Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (5)

    Syn rasstralanaj Wolhi Ciruk Uładak świedczyŭ, szto Jurczenia adnaho razu spytaŭ, jak im żywiecca biez maciary i skazaŭ: nie żałujcie matki, bo to komunistka. Mużczyna z mlina ŭ Nietupi na sudzie skazaŭ, szto na druhi dzień pośle egzekucji Jurczenia naławiŭ rybaŭ i zawioz ich dla…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Kaliś pisali

Dokoła jeziora Narocz

(Wrażenia turystyczne)

Возера Нарач, 2009 Вікіпедыя

Olbrzymia tafla cichej wody. Ledwo dojrzeć brzeg przeciwległy. Na brzegu lustrzanej powierzchni od strony zachodniej ruch i gwar. Nowe budynki choć drewniane, ale okazałe aż do pretensjonalności. W nadbrzeżnym lasku jak grzyby po deszczu powyrastały namioty. Obok nich na górce jakieś zbiorowisko, a może lepiej…

„Ja choču byti bliźka ludiam”

Rozhovôr Jana i Haliny Maksimjukov z poetkoju Zojoj Sačko

Zoja Sačko (nar. 1955, Vôlka koło Biêlśka) – vybitna poetka pudlaśkoji movy. Vydała zborniki poeziji „Pošuki” (1982), „Nad dniom pochilana” (1991), „Šče odna vesna” (1995), „Poemy” (2000), „Poká” (2018) i zbôrnik prozy dla diti i dorosłych „A koliś jak było?” (2020)

Jan: Čy pomniš, koli v tebe zjavivsie impuls, kob napisati peršy viêrš? I na jakôj movi tobiê napisałosie? Zoja: O, ja dumała, što ty tak i načneš… Ja učyłaś u školi v Parcievi, de była prykładnoju učenicieju. Pan od pôlśkoji movy skazav prynesti viêršyki pud…

Успамін

Помню Баброўку, калі яна была дзікая

Рэчка Баброўка ў месцы, дзе бабры пабудавалі тамы і прыпынілі яе цячэнне Фота Янкі Целушэцкага

Рэчка Баброўка – правы ціхі прыток ракі Нараўкі. Плыве яна па плоскай даліне (і, між іншым, таму яна ў многіх месцах звілістая) побач даволі доўгай вёскі Новае Ляўкова і ўплывае ў Нараўку ў канцы гэтага сяла. На ўзгорку побач ракі ды пры рухлівай дарозе з…

Białostocka SB i Białorusini (1968-1988)

Oficerowie i agenci (cz. 1)

1971 r. Jubileusz 15-lecia BTSK. SB na takie wydarzenia obowiązkowo wysyłała swoich informatorów Fot. z archiwum „Niwy”

Opisując w „Czasopisie” życiowy dramat Sokrata Janowicza („30 lat w sidłach bezpieki”, luty 2023 – czerwiec 2024), skrupulatnie przejrzałem mnóstwo akt z zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej. To była niezwykle żmudna i czasochłonna praca. Podjąłem się tego, aby jak najprawdziwiej odtworzyć przebieg wydarzeń, poznać ich…

Асоба

Doktor Zbigniew Gajewski (1926-1917)

Okładka tomiku wierszy Alesia Haruna w przekładzie Zbigniewa Gajewskiego (Villa Sokrates, Krynki 2006)

Doktor Gajewski (na zdjęciu) zaprzyjaźnił się z moją rodziną, przede wszystkim moim ojcem Jerzym, na przełomie lat 80 i 90. minionego wieku. Z czasem, po śmierci mojego ojca, przywilej bycia przyjacielem Zbyszka i mówienia mu na „Ty” przeszedł na mnie. Zbigniew Gajewski był wielkim przyjacielem…

Асоба

Прафесар беларускай філалогіі

Алесь Бельскі са сваёй новай кнігай

Доктар філалагічных навук, прафесар, краязнавец і літаратуразнавец Алесь Бельскі – адзін са знакамітых людзей Капыльшчыны.  А родам Алесь Іванавіч з гістарычнага мястэчка Цімкавічы, з якім звязана жыццё класіка беларускай літаратуры Кузьмы Чорнага (Мікалая Карлавіча Раманоўскага, 1900-1944). Калі б жыў Мікалай Карлавіч, то ён шчыра ганарыўся…

Pogranicza

Na skraju Dachu Świata (cz.1)

Parwiz – mój kierowca i przewodnik w Pamirze

– My tutaj w Pamirze zawsze byliśmy daleko od wszystkiego – zaczyna rozmowę mój kierowca i przewodnik Parwiz. Wystarczy spojrzeć na mapę. Dla nas już Duszanbe to zagranica. Gdy przyjeżdżają do nas ci z Chodżentu czy Kulobu pilnować granicy z Afganistanem, to my na nich…

Вясковая адзінота

Папутчык з „дызеля”

Хто не мае ўласнага аўтамабіля, ездзіць з горада ў вёску ці наадварот аўтобусам або цягніком. Хаця, трэба прызнаць, такіх усё менш застаецца. Можа таму шэраг аўтобусных і чыгуначных рэйсаў скасавалі – не аплачваецца па некалькі пасажыраў перавозіць. Што тычыцца цягнікоў, якія рухаюцца па прыгарадных маршрутах,…

Рэцэнзія

Усяслаў Чарадзей у школе Равенскага

Сюжэт унікальнага спектакля

У Варшаве ўжо некалькі гадоў працуе музычна-тэатральная Мастацкая школа імя Равенскага пад кіраўніцтвам Галіны Казіміроўскай.  Зусім нядаўна, на адным з выніковых, перад летнімі канікуламі, мерапрыемстве старэйшыя дзіцячая група паказала ўнікальнае тэатральнае дзейства пад назвай “Фантастычныя прыгоды Усяслава Чарадзея”. У чым адметнасць гэтай дзеі? Дванаццаць хлопчыкаў…

Рэцэнзія

Чаму беларускія тэатралы не любяць Васіля Быкава?

Чытанне п’есы „Васіль Быкаў і ягоныя д’яблы” ў Музеі Вольнай Беларусі ў Варшаве

За савецкім часам творы Васіля Быкава з вялікай радасцю ставілі на многіх сцэнах Савецкага Саюза і за яго межамі.  Сёння ж, трэба пагадзіцца, ягоная творчасць не вельмі цікавая нашым тэатральным дзеячам. У чэрвені было сто гадоў Васілю Быкаву.  На Беларусі натуральна што не даводзіцца чакаць…

Календарыюм

Гадоў таму

  • У сьнежні

    – 22.12.1264 г. мірны і гандлёвы дагавор Полацка і Віцебска з Рыгаю і Готландам. – 25.12.1834 г. у Цынцавічах каля Вілейкі нар. Нікадзім Сілівановіч, мастак. Вучыўся ў Пецярбургскай акадэміі мастацтваў (1859-1866, у 1870 г.  закончыў клясу мазаікі, выкладаў у ёй. За мастацкія творы напісаныя ў Пецярбурзе і ў Беларусі ў 1874 …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (226) – 24.12.1798 г. у Завосьсі на Наваградзкай зямлі нарадзіўся Адам Міцкевіч.
  • (120) – 24.12.1904 г. у Навасёлках Мазырскага пав. нар. Алесь Дудар (сапр. Аляксандар Дайлідовіч), пісьменьнік. Аўтар зборнікаў „Беларусь бунтарская”, „Сонечнымі сьцежкамі”, паэмы „Слуцак”, апавяданьняў. Закатаваны НКВД 29.10.1937 г. у Пішчалаўскім замку ў Менску.
  • (117) – 24.12.1907 г. у Пецярбурзе нар. Леў Дабжынскі, мастак. Дзяцінства правёў у маёнку Лоша на Ашмяншчыне. У 1915 г. з бацькамі выехаў у глыб Расіі. У 1917 г. пачаў вучыцца ў гімназыі ў Пэрэяслаўі, а пасьля ў Тэадозыі на Крыме. У 1922 г. з сям’ёй вярнуўся ў Лошу. Прадаўжаў навуку ў гімназыі Я. Лелевэля ў Вільні, якую закончыў у 1929 г. Паступіў на Мастацкі факультэт Віленскага ўнівэрсытэта, які закончыў у 1936 г. Быў вельмі здольным мастаком, членам Віленскай групы. Закончыў жыцьцё самагубствам (ці быў застрэлены) 26.11.1937 г. у Лошы. У 1938 г. у Вільні адбылася пасьмертная выстаўка яго прац.
  • (82) – 24.12.1942 г. быў арыштаваны немцамі ў Менску кс. Вінцэнт Гадлеўскі (нар. 1888 г. у Поразаве), сьвятар, актыўны нацыянальны дзеяч (адзін з лідэраў беларускага вызвольнага руху падчас ІІ сусьветнай вайны). Выпускнік Пецярбурскай Каталіцкай Духоўнай Акадэміі (1916 г.). Удзельнік Усебеларускага Зьезду 1917 г. Член уладаў БНР. Адзін з заснавальнікаў і лідараў Беларускай Хрысьціянскай Дэмакратыі. У 1925 г. арыштаваны польскімі ўладамі за беларусізацыю парафіі ў Жодзішках. У 1930 г. пераклаў на беларускую мову "Новы Запавет". Выдаваў газэту "Беларускі Фронт", дзе зьмясьціў шмат артыкулаў на тэмы міжнародных адносін і беларускага жыцьця.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis