У канцы студзеня і ў лютым як штогод на Беласточчыне адбыўся марафон беларускай песні. Беларускае грамадска-культурнае таварыства ўжо 49-ы раз сарганізавала такія агляды, 27-раз як фестываль.
Спярша прайшлі раённыя слуханні ў Сямятычах, Дуброве-Беластоцкай, Гайнаўцы, Орлі і Беластоку. 16 лютага на цэнтральным аглядзе ў беластоцкай філармоніі на сцэне выступіла агулам каля 500 асоб. 20 лютага лаўрэаты – пераважна першых месцаў у сваіх катэгорыях – прынялі ўдзел у гала-канцэрце ў Падляшскай оперы і філармоніі ў Беластоку.
Зацікаўленне фестывалем БГКТ не меншае так сярод выканаўцаў-самадзейнікаў як і гледачоў. Падчас раённага агляду ў Беластоку намеснік арганізацыі Васіль Сегень, убачыўшы поўную залу публікі, сказаў са сцэны, што такая шматлюдная прысутнасць даказвае, што беларуская культура, беларуская песня, вельмі людзям па душы, патрэбная і яна жыве і развіваецца.
Як штогод можна было пачуць розныя стылі і музычныя формы, народныя і сучасныя песні сола і з інструментальным акампанементам на жыва або з падкладу. Апрача пастаянных выканаўцаў з’явіліся і новыя калектывы. Гэта м.інш. моладзевы рок-гурт „Немаральная прапанова” з Беластока (выступіў ужо трэці раз) і хор „Солятыюм” з Дубровы-Беластоцкай які прыгожа на высокім узроўні праспяваў акапэла народную песню „Ой, рана на Івана”. На жаль надалей пераважае нетутэйшы рэпертуар, імпартаваны з-за ўсходняй мяжы найчасцей музычнымі кіраўнікамі падляшскіх калектываў, якія даязджаюць з Беларусі. Аднак можна было пачуць таксама песні на словы аўтараў з Беласточчыны, у тым ліку „белавежцаў”. Некаторыя выканаўцы нават самі пішуць словы і музыку беларускіх песень. Вось у гэтым годзе вялікае ўражанне зрабіў беластоцкі калектыў „Сувенір” з песняй „Хуліганы”. Аўтарам тэксту і музыкі з’яўляецца кіраўнік калектыву Янка Хоха, які родам з Тыльвіцы ў Міхалоўскай гміне. Хаця па-беларуску не гаворыць (дарэчы як большасць выканаўцаў), беларускае слова надалей носіць глыбока ў душы.
На сёлетнім гала-канцэрце сярод запрошаных гасцей былі прадстаўнікі мясцовых уладаў, падляшскія дэпутаты польскага парламенту ды беларускія дыпламаты. Пасол Рэспублікі Беларусь у Польшчы Уладзімір Чушаў сказаў, што „Беларусь ганарыцца культурнымі дасягненнямі беларусаў Польшчы”. „Вы, – хваліў, – неад’емная частка агульнай беларускай нацыі. Частка нашай з вамі любай Беларусі. Мы падтрымлівалі і будзем падтрымліваць сваіх суайчыннікаў за мяжой”.
Нягледзячы на даволі сціплы арганізацыйны характар і фармат фестывалю (з увагі найперш на адносна невялікі бюджэт, пад 90 прац. якога гэта датацыя Міністэрства ўнутраных спраў і адміністрацыі), для ўдзельнікаў найважнейшая яго атмасфера, поўная радасці, шчасця, усмешкі. Гэта сапраўднае свята беларускай песні.
Фота Юркі Хмялеўскага
