Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    8. Kuneć sielanki

    Nocami z pod ramion krzyżów na rozdrogach sypie się gwiazd błękitne próchno chmurki siedzą przed progiem w murawie to kule białego puchu dmuchawiec Księżyc idzie srebrne chusty prać świerszczyki świergocą w stogach czegóż się bać (Józef Czechowicz, „Na wsi”, 1927) Jak mniê diś dumajetsie, dekada… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Дзясятая пятніца пасля Пасхі ў Райску

5 ліпеня (дзясятая пятніца пасля Пасхі – дзень Пяценкі) адбываліся урачыстасці прыходскага свята Багародзіцы у парафіі Святых апосталаў Пятра і Паўла ў Райску. Неабходным элементам гэтага свята ёсць малітвенная памяць пра памерлых. Традыцыяй парафіі Райск ёсць памінанне памерлых у нядзелю пасля свята. У набажэнствах прынялі ўдзел парафіяне, госці і шматлікія прыбылыя прадстаўнікі духавенства.

У дзень Пяценкі Літургіі ў гэтым годзе старшыняваў мітрафорны протаіерэй Грыгорый Місіюк, настаяцель парафіі святога Георгія Пабеданосца што ў Беластоку, а разам з ім – дванаццаць святароў благачыння Бельск-Падляшскі, а таксама з Ласінкі, Гайнаўкі, Кастамалотаў, Любліна і Вроцлава. Пасля чытання Евангелля з казаннем да вернікаў звярнуўся айцец протаіерэй Марк Якімюк, настаяцель парафіі што ў Малешах.

Пасля Літургіі адбыўся святочны хрэсны ход, падчас якога маліліся і над каляцаркоўнай магілай за святароў Андрэя і Іосіфа Сасноўскіх, Стэфана Іванкевіча і ўсіх трагічна загінулых у Райску, а таксама адмовілі малітву на дабраславенне руты і іншых ядомых зёлак. Напрыканцы за актыўны ўдзел і малітвенны настрой падзякаваў духавенству і ўсім вернікам а. Грыгорый Місіюк і настаяцель парафіі а. Яраслаў Годун. Падчас урачыстасці спяваў прыходскі хор, які праводзіла матушка Ірэна Годун.

Сёлета у нядзелю (7 ліпеня) Літургія і Паніхіда ладзіліся у капліцы святой пакутніцы Параскевы на прыходскіх могілках ў Райску, адбылося таксама асвячэнне магіл святарамі які прыбылі з Плёсoк і Варшавы.

Варта адагнаць пра факт, што на тэрыторыі прыходскіх могілак, заснаваных ў 1855 годзе, знаходзіцца памятны надмагільны помнік сям’і Нікіціных. Увесь надмагільны ансамбль – помнік з белага мармуру і чыгунная агароджа у мінулым годзе адагнаць. Дзякуючы сацыяльнай камісіі аднаўлення помніка і дзейнасці настаяцеля парафіі ўдалося атрымаць грант з Маршалкоўскага упраўлення Падляшскага ваяводства і правесці ў 2018 годзе абнаўленне помніка пад наглядам Ваяводскага кансерватара абароны помнікаў ў Беластоку.

Айцец Андрэй Канаховіч

Фота: аўтар

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў красавіку

    980 – у 1044 г. пачаў княжаньне ў Полацку Усяслаў Брачыслававіч, званы Чарадзеем. Яго славутая дзейнасьць была апісана ў паэме „Слова аб паходзе Ігаравым”. 920 – у 1104 г. адбыўся вялікі паход кааліцыі князёў Кіеўскай Русі, арганізаваны Уладзімірам Манамахам на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (422) – 19.04.1602 г. пам. Ян Абрамовіч, ваявода менскі і смаленскі. Адукаваны чалавек, праціўнік езуітаў. Выдаўца „Катэхізіса” (1598 г.) з 300 рэлігійнымі песьнямі.
  • (143) – 19.04.1881 г. у в. Такары на Беласточчыне (сучасным памежжы з Рэспублікай Беларусь) нар. Усевалад Ігнатоўскі – выдатны беларускі гісторык, грамадзкі дзеяч. Скончыў у 1911 г. Юр’еўскі Унівэрсытэт у Тарту. У 1912-1914 гг. быў выкладчыкам у Віленскай жаночай гімназіі М. Вінаградавай, у  1914-1919 гг. -- Менскага Настаўніцкага Інстытуту. У час вайны ўключыўся ў нацыянальную ды палітычную дзейнасьць, быў між іншым членам Цэнтральнага Камітэту Беларускай Партыі Сацыялістаў Рэвалюцыянераў. У 20-ыя гады займаў шэраг дзяржаўных пасад у БССР. Меў вялікі ўплыў на праведзеньне працэсу беларусізацыі. З 1926 г. быў старшынёй Інстытуту Беларускай Культуры, а з 1928 г. прэзідэнтам Беларускай Акадэміі Навук. Напісаў больш за 30 навуковых прац, адна з найбольш вядомых гэта „Кароткі нарыс гісторыі Беларусі”. З 1930 г. прасьледаваны савецкімі ворганамі бяспекі. Пасьля аднаго з допытаў, 4.02.1931 г. пакончыў жыцьцё самагубствам. У 1937 г. жонка была асуджана на 8 гадоў лагераў, а двое сыноў расстраляных.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis