Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (5)

    Syn rasstralanaj Wolhi Ciruk Uładak świedczyŭ, szto Jurczenia adnaho razu spytaŭ, jak im żywiecca biez maciary i skazaŭ: nie żałujcie matki, bo to komunistka. Mużczyna z mlina ŭ Nietupi na sudzie skazaŭ, szto na druhi dzień pośle egzekucji Jurczenia naławiŭ rybaŭ i zawioz ich dla…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Дзённік рэдактара

Развітанне са Сцяпанам Копам – правадніком падляшскай фалькларыстыкі

13 красавіка 2023 г.

Сцяпан Копа (1945-2023) падчас фэсту ў Валілах-Двары ў Гарадоцкай гміне, 2014 г. Фота Юркі Хмялеўскага

Прыйшлося развітацца са Сцяпанам Копам. Над труною на праваслаўных могілках на Выгодзе ў Беластоку сказаў я невялікую прамову. Пачаў з таго, што нашая падляшская зямля слаўная тым, што на свет выдае незвычайных таленавітых людзей. Безумоўна такім быў Сцяпан Копа. Ён як вядомы музыкант і фалькларыст…

Асоба

Пастаянная чытачка „Часопіса”

Наша пастаянная чытачка – Яўгенія Бура з Бандароў, гм. Міхалова Фота Янкі Целушэцкага

Яўгенія Бура мела дзявочае прозвішча Карпюк. Яна – ураджэнка вёскі Капітаншчына Нараўчанскай гміны Гайнаўскага павета. Беларускай літаратурнай мовы вучылася ў Пачатковай школе ў Старым Ляўкове. Любіла ўрокі белрускай мовы. Гэтую любоў прывіла ёй мама, якая чытала ёй цікавыя вершы, казкі і апавяданні на роднай мове….

Адгалоска

Гэта быў герой, які змагаўся за Беларусь у безнадзейных умовах

Управа Беларускага камітэта ў Беластоку, 1941

Пасьля сустрэчы са мной у Цэнтры праваслаўнай культуры ў Беластоку ў сакавіцкім нумары «Czasopisa» у «Дзённіку рэдактара» напісана з яе кароткая справаздача (с. 4-5). Юрка Хмялеўскі піша ў ёй пра нейкі ліст, які быццам бы с.п. Анатоль Адзіевіч прыслаў у рэдакцыю пасьля публікацыі ў «Czasopisіе»…

Rozkaz

Nečysta siła, ničoho inšoho

Šeptucha Hanna vyhaniaje z mene nečystu siłu; lipeń 2011

Ne znaju, što z siêtoho vyjde: musit, ničoho dobroho na samy kuneć, jak to naohuł byvaje z usiêm, što maje choť ščôpoť čohoś spôlnoho z nečystoju siłoju. Zakônčyvšy cykl rozkazuv „Ne može byti!”, ja vže dumała, što ničoho inšoho ne napišu, bo vsio, što chotiêła…

Płacz zwanoŭ

17. Petelski vel Talkoŭski

Pasiarod 20-cioch szucmanaŭ, jakija na paczatku nimieckaj akupacji służyli na pastarunku żandarmerii ŭ Krynkach, było czatyroch Petelskich, katolikaŭ z Kruszynianaŭ. Śled pa ich zachawaŭso ŭ dakumantach śledztwa, zawiedzienaha uboŭcami dziesiać let pa wajnie. Życiel Krynak, szawiec Szutkiewicz (abrablaŭ jon jaszcze 3,5 ha ziamli), jaki tedy…

Opowieści białowieskie

Powstańcze szałasy w żubrowym lesie

Carska służba leśno-łowiecka z Browska. Ze zbiorów autora

W bieżącym roku przypada 160. rocznica wybuchu powstania styczniowego. W Królestwie Polskim ten zryw zapoczątkował manifest ogłoszony przez Tymczasowy Rząd Narodowy w Warszawie w nocy 22 stycznia 1863 roku. Litwa ruszyła dziesięć dni później. Puszcza Białowieska, podobnie jak podczas powstania listopadowego, szybko stała się areną…

