Jašče nidaŭno prostuju movu možno było pačuć taksamo ŭ šmat jakoj vioscy ŭ Biełarusi. Najbolš na Haradzienščynie, Minščynie i na poŭnačy pad Vilenščynaj. Cipier ludzi havorać tam na rasiejska-biełaruskaj trasiancy. Ali jašče dvaccać-tryccać let tamu havaryli jany paści*) taksamo jak u nas na Sakolščynie. Ja…
Nie daje mnie spakoju, jakimi literami pisać pa prostu. Mnie zdajecca, što najlapiej rabić heto klasyčnaj biełaruskaj łacinkaj. Adnak nie ŭsie sa mnoju pahadžajucca. Kažuć, našto tyja litary z „hačykami”, kali možno ŭsio pisać polskim alfabetam. Miž inšym zviarnuŭ mnie na heta ŭvahu susied u…
Prostaja mova żyła i razvivałasa para dobrych viekaŭ, pakul nie zastupiła jaje polskaja, biełaruskaja i rasiejskaja. I vidać nie nabudzie ŭze litaraturnaha charaktaru. Ale i tak zastaniecca vielkim kulturnym skarbam. Jak ja raniej pisaŭ, ludzi z-pad Sakołki i Biełastoka šmat viakoŭ havaryli taksamo jak na…
Літаратар і прадпрымальнік з Гародні Валянцін Дубатоўка не першы год узначальвае Гарадзенскае аддзяленне Саюза беларускіх пісьменнікаў. За апошні час пад яго кіраўніцтвам сябры-пісьменнікі актывізавалі сваю творчую працу. Яны пачалі наладжваць сустрэчы, прэзентацыі, выданні кніг, супрацоўнічаць з іншымі грамадскімі арганізацыямі. Сам Валянцін піша вершы, прозу, займаецца…
„My haworymo „pa prostu, prostym jazykom” – tak pra svaju movu kazali ludzi, što z davion-daŭna žyli na svajoj rodnaj ziamielcy pamiž Bieławiežskaj Puščaj (z pałudnia), rečkami Narvaj i Bobraj (z zachadu), Suwalščynaj i Vilenščynaj (z poŭnačy) dyk Niomanam (z uschodu). Heta terytoryja nia maje…
Ni ǔskładniaj sabie żyćcia – ni zwiazywajsa z ludźmi, jakich dobro ni znajasz, bo możasz ǔputacca ǔ złyja sprawy. Kuplaj tolki toja, szto nieabchodna. Zimu da śmierci możasz prachadzić ǔ adnych botach, wiasnu i wosień ǔ adnych czarawikach, a leto ǔ adnych sandałach. Ni wykidaj…
U majom Vostravie stajić cišyna. Ludziej tut tak mało, što navat na Kolady nie vidno śviata. A zrešty, pravia ŭ každaj chaci, u jakoj jašče chtoś dychaje, papraŭdzie śviato každy dzień, bo bez raboty. Ali kaladavać daŭno ŭže nima tut kamu. Sorak let tamu i…
U nas Dziady byli nie ǔ listapadzie, ale na Prowady, na wiesnu, ali ni cełyja, tolki toja z jich, szto pamiatali: na mahiłki kłali jadu dla naszych bliskich, jakija pamiorli. Jich duszy pawinny byli heta zauważyć, szto ab jich pamiatajam, jak możam. Jaszcze astaǔlali na mahiłkach jadu dla tych pamiorszych, jakija wisieli pamiż żyćciom i śmierćju, ni mohuczy ǔwajci ǔ krajinu pamierszych.
„My haworymo pa prostu, prostym jazykom” – tak pra swaju mowu kazali ludzi, szto z dawion-daŭna żyli na swajoj rodnaj ziamielcy pamiż Bieławieżskaj puszczaj (z pałudnia), reczkami Narwaj i Bobraj (z zachadu) Suwalszczynaj i Wilenszczynaj (z poŭnaczy) dyk Niomanam (z uschodu). Hety staradaŭni… Jurak Chmialeŭski
Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich.
15-959 Białystok, ul. Zamenhofa 27
E-mail: redakcja@czasopis.pl
Tel. (+48) 502 661 316
W celu zaprenumerowania czasopisma w wersji papierowej należy odpowiednio do liczby zamawianych egzemplarzy i okresu prenumeraty wpłacić wielokrotność 9 zł (w cenie zawarty jest już koszt wysyłki) na rachunek wydawcy – Stowarzyszenia Dziennikarzy Białoruskich w Banku PEKAO S.A.:
30 1240 5211 1111 0000 4928 9343
W tytule operacji bankowej należy podać dokładny adres, na który ma być wysyłany „Cz”.
