Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (3)

    Na UB u Sakołcy i pośle ŭ sudzie ŭ Biełastoku abvinavaczanych i śviedkaŭ asablivo szczacielno raspytvali pra sąd doraźny, jaki Niemcy pierad rasstrełam zrabili ŭ vadzianym mlinie ŭ Nietupie. Hety dzieravianny budynak staić i dziś nad reczkaj pry szasie da Kruszynianaŭ nidaloko vioski Biełahorcy. Daŭno…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • „Ja choču byti bliźka ludiam”

    Rozhovôr Jana i Haliny Maksimjukov z poetkoju Zojoj Sačko

    Jan: Čy pomniš, koli v tebe zjavivsie impuls, kob napisati peršy viêrš? I na jakôj movi tobiê napisałosie? Zoja: O, ja dumała, što ty tak i načneš… Ja učyłaś u školi v Parcievi, de była prykładnoju učenicieju. Pan od pôlśkoji movy skazav prynesti viêršyki pud… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Хроніка / Kronika

Жыццё ў турмах

     ад      Камэнтары / Komentarze

Беларускі рэжым Лукашэнкі амаль штодзень арыштоўвае і пасля саджае ў турмы грамадзян, якія невыгодныя ўладам у Мінску. Атрымоўваюць яны пакаранні ад некалькіх тыдняў да некалькіх гадоў зняволення. Прыходзіцца ім пабываць у надта цяжкіх умовах.

Пра сваю двухтыднёвую пабыўку ў мінскім славутым ізалятары на Акрэсціна нядаўна Нашай Ніве распавёў Мікалай Казлоў – кіраўнік Аб’яднанай грамадзянскай партыі, якога арыштавалі напярэдадні Дня Волі. Вось яго ўспамін:

„На Акрэсціна цэлая эпапея, пятнаццаць сутак беззаконня. Там перапоўненыя камеры. Палітычным кідаюць бамжоў. У камерах на адно месца спальнае – тры-чатыры чалавекі. Не было ні матрацаў, ні падушак, яркае святло гарэла на працягу ўсіх пятнаццаці сутак, яго не прыглушалі. Я адразу трапіў у карцар. Калі ім не спадабалася нешта, то вылілі ў камеру вядро хлоркі – такой канцэнтрацыі, што адразу ж у людзей пачаліся праблемы. Карцар – гэта аднамесная камера, дзе знаходзілася 7-8 чалавек. Акрэсціна гэта афіцыйна створаная катавальня, каб прынізіць людзей, зрабіць знаходжанне невыносным, здзекавацца з людзей. Аднак ніхто не падаў духам, нягледзячы на прыніжэнні, мы шмат смяяліся, палемізавалі, гулялі ў нешта…”.

Праваабарончы цэнтр „Вясна” паінфармаваў, што сказала пра ўмовы зняволення 51-гадовая Наталля Гірш, якая мае швейцарскае грамадзянства. У канцы мінулага году атрымала яна пакаранне 2,5 году лагеру за тое, што сарвала з твару міліцыянта балаклаву. Цяпер знаходзіцца ў турме ў Гомелі. Разам з іншымі зняволенымі штодзень працуе ў фабрыцы. Раней пры машыне, а цяпер абрэзвае нейкія ніткі. Пасля працы ўсіх прымушаюць глядзець дзяржаўнае тэлебачанне або іншыя маніпулявыныя відэа-матэрыялы. На сто асоб ёсць толькі адзін чайнік, каб заварыць каву або гарбату. Наталля сказала, што ўвесь тыдзень не мела як пасля працы напіцца гарбаты, бо не пагаджаецца з ганебным трактаваннем людзей, якія распіхаюцца да чайніка…”.

Нягледзячы на нечалавечыя абставіны ў турмах, зняволеныя не здаюцца. Вольга Калацкая – вядомая перакладчыца сучаснай літаратуры (м. інш. бестселераў Дана Браўна), калі выйшла з турмы, сказала, што гэта быў для яе цікавы жыццёвы досвед. А ўнутранай свабоды слова і думкі і так ніколі ніхто яе не пазбавіць.

Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў кастрычніку

    1005 – 1019 г. першая згадка ў летапісах пра Бярэсьце. 710 – 1314 г. князь Давыд Гарадзенскі разбіў вялікі паход крыжакоў на Наваградак. 625 – 1399 г. паражэньне ад татараў арміі Вялікага Княства Літоўскага на чале зь князём Вітаўтам на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (256) – 30.10.1768 г. у Жніне нар. Енджэй Сьнядэцкі, хімік, лекар, філёзаф і асьветнік. Больш за 40 гадоў жыў і працаваў у Вільні: у гг. 1797-1822 прафэсарам хіміі, 1826-1832 – мэдыцыны на Віленскім унівэрсытэце, з 1832 г. – прафэсарам Мэдыка-хірургічнай акадэміі. Памёр 11.05.1838 г. у Вільні, пахаваны на вясковых могілках у Гародніках Ашмянскага пав.  
  • (141) – 30.10.1883 г. у Лакцянах Сьвянцянскага пав. нар. Ян Семашкевіч, беларускі ксёндз і паэт (Янка Быліна). З 1933 г. служыў на Беласточчыне – у Янаве (1933-1937), Ялаўцы (1937-1939), Міхалове (1939-1946), Бомблі (1946-1956). Быў аўтарам паэтыцкіх зборнікаў „На прызьбе” (Вільня 1918, 1926), „На покуці” (Вільня 1934), рэлігійных твораў „Ружанец да Найсьвяцейшае Дзевы Марыі” (Вільня 1928), „Песьні жальбы або набожныя разважаньні аб муках і сьмерці Збаўцы Езуса Хрыста” (Вільня 1929), „Дарога крыжа” (1930). Памёр 18.02.1956 г. у Бомблі на Сакольшчыне, дзе і пахаваны побач касьцёла. На ягонай бацькаўшчыне ў Лакцянах 9–10.08.2003 г. Грамадзкае Аб’яднаньне „Вільняр” ладзіла мастацкі пленэр і краязнаўча-літаратурныя чытаньні.  
  • (132) – 30.10.1892 г. у Клешняках нар. кс. Ян Тарасевіч, беларускі рэлігійны і грамадзкі дзеяч, у 1911 г. выехаў у ЗША. Адзін з пачынальнікаў беларускага руху ў Амэрыцы. Пам. 11.06.1973 г. у абацтве сьв. Пракопа ў гор. Лайл каля Чыкага.
  • (87) – 30.10.1937 г. расстраляны Янка Нёмаскі (Пятровіч), нар. 12.04.1890 г. у Шчорсах, пісьменьнік і грамадзкі  дзеяч, працаваў у планава-эканамічных органах БССР, вучоны сакратар Інстытута Эканомікі АН БССР, намесьнік старшыні Дзяржплана БССР.
  • (85) – 28-30.10.1939 г. у Беластоку праходзіў Народны Сход Дэпутатаў, які вырашыў пра далучэньне заходнебеларускіх зямель да СССР.
  • (77) – 30.10.1947 г. у Баку нар. Валянцін Елізар’еў, выдатны беларускі балетмайстар.
  • (36) – 30.10.1988 г. у Менску каля ўсходніх могілак і ў Курапатах адбыўся мітынг-рэквіем „Дзяды”. 

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis