Jak powiedziałam już, ale powtórzę: W naszym języku prostym w przyimkach będę stosować „u” i ǔ. Będę pisać „ǔ”, gdzie mamy polski odpowiednik „w” (np. w lesie), a „u” będzie tam, gdzie mamy polski odpowiednik „u” (np. u kogoś). W starych ludziach: ǔ starych ludziach…
(cz. 3) Ja zachoǔwaju majsterstwo naszaj prastoj mowy z jaje fanetykaju. Sztoś na joj apawieści heta ǔże siońnia majsterstwo. Trebo prypomnić słowy baćkoǔ, dziedaǔ, jakija daǔno pamierli. Ustała ǔ nacze, naǔhad nachodżu maju aǔtaruczku, papieru, zapisywaju. I takija czyrwonyja ludzi mnie śnilisa. Naproć stajali jakijaś…
ad Tamary Bołdak-Janowskaj
Żydowskie nazwiska na naziolskich listach brane są z sufitu, czy jak? Tak pytam, bo wynika z nich, że znani Polacy, i ci niezależnie myślący, a więc krytyczni, myślący, często wybitni twórcy, to „polonofobi, pokrętni Żydzi, lewacy, polakożercy, kanalie, masoni, świnie orwellowskie, żydokomuchy, wrogowie Narodu Polskiego”….
Zacznę od poprawności politycznej, bo temat się z nią wiąże. Poprawność polityczna polazła za daleko, uznając za obraźliwe takie słowa jak „Murzyn” czy „Cygan”. To nie są słowa równoznaczne z pejoratywnością takich wyzwisk jak „żydowski parch” czy „kacap”. To są słowa neutralne. Mnie nie rażą…
Zamiast wdzierać się w tematy, które i tak pokrywa sieć fejków, paplaniny, teorii spiskowych, mafijnych powiązań, morderstw, linczów medialnych, znowu wam poczytam o naszym życiu z tomiku „Rośliny”. Pamiętacie wiadra z wodą? Ich noszenie do domu ze studni, bliskiej, na podwórku, i z tej pośrodku…
Літаратар і прадпрымальнік з Гародні Валянцін Дубатоўка не першы год узначальвае Гарадзенскае аддзяленне Саюза беларускіх пісьменнікаў. За апошні час пад яго кіраўніцтвам сябры-пісьменнікі актывізавалі сваю творчую працу. Яны пачалі наладжваць сустрэчы, прэзентацыі, выданні кніг, супрацоўнічаць з іншымі грамадскімі арганізацыямі. Сам Валянцін піша вершы, прозу, займаецца…
Razmaǔlajam, ja i Tolo, z Jok z Łondana. Pytajamsa, szto tam czuć ǔ Łondanie, szto tam haworać. Ǔże ǔ papiaredniam esse ja pisała, szto Jok (akademiczka ǔ Łondanie) każa da minie, a ja heta muszu paǔtaryć, bo ważno, jak wuczonyja ludzi baczać piśmiennikaǔ, czaho ad…
Ni ǔskładniaj sabie żyćcia – ni zwiazywajsa z ludźmi, jakich dobro ni znajasz, bo możasz ǔputacca ǔ złyja sprawy. Kuplaj tolki toja, szto nieabchodna. Zimu da śmierci możasz prachadzić ǔ adnych botach, wiasnu i wosień ǔ adnych czarawikach, a leto ǔ adnych sandałach. Ni wykidaj…
Na Fb spytałam: czy są jacyś nasi Białorusini w Olsztynie? Jeśli tak, to odezwijcie się do mnie. Na priv odezwała się jedna osoba, prosząc, aby jej wypowiedź pozostała anonimowa. Oto wypowiedź: „Mam rodzinę z obydwu stron, czyli Mamy i Taty, pochodzącą z Białorusi. W tym sensie, że Dziadkowie (tam urodzeni) i Pradziadkowie tam mieszkali przed wojną. Mam poczucie etnicznego pochodzenia z tamtych stron. W moim domu nadal funkcjonują potrawy białoruskie – lub białoruskopodobne. Co do języka – nie jest mi znany. Co do obecności „ciotków i pociotków”, no cóż, wojna wszystko zmiotła, a i ZSRR dołożyło swoje migracje wewnętrzne”.
Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich.
15-959 Białystok, ul. Zamenhofa 27
E-mail: redakcja@czasopis.pl
Tel. (+48) 502 661 316
W celu zaprenumerowania czasopisma w wersji papierowej należy odpowiednio do liczby zamawianych egzemplarzy i okresu prenumeraty wpłacić wielokrotność 9 zł (w cenie zawarty jest już koszt wysyłki) na rachunek wydawcy – Stowarzyszenia Dziennikarzy Białoruskich w Banku PEKAO S.A.:
30 1240 5211 1111 0000 4928 9343
W tytule operacji bankowej należy podać dokładny adres, na który ma być wysyłany „Cz”.
