Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    20. Szpieg z pastarunku milicji ŭ Szudziałavie

    Kali ŭ żnivo 1944 r. krasnaarmiejcy asvabadzili tutejszyja ziemli ad hitleraŭcaŭ, kala Szudziałava ażyvilisa katoliki, jakija jaszcze za Niemca zapisalisa da Armii Krajovaj. Takuju jaczejku ŭ Kazłovym Łuzie sarhanizavaŭ vosieniu 1942 r. Adolf Filipowicz z susiedniaho Biełaha Łuha. U AK ŭstupiŭ miż inszym Adolf Ogilba…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    4. Hajnuvka zbliźka

    To był maj, pachniała Saska Kępa / Szalonym, zielonym bzem – spivała Maryla Rodowicz u radivi kirovcy autobusa, kotorym my, dvadceť učenikôv škoły v Horodčyni i jeji dyrektorka pani Renia, voročalisie dochaty z vyciečki do Varšavy…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Losy białoruskie

Michał Tulejko. Działacz i poeta (cz.2)

Wilno, 1929 r. Michał Tulejko (pierwszy z lewej) z kolegami ze studiów Ze zbiorów rodzinnych

28 lutego 1928 r. w Białoruskim Związku Akademickim odbył się wieczór autorski członków BZA. Swoje wiersze czytali – poza Michałem Tulejko – Eugeniusz Bartul, Wsiewołod Szyran i Michaś Wasilok. W informacji o wieczorze napisano: „Уражаньне з вечару было вялікае і гэтае зьявішча астаецца прывітаць з…

Losy białoruskie

Michał Tulejko. Działacz i poeta

Michał Tulejko był jednym z aktywniejszych działaczy Białoruskiego Związku Akademickiego (Biełaruskaha Studenckaha Sajuza), który funkcjonował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie w okresie międzywojennym. Jego losy, podobnie jak wielu innych młodych białoruskich społeczników, po II wojnie światowej rozpłynęły się w „szarej mgle”. W Polsce po…

Różnorodność społeczna senatorów II Rzeczypospolitej

Fragment wystawy w Senacie Fot. Senat RP

Wystawę pod takim tytułem 16 listopada otwarto w Senacie Rzeczypospolitej Polskiej. Przygotował ją Jarosław Zawadzki z kancelarii Senatu, od dawna zbierający informacje o przedwojennych senatorach. Niestety archiwum Senatu spaliło się w czasie II wojny światowej i należało tworzyć je od początku. Jednym z tropów było…

Pożegnanie

O Doktorze, co dusze leczył

Kazimierz Kotowicz (1930-2022) Fot. ze zbiorów Joanny Kotowicz

Doktor Kazimierz Kotowicz zmarł 20 kwietnia w Gdańsku, a jego pogrzeb 13 maja na gdańskim cmentarzu Srebrzysko zgromadził rodzinę oraz spore grono pogrążonych w smutku jego znajomych. W kaplicy cmentarnej pożegnał zmarłego proboszcz gdańskiej parafii prawosławnej ks. Dariusz Jóźwik w towarzystwie chórzystów oraz ks. Krzysztof…

Ukrainki i my

Wojna na Ukrainie od 24 lutego ciągle dominuje w rozmowach w pracy, w domu, ze znajomymi i przypadkowo spotkanymi. Interesuje chyba każdego, kto z dala obserwuje wydarzenia u naszego wschodniego sąsiada. Każdy jak może pomaga uchodźcom stamtąd. No nie, przesadzam, może nie każdy, choć takie…

My ich ochrystyły, my ich i otpiwajem

Takie billboardy pojawiły się w Ukrainie od razu po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji Fot. z komunikatora Telegram

Profesor Mychajło Od początku wojny w Ukrainie kontaktuję się z profesorem Mychajło Selivaczowem z Kijowa. Na początku żartował – twierdził, że znajduje się w bezpiecznym miejscu, w swoim domu, w miasteczku odległym 70 km od Kijowa, gdzie jest nawet studnia, co pozwala być niezależnym w…

100-гадовы юбілей Таварыства Беларускай Школы (ч. 2)

Лагатып арганізацыі (1930) Вікіпедыя

Як паведамлялася ў „Беларускім календары на 1927 год” за кароткі час – фактычна на працягу пару месяцаў былі заложаны Акружныя Управы: Глыбоцкая, Наваградзкая, Вялейская, Горадзенская; 250 гурткоў з лікам 3500 сяброў; 8 Народных Дамоў і 35 бібліятэк-чытальняў: „Ня толькі у матэр’яльным сэнсе люднасьць на мясцох…

