Pa prostu / Па-просту

  • Milicjanty ŭ Krynkach 1944-1948 (1)

    Z cyklu "Płacz zvanoŭ" (Cz. 26)

    Kali letam 1944 r. krasnaarmiejcy wyhnali zhetul hitleraŭcaŭ, polskija kamunisty paczali adrazu arhanizawać swaju właść. U Krynkach wybarczy schod zrabili 29 aŭgusta, a 6 sienciabra skampletawali użond hminy. U Archiwum Państwowym u Biełastoku je ŭstanoŭczyja pratakoły. Naznaczyli tedy adzinaccać czynoŭnikŭ dla użendu (usie jany byli… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS, Facebook i Telegram

Uspaminy muzykanta

Jan Karpovič. Zaŭsiody z gitaraj Fota Miry Łukšy

U kancy kastryčnika na Biełastoččynie prajszoŭ fiestyval „Bardaŭskaja vosień” (šyrej budzie pra heta ŭ nastupnym numary). Adzin z kancertaŭ adbyŭsia ŭ domu kultury ŭ Haradku, dzie vystupiŭ miž inšym viadomy tutejšy lehiendarny muzykant Jan Karpovič. Voś jaho niezvyčajny ŭspamin z siamidziesiatych hadoŭ minułaha stahoddzia. Viasielle…

Zapiski

Dni i myśli

Zagaduję w galerii handlowej młodą kobietę w kolejce do kasy: Wy adkuda? – Iż Charkowa. – Tam straszno? – Strelajut, strelali, i ja ujechała. O nic więcej nie pytam. Ludzie wygnani z domu – to wystarczający widok, zatrważający, załamujący. Przy kobiecie dwójka małych dzieci, jedno…

Opowieści białowieskie

Łupy księcia Leopolda

Książę Leopold przy jeleniu ustrzelonym w Puszczy Białowieskiej

Wojna niesie poważne zagrożenie nie tylko dla życia ludzkiego, ale także dla zwierząt żyjących w lasach, które znalazły się w obszarze działań wojennych. Przykładów daleko szukać nie trzeba. Ot, choćby Puszcza Białowieska. Podczas I wojny światowej żubry zostały tak przetrzebione, że już na wiosnę 1919…

Сум па радзіме

Камяні і людзі

Людзі едуць да горкаўскага валуна, упрыгожваюць яго ручнікамі і кветкамі... Фота аўтара

Як гэта балюча – развітвацца з родным краем! Тады, у канцы лета, падчас апошняга падарожжа па ваколіцах сваёй вёскі, аб гэтым не думалася зусім. Здавалася, што паездкі і далей будуць працягвацца. А зараз, ужо ў Польшчы, засталіся толькі ўспаміны, якімі хочацца падзяліцца. Хачу расказаць вам…

Prawda i mity

„Prorok” Ilja. Historia prawdziwa (cz. 8)

Rozbiórka cerkwi św. Jerzego w Szudziałowie. 1936 r. Ze zbiorów Aleksandra Sosny

Polityka wyznaniowa II Rzeczypospolitej była bezwzględna – żadnych nowych cerkwi! Władze odrodzonej Polski prawosławie utożsamiały z Rosją i znienawidzonym caratem, widziały w nim relikt zaborów. Z utrzymującej się wciąż nienawiści do ciemiężcy podjęto działania rewindykacyjne wobec mienia cerkiewnego. Prowadzono je zarówno z inicjatywy oddolnej, poprzez…

Польска-беларускае памежжа 1939-1941 гадоў

У верасні 1939 г. на Беласточчыне архіўны здымак

Пад рэдактарствам доктара гістарычных навук Аляксандра Смалянчука ў Мінску выйшла з друку кніга дакументаў з Нацыяльнага архіва Рэспублікі Беларусь і Дзяржаўнага архіва грамадскіх аб’яднанняў Гродзенскай вобласці, якія распавядаюць пра перамены ў жыцці насельніцтва Заходняй Беларусі, што адбываліся ў верасні 1939 года пасля ўсталявання ўлады гэтак…

Niewyjaśniona tragedia sprzed lat

Czy to szeptuchy zabiły batiuszkę?

W Hajnówce w pogrzebie 38-letniego wikariusza tutejszego soboru Świętej Trójcy uczestniczyło kilkudziesięciu duchownych i setki wiernych Fot. Arkadiusz Panasiuk

2 maja 2009 roku przed dwudziestą pierwszą batiuszka Tomasz Lewczuk, wikary Soboru Świętej Trójcy w Hajnówce wraca bielską trasą do domu z chrzcin u kolegi, również kapłana. Towarzyszą mu matuszka i dwójka małoletnich dzieci. Na skrzyżowaniu szosy i polnej drogi stoi muszla klozetowa. Lewczuk zauważa…

Prawda i mity

„Prorok” Ilja. Historia prawdziwa (cz. 7)

Tak wyglądała zbudowana przez Klimowicza cerkiew. Źródło: Wojciech Załęski, „Eliasz. Fenomen pogranicza świadomości”, Supraśl 2016

Chłopi z guberni grodzieńskiej, którzy w sierpniu 1915 r. udali się w bieżeństwo, z głębi Rosji wracali do swoich wsi przeważnie jesienią 1921 r. Umożliwił im to zawarty kilka miesięcy wcześniej traktat ryski wraz z umową o repatriacji. Najpierw trzeba było uzyskać odpowiednią sprawkę –…

Zapiski

2022. Dni i myśli

Dilthey: „Sztuka i filozofia najmniej łączą jednostki ze sobą, funkcja bowiem, która pełni artysta czy filozof, nie jest obciążona żadną życiową zależnością”. Tak, to jest wolność i waga światowa. Dilthey zarazem zauważył wiele lat temu, i tak samo Kartezjusz, że dyskusję, namysł, istotną rozmowę zaczyna…

W 15. rocznicę śmierci

Słów kilka o Nadziei Rusko

Nadzieja Rusko była skarbnicą wiedzy o dawnym folklorze białowieskim i dziejach miejscowości. U schyłku życia zaczęła tworzyć – napisała kilka wierszy-piosenek na tematy z życia prostego wiejskiego człowieka oraz szereg sentencji. Na świat przyszła 6 lutego 1906 roku w Białowieży, w rodzinie Sergiusza Szpakowicza i…

Календарыюм

Гадоў таму

  • у сьнежні

    – у 1595 г. казацкае паўстаньне С. Налівайкі ахапіла беларускія землі. Казацкія атрады занялі Слуцак, спалілі Магілёў. – ліквідацыя ў 1820 г. езуіцкага ордэна на беларускіх землях, Полацкай езуіцкай акадэміі ды іншых навуковых установаў. – 20.12.1840 г. у маёнтку Дэмбрава …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (185) – 20.12.1840 г. у маёнтку Дэмбрава на Гарадзеншчыне нар. Казімір Альхімовіч, мастак. Удзельнічаў у студзеньскім паўстаньні 1863 г., за што быў сасланы на Урал. Вярнуўся ў 1869 г., вучыўся ў мастацкай школе В. Герсана ў Варшаве, закончыў акадэмію мастацтваў у Мюнхене (1875). Жыў у Парыжы і ў Варшаве. Яго карціны  характэрныя гістарычнай і міфалагічнай тэматыкай. Памёр 31.12.1916 г. у Варшаве, пахаваны на Старых Павонзках.
  • (166) – 20.12.1859 г. у Ваютыне на Украіне памерла Эва Фэліньска (нар. 26.12.1793 г. у Узнозе на Случчыне), пісьменніца і мэмуарыстка, аўтарка твору „Wspomnienia z podróży do Syberyi, pobytu w Berezowie i w Saratowie” (t. 1-3, Wilno 1852-1853).
  • (165) – 20.12.1860 г. у Лашы на Гарадзеншчыне нар. Яўхім Карскі, беларускі вучоны - мовазнавец, фальклярыст, аўтар абшырнай трохтомнай працы „Беларусы”, больш як 700 артыкулаў. У 1893-1915 гг. працаваў выкладчыкам на Варшаўскім унівэрсытэце (у  1905 – 1910 гг. быў яго рэктарам). Удзельнічаў у беларускім нацыянальным руху, дэлегат ды ганаровы старшыня Усебеларускага Зьезду ў канцы 1917 г. Памёр у Ленінградзе (Пецярбурзе) 29.04.1931 г., пахаваны там на Смаленскіх могілках.
  • (135) – 20.12.1890 г. у Гродне нар. Юзэф Ядкоўскі, гісторык, краязнавец, заснавальнік гарадзкога гісторыка-археалягічнага музэя ў Гародні ў 1922 г. Памёр у Варшаве 2.01.1950 г., пахаваны на Старых Павонзках.
  • (115) – 20.12.1910 г. у Сьпягліцы Вілейскага пав. нар. Вітаўт Тумаш – грамадзкі дзеяч, лекар, выдатны скарынавед. вучыўся ў Віленскай Беларускай Гімназіі. Пасьля на мэдычным факультэце Віленскага Унівэрсытэту. Актыўна ўдзельнічаў у беларускім студэнцкім жыцьці. У 1940-1941 гадах быў старшынёй Лодзінскага аддзелу
  • (88) – 20.12.1937 г. у Менску расстраляны саветамі Міхал Піотуховіч (нар. 23.02.1891 г. у в. Алексінічы Сеньненскага р-на), крытык і літаратуразнавец.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары / Poprzednie numery

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com