Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Byli heto zwyczajnyja bandyty, ale prykidwalisa, szto jany – „Wojsko Polskie”

    U Pałudniowym Wostrawie zaraz na paczatku wioski staić charoszy dom z gankam, u jakim kaliś żyła siamja Ściapana Chmialeŭskaho. Heto byŭ moj daloki swajak. Dom staić pusty jak paru let tamu pamiarła niawiestka Żenia, a trochi raniej jaje mużyk Tolik. Dziciej u ich nie było….ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Хроніка / Kronika

За асаблівыя заслугі для беларускай справы

     ад      Камэнтары / Komentarze

25 сакавіка падчас Дня Волі ў Беластоку традыцыйна былі ўручаны бел-чырвона-белыя букеты кветак асобам ды ўстановам і арганізацыям, што праявілі ў мінулым годзе асаблівыя заслугі для беларускай справы. Журналістка „Нівы” Ганна Кандрацюк-Свярубская (на здымку другая злева) такі букет атрымала „за шматгадовае, універсальнае і выдатнае вандраванне з бязмежным, беларускім пісьменствам на старонках Нівы і сваіх рэпарцёрска-літаратурных кніжных выданнях. Мінулагодняя кніжка «У прысценках строга лесу» – гэта не проста расказ пра людзей з Белавежскай пушчы паабапал мяжы, але захаванне для беларускай нацыянальнай памяці супольнасці лёсу і гісторыі не аднаго пакалення беларусаў, падзеленых жалезнымі і візавымі занавесамі і мурамі , што раздзяляюць нашу духоўную еднасць”.

Чарговай лаўрэаткай стала Кацярына Дзерман (з мікрафонам) – прадстаўніца Беларускай дыяспары Беластоку, „за актыўную дзейнасць на карысць Бацькаўшчыны. За спалучэнне сілы духа і жаночай вытрымкі ў нялёгкіх выкліках беларускай справы. Таксама гуманнасць і ўзаемадапамога спадарожнічаюць спадарыні Кацярыне ў яе штодзённых агульначалавечых выкліках. За супольнае дзеянне ўсіх беларусаў разам у нашай беластоцка-падляшскай рэальнасці ў Польшчы”.

Букет быў уручаны таксама Змітру Косціну (першы злева) як прадстаўніку Фонду Тутака, за тое, што гэтая арганізацыя „цягам мінулага года даказала сваёй ініцыятыўнасцю, што Тутака ў Беластоку і на Падляшшы з’яўляецца ўстановай з аб’ядноўваючай, беларускай культурнай прапановай усім беларусам. Фонд даказвае, што нашае фальклорнае і сучаснае павінны ісці з сабою нераздзельна разам, каб захаваць менавіта нашу тоеснасць. Новыя ініцыятывы і новыя формы мерапрыемстваў дазваляюць кожнаму беларусу на Падляшшы адшукаць для сябе цікавае, але таксама і карыснае для духоўнага развіцця”.

Чацвёрты букет атрымаў Ігар Лукашук  як дырэктар Беларускага ліцэя ў Гайнаўцы (крайні справа з прадстаўнікамі школы). Такое прызнанне кіраваная ім асветніцкая ўстанова атрымала за „супольную дзейнасць настаўнікаў, бацькоў і вучняў, якая дазваляе вытрымоўваць разам і ў неспрыяльных вятрах, што дзьмуць і на панадворку беларусаў Гайнаўшчыны і Падляшша. Крэатыўнасць, дальнабачнасць, сямейная атмасфера дазваляе гаварыць усім пакаленняў выпускнікоў Беларускага ліцэя пра сваю школу – проста як Наш ліцэй”.

Фота Юркі Хмялеўскага

Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У красавіку

    – 9(21).04.1835 г. у Віцебску нар. Ялегі Пранціш Вуль (сапр. Элегі Францішак Карафа-Карыбут), беларускі паэт. Удзельнічаў у  студзенскім паўстаньні, за што быў сасланы ў Сібір. Апошнія гады жыцьця правёў у Варшаве, дзе з Вінцэсем Каратынскім і Адамам Плугам стварыў беларускі …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (371) – у пачатку красавіка 1654 г. пад Масквой пачалі зьбірацца войскі з намерам зьнішчальнай агрэсіі супраць беларускіх земляў – Вялікага Княства Літоўскага.
  • (179) – 4.04.1846 г. у Вільні памёр Лявон Бароўскі (нар. 27.05.1784 г. у Пінску), літаратуразнавец, пэдагог і публіцыст. У  1807-1811 гг. выкладаў рыторыку і паэтыку ў Сьвіслацкай гімназіі, з 1814 г. выкладаў літаратуразнаўства і красамоўства ў Віленскім унівэрсытэце, а ў 1831-1842 гг. -- у Віленскай духоўнай акадэміі.
    ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ
  • (136) – 4.04.1889 г. у Баяршчыне каля Лепля на Віцебшчыне нар. кс. Віталь Хамёнак, дзеяч беларускага хрысьціянскага руху. З 1925 г. служыў у Друйскім кляштары айцоў мар’янаў. У 1938 г. разам з іншымі беларускімі сьвятарамі дэпартаваны з Друі ў цэнтральную Польшчу. Памёр 24.12.1971 г. у кляштары айцоў мар’янаў у Скурцы каля Седлец.
  • (134) – 4(16).04.1891 г. на Сакольшчыне нар. Язэп Варонка, старшыня і міністр замежных спраў Народнага Сэкратарыята Беларускай Народнай Рэспублікі (21.02. – 23.07.1918 г.), удзельнічаў у падрыхтоўцы і правядзеньні Першага Усебеларускага Зьезду ў Менску ў сьнежні 1917 г., быў старшынёй Выканаўчага Камітэту Зьезду,
    ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ
  • (132) – 4.04.1893 г. нар. на Смаленшчыне Мікола Шчаглоў-Куліковіч – кампазытар, этнограф, паэт. Выпускнік Маскоўскай Кансэрваторыі. Працаваў настаўнікам музыкі, з 1939 г. быў дырыжорам сымфанічнага аркестра Усебеларускага Радыёкамітэту ў Менску. У час нямецкай акупацыі займаўся творчай працай у Менску. З 1950 г. жыў у ЗША. У 1950 г. заснаваў у Нью-Ёрку беларускі хор, потым  кіраваў беларускімі харамі ў Кліўлендзе й Чыкага. Памёр 31.03.1969 г. Пакінуў вялікую музычную спадчыну; быў аўтарам опэр, сымфоній, вакальных твораў, апрацовак народных песень.
  • (121) – 4.04.1904 г. у Александрове каля Дзісны нар. кс. Юры Кашыра. З 1925 г. уступіў у кляштар айцоў мар’янаў у Друі. У ІІ сусьветную вайну вёў душпастырскую дзейнасьць у Росіцы на Віцебшчыне. 18.02.1943 г. быў спалены з вернікамі ў Росіцы падчас нямецкай карнай экспэдыцыі.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis