Ktoś musi poprosić o to, o co dawno, dawno temu prosił Seneka: „Kochaj za mnie”. Bo to piękne żywe słowa, niosące olbrzymią treść, ogromne uzupełnienie, aż do dziś i na jutro. Słowa są europejskie. Nie? Jesteśmy Europejczykami. Nie? Ja proszę: kochaj za mnie. Kochaj za…
Osobowość wyraża się w języku ojczystym. Tak twierdzi między innymi Ernst Cassirer. A kto by nie twierdził. W książce „Esej o człowieku” mówi o utracie osobowości w stanie afazji – człowiek może odzyskać mowę, ale nie w pełni, bo bez możliwości abstrakcyjnego myślenia, bez symboli,…
Kolejna to moja mowa pożegnalna. Może coś warta. Od plastyczki Ewy Pohlke otrzymuję prośbę, abym zerknęła za wiersze Natalii Haławacz i abym przywróciła jej sens życia czy też podtrzymała na duchu, żebym coś napisała o jej wierszach. Dobrze. Nie dopytuje się, dlaczego mam przywracać i…
Tamtoj Wialikdzień? Ni było. Prowady? Ni było. Zarazny reżym. Ni pajechali na mahiłku Marcelki. Ja lublu naszyja Prowady. Zdajecca, szto jedziasz da żywoho czaławieka, a ǔpiarod jon śnicca, zaǔsza pierad Prowadami. I na liturhji czytajuć nam imiona pamierszych – usich zhetul. Nidaǔno pajechali i ǔhledziali…
Maci lubiła hladzieć na maki. Jany raśli bieraham żyta. Lubiła hladzieć na pryrodu, kali prysiadała adpaczyć na łaǔcy pad waknom. Jana zachaplałasa naszym krajawidam. Pad samym waknom było świsłaczanskaja pole (daǔno jaho nima i ni budzia; i naszaho taho wakna nima i ni budzia) i…
Tam kaliś było padworko. A na padworku żyǔ-byǔ piewiań piedafił. Najcharaszejszy na ziamle piewiań heta byǔ. Zialonyja nohi mieǔ. I jaho stado zialonyja nohi mieło. Kaliś takija kury byli. Pieǔni byli charaszejszy ad kurej. I toj byǔ taki. Jak wierasaway bukiecik byǔ. Zialonyja, sinija, fijaletawy,…
Karonawirusny reżym złamaǔ minie. Usio zaczynaja żyć, ali żywaja kultura, na scenie – nie. Tak złamaǔ, szto nijakaho sensu żyćcia ja ni baczu. On-line ta nas poǔno było i da siońnia. Ja chaczu żywych ludziej i ni chaczu, kab mnie z wierchu nakazywali rabić toja,…
Padumała, budziam rabić proby ǔ parku. Ja zaihraju dla biełarusaǔ i biełaruskaści ǔsio na prastoj mowie. Scenar wyznaczany dla sceny, ali ǔ parku je scena, tolki ja inaczej adzienusa, na bieło-czyrwono-bieło. My heta widowiszcza rabili na wioscy na polskaj mowie. Jak jano kranaja, kali jaho…
Ali Cichanoǔskaja patom raptam stała znoǔ kazać, szto chocza buntaǔ i chocza stacca prezidentam. Raptam ażyła. Chtoś napisaǔ u polskim Internecie: „a ty spierdalaj do Izraela”… Tradycyjno piszuć u nas… Tut ja kinuła pisać esse, ali budu pisać dalej. Kinuła, bo mnie zdawałaso, szto jeśli…
Za placzami wiszczać maładyja kabany. Znoǔ jany. Ja żywu ni ǔ horadzi, ci ǔ puszczy? Ni ahladywajusa. Czytaju ǔ gazeci, szto darosły kaban napaǔ na małoho sabaczku, staroho, ślapoho, i ryłam jaho wielmi pakaleczyǔ. Ni piarażyǔ toj staryczok-sabaczka. Baczu ciemru, jakaja padobnaja da kuska kapusty,…
Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich.
15-959 Białystok, ul. Zamenhofa 27
E-mail: redakcja@czasopis.pl
Tel. (+48) 502 661 316
W celu zaprenumerowania czasopisma w wersji papierowej należy odpowiednio do liczby zamawianych egzemplarzy i okresu prenumeraty wpłacić wielokrotność 9 zł (w cenie zawarty jest już koszt wysyłki) na rachunek wydawcy – Stowarzyszenia Dziennikarzy Białoruskich w Banku PEKAO S.A.:
30 1240 5211 1111 0000 4928 9343
W tytule operacji bankowej należy podać dokładny adres, na który ma być wysyłany „Cz”.
