Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Na dopyt uziaty byŭ miż inszym Ramuald Rajs „Bury”

    Pra toje, dzie buduć padłożany miny, kromie manciora wiedaŭ jaszcze jaho spolnik, jaki byŭ felczaram (sanitariuszam) u szpitali ŭ Staroj Wilejcy. Tolko ŭ listapadzie 1948 r. mancioru ŭdałoso zwiazacca z dochtaram Marozam. Ad peŭnaj kabiety, jakaja pryjechała da Biełagardu z Biełastoka, dawiedaŭso, szto leczyć jon…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Białowieskie opowieści

Гартаючы беластоцкую газету „Вольная праца”, 1940 г. (ч. 1)

З мінулага

Першая старонка Вольнай працы падчас выбараў 24 сакавіка 1940 г.

Калі ў 1939 годзе на Беласточчыну прыйшла савецкая ўлада, у Беластоку пачала выдавацца газета „Вольная праца”. Яна была органам Беластоцкага абкама і гаркама КП(б)Б і абласнога выканаўчага камітэта. Газета выдавалася на беларускай і рускай мовах, а ў асобным варыянце – па-польску. Калі інфармацыя друкавалася пра…

Białowieskie opowieści

Katolicka msza w carskim pałacu

Katolicy na schodach pałacu carskiego w Białowieży Ze zbiorów Andrzeja Buszko

Przed I wojną światową Białowieża posiadała dwie cerkwie –  parafialną i cmentarną oraz nieistniejącą już żydowską bożnicę, która znajdowała się przy ulicy Stoczek, na placu za obecnym sklepem „Pod Sarenką”. Katolików było tutaj niewielu, starsi mieszkańcy wspominali, że zaledwie trzy rodziny. Nieco więcej ich mieszkało…

Kaliś pisali

Sołowki – wyspa tortur i śmierci. Ucieczki więźniów

(Wspomnienia z katorgi sowieckiej, cz. 8)

Zima zbliżała się ku końcowi. Niebawem miało nastąpić dwuipółmiesięczne lato sołowieckie, z białymi nocami, z przeraźliwie krzyczącymi czajkami i otwarciem nawigacji na Sołowki. Podczas pracy lub też wychodząc z baraku, aby odetchnąć nieco świeżym powietrzem, patrzałem w stronę Sołowek i zadawałem sobie pytanie: „Czy długo…

Гадавіна

Адам Бабарэка – чалавек, якім варта натхняцца

Адам Бабарэка з сям’ёй

12 września 1967 r. kpt. Fiedoruk podwładnym wydał polecenie służbowe, aby wyjaśnić: Gdzie faktycznie Dudzik Jan służył – w „samoobronie”, Weissrussen SS, SD, czy też Gestapo, – jakie nosił umundurowanie, – jaki posiadał stopień (podobno podoficer), jakie zajmował stanowisko (dowódca drużyny, plutonu itp.), Gdzie, z…

Вясковая адзінота

Золата жоўтае і чорнае

Віця і Юлька

Юлька і Віця абсалютна розныя людзі і нават наўрад ці ведаюць пра існаванне адзін аднаго. Яна жыве ў вёсцы і ездзіць у горад на працу, бо робіць медсястрой у раённым шпіталі, ці па тэрміновых справах. Гарадскога жыцця не зносіць, гаворачы што там занадта шумна. Юлька…

Pogranicza

U uzbeckich Tadżyków (cz. 1)

Uliczka w Bucharze

Za cel kolejnej swojej wyprawy obrałem uzbeckie południe w pobliżu granic z Turkmenistanem, Afganistanem i Tadżykistanem. Tak jak podczas mych poprzednich wojaży po wieloetnicznych regionach, tu również zwracałem nade wszystko uwagę, jak układają się relacje między nacjami na tym egzotycznym z europejskiej perspektywy pograniczu. Całkiem…

Wielokulturowość jutra

Siedzę i uważnie studiuję fotografię muralu, zamieszczoną na łamach poprzedniego numeru „Czasopisu”. Namalowany w sierpniu br. mural na ścianie Gminnego Ośrodka Kultury w Czeremsze przez dzieci, rodziców i babcie miał przedstawiać naszą tutejszą gościnność, w tym w kontekście kryzysu migracyjnego, z jakim mamy do czynienia…

Жыццё ў Беларусі

Колькі што каштуе на беларускім прадуктовым рынку

Нядаўна здарылася мне ехаць у Мінск у сваіх справах. Тым разам давялося рабіць перасадку ў Баранавічах. Гэта даволі вялікі горад і адначасова буйны чыгуначны вузел, таму пасажыры, што падарожнічаюць з захаду на ўсход, з поўначы на поўдзень краіны ці наадварот, часта там выходзяць, каб потым…

Дзённік рэдактара

Заняпад беларускай школы на Падляшшы: ад ганаровага абавязку да прагматычнага выбару

2 верасня 2024 г.

Школа ў Востраве існавала да 1995 г. Цяпер гэта гасцініца Zielony Zakątek Фота Юркі Хмялеўскага

Пасля летняга адпачынку сёння вучні пайшлі ў школу. Год таму ў гэтым дзённіку я сумаваў з прычыны дрэннага стану беларускай адукацыі на Падляшшы. На жаль, заняпад працягваецца. У Бельскім і Гайнаўскім белліцэях, якія вось адзначаюць 80- i 75-годдзе свайго існавання, урокі беларускай мовы не ёсць…

Грузія дэпартавала ў Польшчу беларускага журналіста

Андрэй Мялешка с дачкой на вылеце ў Польшчу

Андрэй Мялешка гэта гарадзенскі актывіст і журналіст, у мінулым супрацоўнічаў між іншым з Беларускім Радыё Рацыя. У 2021 г. праз палітычны пераслед у Беларусі ён з жонкай і дзвюмя дачкамі пераехаў жыць у Батумі ў Грузіі. Тут уключыўся ў дзейнасць беларускай дыяспары, арганізаваў канцэрты і…

Календарыюм

Гадоў таму

  • У красавіку

    – 9(21).04.1835 г. у Віцебску нар. Ялегі Пранціш Вуль (сапр. Элегі Францішак Карафа-Карыбут), беларускі паэт. Удзельнічаў у  студзенскім паўстаньні, за што быў сасланы ў Сібір. Апошнія гады жыцьця правёў у Варшаве, дзе з Вінцэсем Каратынскім і Адамам Плугам стварыў беларускі …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (192) – 21.04.1833 г. у Мастаўлянах нар. Віктар Отан Каліноўскі (пам. 6.11.1862 г.), родны брат Кастуся Каліноўскага. Вучыўся ў Сьвіслачы, Гародні, Маскве, Пецярбургу. Вывучаў старадаўнія беларускія і літоўскія рукапісы. Сабраў каля 5000 рукапісаў і кніг, прысьвечаных Старабеларускай дзяржаве. Памёр на сухоты.
  • (122) – 21.04.1903 г. у Барысаве нар. Мікола Аляхновіч, літаратурны крытык ад 1926 г. Закончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленьне пэдагагічнага факультэта БДУ, працаваў навуковым супрацоўнікам Інстытуту Літаратуры і Мастацтва АН БССР. У 1936 г. быў рэпрэсаваны, у ссылцы на Калыме (1938 – 1942), у Іркуцкай і Карагандзінскай абласьцях. У 1957 г. рэабілітаваны, жыў у Ленінградзе. Памёр 9.04.1959 г.
  • (102) – 21.04.1923 г. памёр Ігнат Канчэўскі, паэт, філёзаф і публіцыст (нар. у 1896 г. у Вільні), аўтар эсэ „Адвечным шляхам” (Вільня 1921) пра драматызм гістарычнага лёсу Беларусаў.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis