Padumała, budziam rabić proby ǔ parku. Ja zaihraju dla biełarusaǔ i biełaruskaści ǔsio na prastoj mowie. Scenar wyznaczany dla sceny, ali ǔ parku je scena, tolki ja inaczej adzienusa, na bieło-czyrwono-bieło. My heta widowiszcza rabili na wioscy na polskaj mowie. Jak jano kranaja, kali jaho…
Ali Cichanoǔskaja patom raptam stała znoǔ kazać, szto chocza buntaǔ i chocza stacca prezidentam. Raptam ażyła. Chtoś napisaǔ u polskim Internecie: „a ty spierdalaj do Izraela”… Tradycyjno piszuć u nas… Tut ja kinuła pisać esse, ali budu pisać dalej. Kinuła, bo mnie zdawałaso, szto jeśli…
Za placzami wiszczać maładyja kabany. Znoǔ jany. Ja żywu ni ǔ horadzi, ci ǔ puszczy? Ni ahladywajusa. Czytaju ǔ gazeci, szto darosły kaban napaǔ na małoho sabaczku, staroho, ślapoho, i ryłam jaho wielmi pakaleczyǔ. Ni piarażyǔ toj staryczok-sabaczka. Baczu ciemru, jakaja padobnaja da kuska kapusty,…
Ni pomniu, ǔsich, jakija stajać i sidziać na zdymku. Zdymak z żaǔnierami, bo my żyli ǔ pryhranicznaj zonie. Naprociǔ naszaha wakna za kalejaju była strażnica. I moj baćko pryjaźniǔsa z pahranicznikami, bo jany jamu pazwalali ławić rybu ǔ Świsłaczy. I jak zachacieǔ, wudaczku ci sietkaju,…
My z Tolam stali tak skuczać pa Naraju, szto stali rabić teatralnyja minispektakli, z elementami biełaruskaści. My pahladzieli, szto na wiaczorkach z paetami wierszy hinuć siarod nudotnaj bałbatni. My pastanawili rabić hetyja teatralnyja scenki cykliczno, raz na try miesiacy, ali majam piararyǔ, ni muszu tłumaczyć,…
Jeszcze o moim domu. Nawet nie mogę powiedzieć o moim domu: w nim żyje ktoś inny, ale wciąż mogę na niego popatrzeć. Nie mogę popatrzeć. Nie ma. W tym miejscu nigdy nikt już nie postawi domu. Nieswojo żyć z taką myślą, ciągle powracającą. Mogę opisać…
Możam mondrycca i wydumywać sposaby padtrymańnia biełaruskaści dy i swarycca, szto ważniejszaja, łacinka ci kirylica. Ja wybrała dla sibie szlachieckuju łacinku, bo majamo takuju tradycju, i hetaho dziarżusa, ali dla minie tak samo ważna nasza kirylica. Prypaminaju: my zaǔsza biełaruskuju mowy nazywali prastoju, ci ǔ…
Jak powiedziałam już, ale powtórzę: W naszym języku prostym w przyimkach będę stosować „u” i ǔ. Będę pisać „ǔ”, gdzie mamy polski odpowiednik „w” (np. w lesie), a „u” będzie tam, gdzie mamy polski odpowiednik „u” (np. u kogoś). W starych ludziach: ǔ starych ludziach…
(cz. 3) Ja zachoǔwaju majsterstwo naszaj prastoj mowy z jaje fanetykaju. Sztoś na joj apawieści heta ǔże siońnia majsterstwo. Trebo prypomnić słowy baćkoǔ, dziedaǔ, jakija daǔno pamierli. Ustała ǔ nacze, naǔhad nachodżu maju aǔtaruczku, papieru, zapisywaju. I takija czyrwonyja ludzi mnie śnilisa. Naproć stajali jakijaś…
ad Tamary Bołdak-Janowskaj
Stowarzyszenie Dziennikarzy Białoruskich.
15-959 Białystok, ul. Zamenhofa 27
E-mail: redakcja@czasopis.pl
Tel. (+48) 502 661 316
W celu zaprenumerowania czasopisma w wersji papierowej należy odpowiednio do liczby zamawianych egzemplarzy i okresu prenumeraty wpłacić wielokrotność 9 zł (w cenie zawarty jest już koszt wysyłki) na rachunek wydawcy – Stowarzyszenia Dziennikarzy Białoruskich w Banku PEKAO S.A.:
30 1240 5211 1111 0000 4928 9343
W tytule operacji bankowej należy podać dokładny adres, na który ma być wysyłany „Cz”.
