Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    9. Miastu H. na do widzenia

    Jeszcze mi tylko spacer pozostał Wąską aleją przez zielony park Wiatr w drzewach szemrze ledwie przebudzony Tak jak wczoraj, przedwczoraj, od lat Tak dziwna ta chwila brakuje słów… (Budka Suflera, „Memu miastu na do widzenia”, 1974) Nedaleko od mojoho liceja byv neveliki park, utisnuty… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Артыкулы / Artykuły

Старое фота

Камандзіры атрадаў імя Кастуся Каліноўскага

     ад      Камэнтары / Komentarze

У Дзятлаўскім гісторыка-краязнаўчым музеі захоўваецца рэдкі фотаздымак, які ў 1971 годзе музею падараваў пісьменнік з Гродна Аляксей Карпюк (1920-1992). З адваротнага боку здымка рукою Аляксея Нічыпаравіча напісаны па-беларуску тэкст, што гэты фотаздымак пісьменнік падараваў Дзятлаўскаму музею 28 красавіка 1971 года. А таксама на фотаздымку Аляксеем Карпюком занатавана, хто сфатаграфаваны на фотаздымку: “Камандзір атрада імя Кастуся Каліноўскага Аляксей Карпюк і камандзір атрада імя Кастуся Каліноўскаса (Літва), Герой Савецкага Саюза Бронюс Урбановічус, падпольная клічка Валодзя Курчаліс на месцы казні Кастуся Каліноўскага ў Вільнюсе (Лукішкі) летам 1970 года”.

Сапраўды, у Вільні сустрэліся два камандзіры атрадаў імя Кастуся Каліноўскага, якія ваявалі супраць гітлераўскіх акупантаў. Браніслаў Урбановічус (1918-1993) з сакавіка 1944 года камандаваў патрызанскім атрадам імя Касуся Каліноўскага. Пад яго камандаваннем і пры асабістым удзеле партызаны пусцілі пад адхон 37 нямецкіх эшалонаў. Ён прымаў удзел у вызваленні станцыі Ігналіна, садзейнічаў паспяховаму наступленню часцей Першага Прыбалтыйскага фронту. Загадам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 2 ліпеня 1945 года Браніслаў Урбановічус за “паспяховае выкананне баявых заданняў у тыле ворага і асаблівыя заслугі ў развіцці партызанскага руху ў Літве і Беларусі” атрымаў званне Героя Савецкага Саюза.

Пасля Другой сусветнай вайны Браніслаў Урбановічус жыў у Вільні, займаў розныя дзяржаўныя пасады. Ён шчыра сябраваў з Аляксеем Карпюком, часта з ім сустракаўся ў Вільні і ў Гродне.

Аляксей Нічыпаравіч у час выканання адной дыверсіі на чыгунцы ў канцы 1942 года быў арыштаваны і адпраўлены ў беластоцкую турму, а адтуль у канцлагер Штутгоф. Восенню 1943 года ён уцёк з лагера і прыняў удзел у партызанскай барацьбе. У 1944 годзе Аляксей Карпюк з’яўляўся камандзірам партызанскага атрада імя Кастуся Каліноўскага на Гродзеншчыне. Потым удзельнічаў у баях на тэрыторыі Польшчы і Германіі. Двойчы быў паранены. Узнагароджаны шматлікімі ордэнамі і медалямі. Яго імем названа ад з вуліц у Гродне. А ў 2019 годзе на будынку № 49 па вуліцы Элізы Ажэшка ў Гродне была адкрыта мемарыяльная шыльда. Сёлета 14 красавіка спаўнілася 100 гадоў з дня нараджэння Аляксея Карпюка.

Сяргей Чыгрын

 

Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў траўні

    770 – у 1254 г. быў падпісаны мірны дагавор паміж вялікім князем Міндоўгам і галіцка-валынскім князем Данілам Раманавічам. 740 – разгром у 1284 г. войскамі літоўскага князя Рынгальда мангола-татарскіх войск каля вёскі Магільна. 530 – у 1494 г. у Гародні …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (483) – у 1541 г. быў створаны паляўнічы запаведнік у Белавежскай пушчы.
  • (404) – пачатак пабудовы ў 1620 г. касьцёла кармэлітаў у Бераставіцы  (непадалёк сучаснай мяжы з Польшчай). З 1866 г. праваслаўная царква.
  • (318) – у Амстэрдаме ў 1699-1706 гадах беларускі кнігавыдавец і асьветнік Ілья Капіевіч склаў ды выдаў каля 20 сьвецкіх навуковых кніг.
  • (122) – 5(20).05.1902 г. у в. Каралішчавічы Менскага пав. нар. Язэп Пушча (сапр. Іосіф Плашчынскі, пам. 14.09.1964 г. у Менску), паэт, настаўнік, адзін з заснавальнікаў літаратурнага аб’яднаньня „Узвышша”. У 1930 г. будучы студэнтам быў арыштаваны савецкімі ворганамі бясьпекі і сасланы ў Сібір. У 1941 г. мабілізаваны ў савецкую армію. Пражыў вайну, змог паявіцца ў Беларусі толькі пасьля 1956 г. Пахаваны на могілках у родных Каралішчавічах.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis