Sądzę, że z form prozatorskich jedynie zapiski, dzienniki, jeszcze mają sens. Może też baśnie. Krótkie i o rzeczywistości. Trudno tu o manipulację, bo jedno i drugie musi zawierać prawdę życia, musi być szczere. Jak poezja. Nie ma mowy o autocenzurze. Oczywiście cenzura może zadziałać z…
Mam wszystkiego dosyć. Gdyby prowadzono mnie pod ostateczny prysznic, byłoby mi to obojętne. Za chwilę umrę? No i niech. Mamy straszne, męczące, nieludzkie czasy. Bella ciao, bella ciao, bella ciao, ciao ciao… Nastawiam tę piękną pieśń antyfaszystów w wykonaniu Bregovicia i jego zespołu. I znowu…
Drzemka. Pierwszy raz widzę gołębie, które śpią, drzemią w biały dzień na brzegu Łyny. Przysiadłam na chwilę na ławce, na bulwarze na Łyną. Objadły się, czy co? Pióra luźno. Skrzydła ukazują pachy. Powieka dźwiga się powoli. Półotwarte oko. Oko zamknięte. Oko z połyskiem, ze szparką,…
Idea Boga porządkuje myślenie. W Bogu nie może być emocji, bo emocje nie zaczepiają się w żadnej idei i zwykle są nieszlachetne, czy też raczej nieszlachetnie nieopanowane. Trudno nawet pomyśleć czy wymyślić emocjonalnego Boga, na przykład rozwścieczonego z powodu telewizyjnych wiadomości i rażącego piorunem w…
Ktoś musi poprosić o to, o co dawno, dawno temu prosił Seneka: „Kochaj za mnie”. Bo to piękne żywe słowa, niosące olbrzymią treść, ogromne uzupełnienie, aż do dziś i na jutro. Słowa są europejskie. Nie? Jesteśmy Europejczykami. Nie? Ja proszę: kochaj za mnie. Kochaj za…
Osobowość wyraża się w języku ojczystym. Tak twierdzi między innymi Ernst Cassirer. A kto by nie twierdził. W książce „Esej o człowieku” mówi o utracie osobowości w stanie afazji – człowiek może odzyskać mowę, ale nie w pełni, bo bez możliwości abstrakcyjnego myślenia, bez symboli,…
Kolejna to moja mowa pożegnalna. Może coś warta. Od plastyczki Ewy Pohlke otrzymuję prośbę, abym zerknęła za wiersze Natalii Haławacz i abym przywróciła jej sens życia czy też podtrzymała na duchu, żebym coś napisała o jej wierszach. Dobrze. Nie dopytuje się, dlaczego mam przywracać i…
Tamtoj Wialikdzień? Ni było. Prowady? Ni było. Zarazny reżym. Ni pajechali na mahiłku Marcelki. Ja lublu naszyja Prowady. Zdajecca, szto jedziasz da żywoho czaławieka, a ǔpiarod jon śnicca, zaǔsza pierad Prowadami. I na liturhji czytajuć nam imiona pamierszych – usich zhetul. Nidaǔno pajechali i ǔhledziali…
Maci lubiła hladzieć na maki. Jany raśli bieraham żyta. Lubiła hladzieć na pryrodu, kali prysiadała adpaczyć na łaǔcy pad waknom. Jana zachaplałasa naszym krajawidam. Pad samym waknom było świsłaczanskaja pole (daǔno jaho nima i ni budzia; i naszaho taho wakna nima i ni budzia) i…
Tam kaliś było padworko. A na padworku żyǔ-byǔ piewiań piedafił. Najcharaszejszy na ziamle piewiań heta byǔ. Zialonyja nohi mieǔ. I jaho stado zialonyja nohi mieło. Kaliś takija kury byli. Pieǔni byli charaszejszy ad kurej. I toj byǔ taki. Jak wierasaway bukiecik byǔ. Zialonyja, sinija, fijaletawy,…
Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich.
15-959 Białystok, ul. Zamenhofa 27
E-mail: redakcja@czasopis.pl
Tel. (+48) 502 661 316
W celu zaprenumerowania czasopisma w wersji papierowej należy odpowiednio do liczby zamawianych egzemplarzy i okresu prenumeraty wpłacić wielokrotność 9 zł (w cenie zawarty jest już koszt wysyłki) na rachunek wydawcy – Stowarzyszenia Dziennikarzy Białoruskich w Banku PEKAO S.A.:
30 1240 5211 1111 0000 4928 9343
W tytule operacji bankowej należy podać dokładny adres, na który ma być wysyłany „Cz”.