Гадавіна

Платон Галавач – пісьменнік, які не ўмеў маніць і прыстасоўвацца

Платон Галавач – пісьменнік, які не ўмеў маніць і прыстасоўвацца

Ёсць памылковы погляд, што ў 1930-ыя гады ў беларускай літаратуры нічога значнага не стваралася, бо страх перад рэпрэсіямі заглушаў у нашых творцаў усе іншыя пачуцці. Падобная думка абвяргаецца, калі мы пачынаем чытаць прозу Платона Галавача, чый літаратурны росквіт прыпаў менавіта на гэты трагічны перыяд. 18-га…

Uwikłanie

30 lat w sidłach bezpieki (cz. 3)

Przystając do nomenklatury ówczesnego systemu Sokrat Janowicz i jego koledzy z „Niwy” i „BTSK” zyskiwali liczne przywileje. Na zdjęciu na wczasach w latach sześćdziesiątych Fot. z: „Nie żal prażytaha”

Mimo początkowych niedoskonałości edytorskich „Niwa” z marszu stała się lubianym i poczytnym tygodnikiem. Popularność, a w związku z tym i nakład, zaczęły rosnąć. Naczelny Jerzy Wołkowycki, po latach opisując w książce „Wiry” tamtą atmosferę, wspominał, że w redakcji ciągle panował ruch. Była rotacja dziennikarzy, zgłaszali…

Zapiski

Dni i myśli

– Gdie wasz otiec? – Mat’ zdies’ rabotajet, otiec ostałsa, wojujet możet byt’, i niczego o niom nie znajem. – Zdies’ choroszo? – Da, zdies’ nie strielajut i tolko potomu choroszo. – Tolko potomu? – Da, a eto mało? Eto mnogo, eto wsio dla żyzni….

Абыход санкцый

Драўніна з Беларусі

Пастаўкі драўніны з Беларусі ў ЕС ідуць, але з далёкіх Казахстана і Кыргызстана

Забарона на гандаль лесаматэрыяламі павінна была быць для рэжыму Лукашэнкi асабліва жорсткай. Рада Еўрасаюза прыняла пакет абмежаванняў у адказ на дапамогу Беларусі ў агрэсіі Расіі супраць Украіны. Санкцыі супраць вырабаў з драўніны былі накіраваныя на тое, каб ударыць па эканоміцы рэжыму Лукашэнкі. Нягледзячы на гэта,…

Календарыюм

Гадоў таму

  • У студзені

    985 – 1040 г. паход кіеўскага князя Яраслава Мудрага на Літву. Першае ўпамінаньне Літвы ў славянскіх летапісах. 960 – 1065 г. першая летапісная зьвестка пра горад Браслаў, заснаваны полацкім князем Брачыславам Ізяславічам. 905 – 1120-я гады, стварэньне „Аповесьці мінулых гадоў” …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (109) – 14.01.1916 г. у засьценку Амружын на Гродзеншчыне нар. кс. Уладзіслаў Чарняўскі, заўзяты змагар за беларускую мову ў каталіцкім касьцёле, беларускі патрыёт. Закончыў гімназію пры кляштары айцоў марыянаў у Друі (1937), з 1938 г. – у ордэне марыянаў, вучыўся ў каталіцкай сэмінарыі ў Вільні, пасьвячоны ў сьвятары ў 1944 г., служыў у парахвіі Вішнева. Памёр 22.12.2001 г. у Менску, пахаваны ў Вішневе. У 2016 г. у доме культуры быў адкрыты прыватны музей з яго экспанатаў.
  • (107) – 14.01.1918 г. у Апатыры Сімбірскай губ. нар. Віктар Анікін, архітэктар і пэдагог. Памёр 23.09.1997 г.
  • (86) – 14.01.1939 г. у Качанах на Мядзельшчыне нар. Васіль Шаранговіч, вядомы беларускі мастак. Памёр 31.12.2021 г. у Менску, пахаваны на Усходніх могілках.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis