Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    19.Szalony kamandant z Sannikoŭ

    Pośle taho, jak letam 1944 r. Krasnaja Armia prahnała ad nas hitleraŭcaŭ, z zaniatych viosak na front brali maładych mużczyn. Tak mabilizavali miż inszym Kola K. z Sannikoŭ – apuściełaj cipier vioski pad Krynkami, pamiż Kruszynianami i Szaciłami. Jon naradziŭso ŭ 1916 r. Za polskim…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

RSS і Facebook

Асоба

Пісаў з Юшкавага Груда

Аляксей Казбярук нарадзіўся 29 ліпеня 1936 г. у в. Юшкаў Груд, памёр 6 ліпеня 2012 г. у Лупках у гміне Піш. Юрыст, афіцэр, спецыяліст па натуральнай медыцыне. Паэт. Дэбютаваў у 1964 г. Скончыў Міхалоўскі агульнаадукацыйны ліцэй (1955) і юрыдычны факультэт Варшаўскага ўніверсітэта (1964). З 1969 г. член Саюза польскіх пісьменнікаў, з 1989 г. – Беластоцкага аддзялення Саюза польскіх пісьменнікаў. У 1970-я гады быў актыўным сябрам Беластоцкага літаратурнага клуба, пазней далучыўся да ольштынскага і варшаўскага літаратурных гурткоў. Выдаў зборнікі паэзіі «Dzięcioły» (LSW, Варшава 1965), «Агонь на снезе» (Люблінскае выдавецтва, Люблін 1965), «Arka bezludna» (Люблінскае выдавецтва, Люблін 1968), «Дальтонія» (Iskry, Варшава 1973). ), «Харакірыя» » (Iskry, Варшава 1977). Пісаў па-польску; у разнамоўных энцыклапедыях адзначана: «польскі паэт беларускага паходжання».

Лістапад 1952 года. Аляксей Казбярук, сямнаццацігадовы вучань дзявятага класа ў міхалоўскім ліцэі высылае з Юшкавага Груда адказ на анкету ў тыднёвіку „Nowa Wieś” „Як уяўляю сабе маё жыццё і жыццё маёй вёскі праз пяць… пяцьдзясят гадоў”. Алік кахае Тамару, ходзіць у школу і плануе стаць…

Esej

Jak globalny duch ortodoksji wypiera lokalny koloryt i miejscowe tradycje

Cerkiewny kanon – co to takiego?

Obecny ikonostas w cerkwi św. Onufrego w Jabłecznej Fot. Ewa Zwierzyńska

Wnętrze cerkowki na uzhorku, czyli kapliczki św. Marii Magdaleny w Białymstoku, mrugało do mnie oczkiem Opatrzności, okolonym złotymi barokowymi promieniami. Dookoła pyszniły się freski z wykreśloną perspektywą i światłocieniem – rzeczami obcymi bizantyńskiej sztuce. Rozsiadły się na ścianach malutkiej kaplicy niczym podlaskie baby na rynku,…

Гадавіна

Зайздрасць і патаемныя мары Юркі Лявоннага

Юрка Лявонны, якому ў ліпені спаўняецца 115 гадоў, марыў складаць тонкія лірычныя ажурныя вершы, але быў вымушаны ляпіць з сябе пралетарскага паэта, які абавязаны любіць «барабанныя» творы Маякоўскага, павінен ганіць «упадніцкія» вершы «ўзвышаўцаў», а з беларускіх літаратараў у плане эстэтыкі мусіць арыентавацца на Чаротаўскае: «Над…

Legendy

Pod ziemię się zapadły…

W wielu miejscach w Polsce znane są legendy o zapadających się pod ziemię budynkach. W przygranicznym pasie województwa podlaskiego sporo takich podań dotyczy cerkwi i kościołów. Czy legendy te są jedynie tworem ludowej fantazji, czy może fragmentem lokalnej historii? W powszechnym przekonaniu w ludowych podaniach…

Хлопец з Гародні вядзе цікавы блог, прысвечаны драўлянай архітэктуры Польшчы і Беларусі

Андрусёвы замалёўкі

Наш сённяшні герой – адзін са стваральнікаў беларускамоўнага блогу Woodenberg_inst, прысвечанага драўлянай архітэктуры Беларусі і Польшчы. Адметнасць гэтага праекта ў тым, што там публікуюцца не фатаграфіі, але рысункі фарбамі і алоўкам з выявамі вясковых хат, хутароў, сакральных аб’ектаў, а таксама самабытныя каляровыя паштоўкі. Галоўны генератар…

Pra knihu Uršuli Šubzdy „Baćkaŭščyna koleru ziamli”

Kolery praminułaj aŭtentyčnaści

Uršula Šubzda

„Baćkaŭščyna koleru ziamli” pačynajecca minornaj refleksijaj pra nieprysutnaść „Čornaj Rusi” i „čarnarusaŭ”, to bok ziamli i ziemlakoŭ aŭtarki, u „štodzionnaj śviadomaści”. …biełarusy Padlašša, jakija ŭ bolšaści źjaŭlajucca pravasłaŭnymi pa vieravyznańni, niahledziačy na značny ŭkład biełarusaŭ-katolikaŭ u nacyjanalny ruch, nie pryznajuć ich da kanca za „svaich”…

Losy białoruskie

Michał Tulejko. Działacz i poeta (cz. 4)

Po 1945 r. sytuacja Białorusinów w Polsce nie była łatwa. Władze patrzyły na nich jak na byłych sprzymierzeńców Niemców. Dlatego każdy, kto miał na przykład gazety okupacyjne w języku białoruskim, zdjęcia z białoruskich kursów nauczycielskich czy jakieś dokumenty, niszczył je – najczęściej paląc w piecu…

Opowieści białowieskie

Psałomszczyk Piotr

Był jedną z charakterystycznych postaci Białowieży. Przez wiele lat pełnił funkcję psałomszczyka (dyrygenta chóru) w białowieskiej cerkwi św. Mikołaja Cudotwórcy. Starszy, szczupły, wysoki pan ze starannie pielęgnowaną bródką, niemal do ostatnich swych dni pojawiał się w pejzażu białowieskich ulic. Odszedł w czerwcu równo dwadzieścia lat…

Kaliś pisali

Dyskusja prasowa o białoruskiej „Hromadzie” (dokończenie)

Zadaniem sfer rządzących jest w zakresie swoich poczynań, w jakiejkolwiek dziedzinie ogólnego życia, jednakowo traktować wszystkich obywateli państwa, – i odwrotnie, przy istnieniu pełni takich naturalnych warunków każdy obywatel, który się poczuł państwowo twórczym, nabiera prawa udziału w budowaniu państwa. Na tem oparte są głębsze…

Манументальны фаталізм Гаўрылы Вашчанкі

Гаўрылa Вашчанкa (1928-2014)

20 чэрвеня споўнілася б дзевяноста пяць гадоў беларускаму мастаку Гаўрылу Вашчанку. Ён ці не адзін з першых у Беларусі жывапісцаў, хто пачаў пазбягаць у сваіх манументальных працах пафасу сацрэалізму. Па-новаму адкрыў у серыі жывапісных палотнаў хараство Палесся. Цураўся афіцыёзу і не баяўся ў застойныя часы…

Календарыюм

Гадоў таму

  • у верасні

    1040 – У 983 г. вялікі князь Уладзімір на чале дружын, аснову якіх складалі дрыгавіцкія і крывіцкія воі, рушыў супраць яцьвягаў. Армія перайшла па землях сёньняшняй Беласточчыны і паводле „Повести временных лет” як напісана „Въ лето 6491 иде Володимир на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (119) – 24.09.1904 г. у Цяцерках на Браслаўшчыне нар. Мар'ян Пецюкевіч, беларускі этнограф і мэмуарыст. Вучыўся ў Віленскай Беларускай Гімназіі і ў Радашкавіцкай Беларускай Гімназіі. У 1929 г. паступіў у Віленскі Унівэрсытэт, які закончыў у 1938 г. Быў дзеячам Беларускага Студэнцкага Саюзу, Беларускага Інстытуту Гаспадаркі і Культуры, Беларускага Навуковага Таварыства; супрацоўнічаў з газэтай «Беларуская крыніца». Быў рэдактарам
  • (35) – 24.09.1988 г. на Ракавіцкіх могілках у Кракаве на адшуканай Алегам Латышонкам магіле Алеся Гаруна (Аляксандра Прушынскага) урачыста быў адкрыты надмагільны помнік беларускаму паэту і нацыянальнаму дзеячу.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Copyright © 2023 Czasopis