Нарыс

100-гадовы юбілей Таварыства Беларускай Школы (ч. 1)

Сябры гуртка ТБШ у Міры, 1930 г. Вікіпедыя

17 верасня бг. Вярхоўны суд РБ ліквідаваў Таварыства беларускай школы (ТБШ), якое адрадзілася ў 1996 г. пасля 65-ці гадоў ад заснавання. У міжваенны час ТБШ было той арганізацыяй, якая найбольш трывала ўпісалася ў беларускую сьведамасьць на Беласточчыне пасьля ІІ сусьветнай вайны, асабліва калі ў Беластоку…

Гутарка

Пятрова Хата ў Кнышэвічах

Пётр Савіцкі на ганку сваёй Хаты

Мінулым летам выпадкова адведала я надзвычай цікавы куточак на падляшскім адлюдзьдзі. Далёка ад горада і цывілізацыі, далёка ад вёскі… Сапраўды – у полі… Але як там утульна і свойска! Там на калёніі Кнышэвічы ёсьць цудоўны гаспадар дому – Пётр Савіцкі, гісторык па прафесіі. Сваё захапленьне…

Да 90-годдзя Міколы Гайдука

Цяжка быць прарокам на сваёй бацькаўшчыне…

Як толькі прыходзіць свята майскага Міколы, успамінаю Міколу Гайдука. 29 мая мінула 90 гадоў з дня яго нараджэння ў Кабылянцы пад Міхаловам. Апошні раз грамадскім чынам беларускае асяроддзе Беласточчыны ўспамінала яго гучна ў 2013 г. – быццам бы з нагоды 80-годдзя ад нараджэння. Быццам бы…

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў снежні

    760 – У 1263 г. паявілася першая пісаная зьвестка пра вядомы Ляшчынскі манастыр, які знаходзіўся на прадмесьці Пінска. 755 – 9.12.1268 г. быў забіты галіцкім князем Львом Данілавічам Войшалк, князь наваградзкі, вялікі князь ВКЛ (1263 – 1267) 735 – Пасьля …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (786) – 1237 год. Разгром войскамі князя Данілы Раманавіча крыжацкіх рыцараў пад Драгічынам на Бугу.
  • (122) – 3.12.1901 г. у  в. Кубельнікі каля Бераставіцы на Гарадзеншчыне нар. Мікола Марцінчык (пам. 23.05.1980 г.), нацыянальна-палітычны дзеяч, лекар. Скончыў Віленскі Унівэрсытэт у 1927 г., зьяўляўся адным з кіраўнікоў Беларускага Студэнцкага Саюзу, быў рэдактарам часопіса „Студэнцкая Думка”, дзеячам Грамады, Таварыства Беларускай Школы. Настаўнічаў у Віленскай Беларускай Гімназіі. Некалькі разоў быў арыштаваны польскай паліцыяй, у 1931 г. сасланы зь Вільні пад нагляд паліцыі. Працаваў лекарам у Нараўцы на Беласточчыне. У 1948 г. арыштаваны органамі савецкай бяспекі. 12.08.1949 г. прыгавораны на 10 гадоў лагераў, сасланы ў Варкуту. У 1956 г. вярнуўся ў Гародню, дзе і памёр. Пахаваны на Алекшыцкіх могілках на Гарадзеншчыне.
  • (54) – 3.12.1969 г. памерла Рыта Млодак (нар. 27.02.1906 г. у Менску), сьпявачка сапрана. Закончыла музычны тэхнікум у Віцебску (1928 г.) і Беларускую студыю оперы і балета (1933), у 1933-1959 гг. салістка Дзяржаўнага тэатра оперы і балета БССР у Менску.
  • (29) – 3.12.1994 г. у Менску памерла Ірына Ждановіч (нар. 27.09.1906 г. у Менску), актрыса, дачка акцёра і рэжысёра Флярыяна Ждановіча. Сцэнічную дзейнасьць пачала ў Першым беларускім таварыстве драмы і камэдыі, з 1920 г. працавала ў Тэатры імя Янкі Купалы. Пахаваная на Усходніх могілках.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Copyright © 2023 Czasopis