Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    8. Kuneć sielanki

    Nocami z pod ramion krzyżów na rozdrogach sypie się gwiazd błękitne próchno chmurki siedzą przed progiem w murawie to kule białego puchu dmuchawiec Księżyc idzie srebrne chusty prać świerszczyki świergocą w stogach czegóż się bać (Józef Czechowicz, „Na wsi”, 1927) Jak mniê diś dumajetsie, dekada… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Hospadzi pamiłuj!

Rys. Tamara Bołdak-Janowska

Tamtoj Wialikdzień? Ni było. Prowady? Ni było. Zarazny reżym. Ni pajechali na mahiłku Marcelki. Ja lublu naszyja Prowady. Zdajecca, szto jedziasz da żywoho czaławieka, a ǔpiarod jon śnicca, zaǔsza pierad Prowadami. I na liturhji czytajuć nam imiona pamierszych – usich zhetul. Nidaǔno pajechali i ǔhledziali…

Rozdumy

Sens życia

Maci lubiła hladzieć na maki. Jany raśli bieraham żyta. Lubiła hladzieć na pryrodu, kali prysiadała adpaczyć na łaǔcy pad waknom. Jana zachaplałasa naszym krajawidam. Pad samym waknom było świsłaczanskaja pole (daǔno jaho nima i ni budzia; i naszaho taho wakna nima i ni budzia) i…

Rozdumy

TAM

Tam kaliś było padworko. A na padworku żyǔ-byǔ piewiań piedafił. Najcharaszejszy na ziamle piewiań heta byǔ. Zialonyja nohi mieǔ. I jaho stado zialonyja nohi mieło. Kaliś takija kury byli. Pieǔni byli charaszejszy ad kurej. I toj byǔ taki. Jak wierasaway bukiecik byǔ. Zialonyja, sinija, fijaletawy,…

Rozdumy

Żyćcio biełarusa je ważno

Karonawirusny reżym złamaǔ minie. Usio zaczynaja żyć, ali żywaja kultura, na scenie – nie. Tak złamaǔ, szto nijakaho sensu żyćcia ja ni baczu. On-line ta nas poǔno było i da siońnia. Ja chaczu żywych ludziej i ni chaczu, kab mnie z wierchu nakazywali rabić toja,…

Możno chadzić

(„Piesiańka idźjota”)

Padumała, budziam rabić proby ǔ parku. Ja zaihraju dla biełarusaǔ i biełaruskaści ǔsio na prastoj mowie. Scenar wyznaczany dla sceny, ali ǔ parku je scena, tolki ja inaczej adzienusa, na bieło-czyrwono-bieło. My heta widowiszcza rabili na wioscy na polskaj mowie. Jak jano kranaja, kali jaho…

Pamyłki (cz. 2)

Ali Cichanoǔskaja patom raptam stała znoǔ kazać, szto chocza buntaǔ i chocza stacca prezidentam. Raptam ażyła. Chtoś napisaǔ u polskim Internecie: „a ty spierdalaj do Izraela”… Tradycyjno piszuć u nas… Tut ja kinuła pisać esse, ali budu pisać dalej. Kinuła, bo mnie zdawałaso, szto jeśli…

Pamyłki (cz. 1)

Za placzami wiszczać maładyja kabany. Znoǔ jany. Ja żywu ni ǔ horadzi, ci ǔ puszczy? Ni ahladywajusa. Czytaju ǔ gazeci, szto darosły kaban napaǔ na małoho sabaczku, staroho, ślapoho, i ryłam jaho wielmi pakaleczyǔ. Ni piarażyǔ toj staryczok-sabaczka. Baczu ciemru, jakaja padobnaja da kuska kapusty,…

Chto heta, szto heta?

Zdymak z żaǔnierami. Hod1952. Ja pasiaredzini, baćko zlewa, dwajuradnaja siastra Marysia naprawo nada mnoju. Chto naprawo ad Marysi, dobro ni wiedaju, moża Żeńka z Zubkoǔ. I ni wiedajau, chto schawaǔsa ǔ bezi

Ni pomniu, ǔsich, jakija stajać i sidziać na zdymku. Zdymak z żaǔnierami, bo my żyli ǔ pryhranicznaj zonie. Naprociǔ naszaha wakna za kalejaju była strażnica. I moj baćko pryjaźniǔsa z pahranicznikami, bo jany jamu pazwalali ławić rybu ǔ Świsłaczy. I jak zachacieǔ, wudaczku ci sietkaju,…

Lalaczka, heta ty?

Tamara i Tolo (Tamara Bołdak-Janowska i Antoni Janowski) na scenie olsztyńskaho MOK (Miejskiego Ośrodka Kultury) Fot. MOK Olsztyn

My z Tolam stali tak skuczać pa Naraju, szto stali rabić  teatralnyja minispektakli, z elementami biełaruskaści. My pahladzieli, szto na wiaczorkach z paetami wierszy hinuć siarod nudotnaj bałbatni. My pastanawili rabić hetyja teatralnyja scenki cykliczno, raz na try miesiacy, ali majam piararyǔ, ni muszu tłumaczyć,…

Notatki

Milimetry życia

Jeszcze o moim domu. Nawet nie mogę powiedzieć o moim domu: w nim żyje ktoś inny, ale wciąż mogę na niego popatrzeć. Nie mogę popatrzeć. Nie ma. W tym miejscu nigdy nikt już nie postawi domu. Nieswojo żyć z taką myślą, ciągle powracającą. Mogę opisać…

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў сакавіку

    455 – 12.03.1569 г. Падляшскае ваяводзтва, якoе знаходзілася ў межах Вялікага Княства Літоўскага, на моцы каралеўскага універсала было інкарпаравана (уключана) у межы Каралеўства Польскага. 455 – 17.03.1569 г. у Заблудаве быў закончаны друк „Евангельля вучыцельнага”. 230 – 24.03.1794 г. пачалося …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis