Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    17. Petelski vel Talkoŭski

    Pasiarod 20-cioch szucmanaŭ, jakija na paczatku nimieckaj akupacji służyli na pastarunku żandarmerii ŭ Krynkach, było czatyroch Petelskich, katolikaŭ z Kruszynianaŭ. Śled pa ich zachawaŭso ŭ dakumantach śledztwa, zawiedzienaha uboŭcami dziesiać let pa wajnie. Życiel Krynak, szawiec Szutkiewicz (abrablaŭ jon jaszcze 3,5 ha ziamli), jaki tedy…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Nečysta siła, ničoho inšoho

    Ne znaju, što z siêtoho vyjde: musit, ničoho dobroho na samy kuneć, jak to naohuł byvaje z usiêm, što maje choť ščôpoť čohoś spôlnoho z nečystoju siłoju. Zakônčyvšy cykl rozkazuv „Ne može byti!”, ja vže dumała, što ničoho inšoho ne napišu, bo vsio, što chotiêła…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Konstantynopol to Istambuł, a Moskwa to nie Trzeci Rzym

Bycie prawosławnym okazuje się nie zawsze takie proste, jak to się nam zdaje. Od kiedy chrześcijaństwo zbratało się z polityką – czyli prawie od zawsze – kwestii wiary nie dawało się jasno od niej oddzielić. Tak było w starożytnym Rzymie i Konstantynopolu, tak było też potem we wszystkich państwach, gdzie chrześcijaństwo sukcesywnie docierało. Nawet prawomyślne podręczniki historii Polski podają, że Mieszko I, przyjmując chrzest, realizował polityczno-dynastyczny plan wzmocnienia własnego posiadania, czy jak kto woli, wzmocnienia Polski. Gdy więc od jakiegoś czasu śledzimy poczynania części Ukraińców, zmierzające do zerwania zależności kościelnej od Moskwy, w tle widzimy nic innego, jak wielką politykę. To jest tak oczywiste, że aż banalne. Nikt w dotychczasowych dyskusjach nawet nie zająknął się na temat kwestii wiary, dogmatów itp. Ciągle tylko słyszymy: Poroszenko…, Putin… A może należałoby zapytać, co z polskim i białoruskim prawosławnym, który zechciałby zajść do ukraińskiej (nie moskiewskiej) cerkwi? Popełni przeciw zasadom swej wiary… wykroczenie? Sam nie wiem, jak to nazwać, faktem jest, że słuchając Ewangelii Świętej, czy listów św. Pawła albo słów św. Jana Złotoustego w nieodpowiednim miejscu, zrobimy coś nie tak. Pytanie: Co?

Na zachodzie Europy oddzielono realnie Kościół od państwa. I co się stało? Ano to, że świątynie opustoszały. To daje do myślenia. Żeby te świątynie ponownie napełnić wiernymi, potrzebne jest jednak coś innego niż nakazy władz, pieniądze, czy tworzone na polityczne zapotrzebowanie prawo. Dziś żyjemy w świecie, w którym nade wszystko cenimy wolność. Widzimy – może nieco naiwnie – że jest dobra i bronimy jej. Kto ma rację w sporze o prymat, toczonym pomiędzy patriarchą Konstantynopola, a patriarchą Moskwy? Konstantynopol, który jest Istambułem, czy Moskwa, która nie jest Trzecim Rzymem?

Jerzy Sulżyk

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў чэрвені

    995 – Каля 1028 г. нар. князь полацкі Усяслаў Брачыслававіч (памёр у 1101 г.), выдатны ўладар, змагаўся за самастойнасьць і незалежнасьць Полацкага княства. У 1068 г. быў выбраны вялікім князем кіеўскім, праз год зрокся гэтага пасаду, вярнуўся ў Полацак, дзе …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (412) – пачатак пабудовы ў Менску ў 1611 г. Петрапаўлаўскай царквы, выдатнага помніка архітэктуры барока. Пабудова была завершана ў 1613 годзе.
  • (266) – 3.06.1757 г. у Несьвіжы пам. Ян Пашакоўскі (нар. 14.02.1684 г. у Шэдуве Шаўляйскага пав.), пэдагог і выдавец. Вучыў сыноў Міхала Радзівіла «Рыбанькі», на працягу 1737-1749 гг. выдаў у Вільні 20 „Палітычных каляндарыкаў”, якія запачаткавалі пэрыядычны друк у Вільні.
  • (160) – 3.06.1863 г. адбылася бітва паміж паўстанцамі і царскімі вайскамі пад Мілавідамі каля Слоніма.
  • (88) – 3.06.1935 г. у Мачулішчы Крупскага раёна нар. Васіль Зуёнак, паэт, пачаў друкавацца з 1954 г., аўтар зборнікаў паэзіі, м. інш.: „Крэсіва” (1960), „Нача” (1975), „Маўчанне травы” (1980), „Світальныя птушкі” (1982), „Жніўны дзень: Выбранае” (1985), „Лета трывожных дажджоў” (1990).
  • (88) – 3.06.1935 г. у Мачулішчы Крупскага раёна нар. Васіль Зуёнак, паэт, пачаў друкавацца з 1954 г., аўтар зборнікаў паэзіі, м. інш.: „Крэсіва” (1960), „Нача” (1975), „Маўчанне травы” (1980), „Світальныя птушкі” (1982), „Жніўны дзень: Выбранае” (1985), „Лета трывожных дажджоў” (1990).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Copyright © 2023 Czasopis