкст пра яго напісаны ў пачатку 2015 г. і пасланы тады ў Інстытут Славістыкі…
Minął rok od mojego pisania o „Pawliku z Wólki”. W międzyczasie więcej się o nim dowiedziałem, udało się odszukać nieliczne fotografie i dokumenty. Za kurtynę, odsłanianą nieśmiało w poprzednim odcinku, wpadło odrobinę światła. Kończąc odcinek drugi, opisałem ślub Pawła Gawryluka z Wierą Karpiuk, który odbył…
У гэтым годзе я нечакана трапіла на выстаўку «Майстры Монпарнаса з беларускіх мястэчак», якая якраз адкрывалася ў Нацыянальным гістарычным музеі Рэспублікі Беларусь у Менску. Пры нагодзе «Танкаўскіх чытаньняў», праводжаных што два гады Педагагічным Універсітэтам імя М. Танка, даведалася пра яе адкрыццё. Карыстаючыся нагодай, пайшла на вернісаж, каб пабачыць працы сусьветнавядомых беларускіх мастакоў Парыжскай школы: Марка Шагала, Шрага Царфіна, Восіпа Любіча, Восіпа Цадкіна, Раберта Геніна, Яўгена Зака, Міхаіла Кікоіна, Пінхуса Крэменя.
Ёсць на Пружаншчыне вёска Шэйпічы. Для простых людзей назва гэтай вёскі ні пра што не гаворыць: вёска як вёска. Ды не! Гэта знакамітая вёска ў Заходняй Беларусі. Можа, крыху менш вядомая за слонімскія Чамяры, але і яна дала Беларусі шмат знакамітых людзей. Пра двух вяскоўцаў…
У архівах бібліятэкі імя Врублеўскіх пры Літоўскай Акадэміі Навук мне пашанцавала трапіць на „Акты издаваемые виленскою комиссіею для разбора древних актовъ” (Акты относящіеся къ исторіи Западно-русской церкви 1443-1663) (Вільня, 1908). У томе XXXIII знаходзім невядомы дагэтуль дударскай супольнасці ліст-скаргу ксяндза Віткоўскага на праваслаўнае насельніцтва горада…
Na dware duchata, nawat, jak dożdż i paśla dażdża, ceły czas duchata, bo nam burżuji zatruli cełuju ziamlu, i kidajucca na tych, chto palić drwowami ǔ piacze. Heta ni my trujam, heta wy. Chopić takoj haspadarki. Taki wokryk ściakaja pa jich jak wada pa huscy. Ali ja ni ab hetym budu siońnia pisać. Napiszu ab tom, chto czytają, a chto ni czytaja, i ci czytajuć maładyja, i chto hetyja naszyja maładyja. Musim wiedać, na czom stajim. Ja znaju, szto ludzi hultawatyja i niczoho ni choczuć wiedać. Tolki piszy jim miłyja kazki. Heta ni maja sprawa, miłyja kazki.
Któregoś dnia, całkiem niedawno… Zadzwonił telefon. – Słuchaj – mówi głos – robimy tu spis wszystkich przewodniczących BAS-u i brakuje nam kogoś na tej liście. Kto był szefem po tobie? – Tomek Topolewski oczywiście – odpowiedziałem od razu i dodałem parę istotnych szczegółów z tamtych…
Даўно пара сабраць пад адну вокладку мастацкія і гісторыка-краязнаўчыя ўспаміны беларускага грамадска-культурнага дзеяча і публіцыста Пятра Ластаўкі (1907-1968). Ён у свой час актыўна друкаваўся на старонках заходнебеларускага друку, тыднёвіка „Ніва” і „Беларускага календара”, быў сябрам БГКТ. Беларускімі справамі Пятро Ластаўка захапіўся яшчэ тады, калі яму…
Аповеды пра Антона Гічана, Пётра Шыманскага і Леаніда Ячэўскага
Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich.
15-959 Białystok, ul. Zamenhofa 27
E-mail: redakcja@czasopis.pl
Tel. (+48) 502 661 316
W celu zaprenumerowania czasopisma w wersji papierowej należy odpowiednio do liczby zamawianych egzemplarzy i okresu prenumeraty wpłacić wielokrotność 9 zł (w cenie zawarty jest już koszt wysyłki) na rachunek wydawcy – Stowarzyszenia Dziennikarzy Białoruskich w Banku PEKAO S.A.:
30 1240 5211 1111 0000 4928 9343
W tytule operacji bankowej należy podać dokładny adres, na który ma być wysyłany „Cz”.
