Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Ужо не будзе так як было…

Звыш году як жывем пад пагрозай каранавіруса. Статыстыкі трывожаць – быў гэта чорны перыяд. У Польшчы за гэты час памерла амаль паўмільёна грамадзян, найбольш ад другой сусветнай вайны. Вядома, што так вялікі прыток смяротнасці гэта ў значнай меры чорнае жніво каранавіруса. На пачатку красавіка Польшча была на другім месцы ў свеце – пасля Бразіліі – з найбольшым лікам памерлых, у якіх раней выяўлена COVID-19.На Падляшшы гэтыя дадзеныя, праўда, крыху меншыя. Але і ў нас няма такой сям’і, у якой хтосьці родны або знаёмы не меў каранавіруса. Цяпер уся надзея ў вакцынах-прышчэпках. Калі да лета ўдасца прышчапіць пад 80 прац. грамадзян, што прадугледжваюць улады, магчыма пандэмія спыніцца. Але пагроза і так канчаткова не знікне, паколькі вакцынацыя абараняе перад вірусам максімальна год часу, а паяўляюцца ўсё новыя і новыя мутацыі.

Затым страх перад заразай не знікне. Выглядае на тое, што звычкі санітарнага рэжыму, хаця будзе адкліканы, застануцца ў нас на доўга. Людзі асабліва будуць асцерагацца, каб не збірацца ў натоўпы, захоўваючы між сабою дыстанцыю. Культурнае жыццё, якое амаль замерла, таксама хутка не адродзіцца. Падчас беларускіх фэстаў пэўна ўжо ніколі не будзе такіх натоўпаў як калісь. Калі глянуць на здымкі, скажам, з Сяброўскай Бяседы ў Гарадку, асабліва 6-10 гадоў таму, цяжка ўявіць, каб людзі адважыліся цяпер ціснуцца перад сцэнай як напрыклад падчас канцэрту гурта „Энэй” у 2014 годзе.

Цяжка ўявіць, каб людзі адважыліся цяпер ціснуцца перад сцэнай як напрыклад падчас канцэрту гурта „Энэй” на Сяброўскай Бяседзе ў Гарадку у 2014 годзе Фота Юркі Хмялеўскага
Цяжка ўявіць, каб людзі адважыліся цяпер ціснуцца перад сцэнай як напрыклад падчас канцэрту гурта „Энэй” на Сяброўскай Бяседзе ў Гарадку у 2014 годзе
Фота Юркі Хмялеўскага

Шматлюдныя забавы і культурніцкія мерапрыемствы пакуль гэта ўжо гісторыя. Беларускія арганізацыі на Падляшшы доўга не падымуцца і невядома ці наогул падымуцца, каб разгарнуць сваю дзейнасць. Таму для захавання і развіцця нашай тоеснасці павінны пераставіцца на іншыя віды дзейнасці – адрасаваныя не для масавага гледача, толькі для меншай публікі. Затое як мага часцей і ў разнастайых месцах.

Каранавірус балюча крануў і царкоўнае жыццё. На COVID-19 хварэлі некаторыя святары, магчыма хтосьці з-за гэтага і памёр, але пра тое не гаворыцца. Цэрквы апусцелі, хаця не надта. У нядзельных і святочных літургіях прысутнічае і так больш вернікаў як дазволена. Многія аднак перасталі ўдзельнічаць у набажэнствах. І не таму, што ў выніку абмежаванняў стала менш месца ў храмах. Людзі звычайна проста пабойваюцца, каб ад кагосьці на набажэнстве не заразіцца каранавірусам.

І падумаць, што ў даўніх вяках было зусім наадварот. Падчас эпідэміяў людзі ратаваліся малітвай якраз у цэрквах, ставілі крыжы як на Святой Гары Грабарцы. Ну але цяпер жывем у цалкам іншым часе, калі, як некаторыя кажуць, свянцонай вады і чорт не баіцца. А памаліцца можна і дома…

Юрка Хмялеўскі

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (161) – 21.06.1864 г. у Бялевічах каля Слуцка нар. Аляксандр Сержпутоўскі, этнограф і фальклярыст. Закончыў Нясьвіжскую настаўніцкую сэмінарыю (1884) і Археалягічны інстытут у Пецярбургу (1904). Настаўнічаў у Слуцкім і Мазырскім паветах (1884–1893), працаваў у этнаграфічным аддзеле Рускага
  • (152) – 21.06.1873 г. у Пеліканах ля возера Палік пад Барысавам памёр Вацлаў Пелікан (нар. 11.09.1790 г. у Слоніме), мэдык, грамадскі і палітычны дзеяч.
  • (117) – 21.06.1908 г. у в. Прысынак (зараз Узьдзенскі р-н) нар. Павал Шыдлоўскі, дзеяч самадзейнага мастацтва, заснавальнік Прысынкаўскага – аднаго са старэйшых самадзейных хароў Беларусі. Памёр 1.02.1992 г.
  • (117) – 21.06.1908 г. у Старэве на Случчыне нар. Сьцяпан Майхровіч, літаратуразнаўца. У  1943-1944 гг. рэдагаваў газэту “Белостокская правда”, пасьля вайны заняўся літаратуразнаўствам, напісаў манаграфіі пра Янку Лучыну, Вінцэнта Дунін-Марцінкевіча, Максіма Багдановіча, Францішка Багушэвіча, Янку Брыля, Івана Шамякіна ды гісторыю беларускай літаратуры. Памёр 1.07.1981 г. у Менску.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com