Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Za rasstreł kaniec kancoŭ nikoho nie abwinawacili

    Potym Jurczeniu na UB dapytwali jaszcze czatery razy. Na kaniec pry prysustwi prakuratara. Jurczenia szczacielno raskazwaŭ, jak zaŭdawaŭ Niemcam ludziej, jakich pośle rasstralali. Nadto nie piareczyŭ toża, kali pytali jaho, ci heto praŭda, szto świedczyli ludzi. Na kaniec 15 stycznia 1953 r. pryznaŭso da winy,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Хроніка / Kronika

ЗАПІСЫ ЧАСУ (X.2023)

У Польшчы

     ад      Камэнтары / Komentarze
  • 11 października Faktyczny Dom Kultury („kameralna przestrzeń w centrum Warszawy”) zorganizował spotkanie z dziennikarzem Onetu Witoldem Juraszem z okazji premiery jego książki „Demon zza miedzy”. Autor szuka w niej odpowiedzi na pytanie, „czemu Polska przegrała Białoruś i czy kiedykolwiek w ogóle podjęła grę o to, by nie stała sie rosyjską półkolonią”. Zdaniem Jurasza „Białorusini są jednym z najbardziej zachodnich w duchu narodów byłego ZSRR, a równocześnie obywatelami najbardziej sowieckiego państwa powstałego po rozpadzie Sowietów”. Spotkanie prowadził Aleksander Milinkiewicz, mieszkający w Polsce legendarny przedstawiciel białoruskiej opozycji, kontrkandydat Łukaszenki w wyborach prezydenckich w 2006 r.
  • 1 października rządowe Centrum Dialogu im. Juliusza Mieroszewskiego opublikowało raport „Emigracja białoruska w Polsce”. W sondażu wzięło udział ponad tysiąc dwieście osób. Wynika z niego, że 45 proc. Białorusinów, którzy przyjechali do Polski, nie planuje powrotu do kraju. Zdecydowanie najbardziej przyjaznym narodem wobec Białorusinów, zdaniem badanych, są Polacy, tylko 2 proc. było odmiennego zdania. 56 proc. respondentów nie utrzymuje jakichkolwiek kontaktów z organizacjami białoruskimi w Polsce. „Nowa emigracja białoruska w RP okazuje się być bardzo spójna i homogeniczna w swoich poglądach na sprawy polityczne, narodowo językowe, historyczno-kulturowe. Nie mamy tu do czynienia z przekrojem całego społeczeństwa białoruskiego, z „Białorusią w miniaturze”, lecz ze środowiskiem emigrantów o wyrazistych, dość jednoznacznych poglądach, dla których nie ma miejsca w dzisiejszym państwie białoruskim” – napisano w podsumowaniu raportu.
  • W dniach 1-8 października we Wrocławiu odbył się XI Festiwal Niezależnej Kultury Białoruskiej. W programie były koncerty, wystawy, prezentacje wydawnictw, pokazy filmów, spektakle, warsztaty i inne działania. Pierwszego dnia uczestnicy wydarzenia mieli okazję spotkać się ze Światłaną Cichanoŭską, liderką białoruskiej opozycji na emigracji. Organizatorem imprezy jest Fundacja „Za Wolność Waszą i Naszą”, przy wsparciu władz miasta Wrocławia, marszałka i wojewody dolnośląskiego we współpracy z licznymi partnerami – instytucjami kultury.
  • Białoruski deputowany Dzianis Karaś, który podawał się za oficjalnego obserwatora wyborów parlamentarnych w Polsce z ramienia OBWE, nie został wpuszczony do Polski. Jako zatwardziały zwolennik Łukaszenki w listopadzie ubiegłego roku trafił na listę sankcyjną polskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. W ramach misji obserwacyjnej Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE do Polski przyjechało łącznie ponad 100 osób. Białoruski „obserwator” próbował protestować, jednak, jak podała oficjalnie Państwowa Komisja Wyborcza, „osoba o takim imieniu i nazwisku nie otrzymała zaświadczenia dla obserwatora międzynarodowego, które sygnuje PKW.
  • 14 października we Wrocławiu wręczono prestiżową doroczną Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus 2023. Otrzymał ją Sasa Stanisić, niemieckojęzyczny pisarz bośniackiego pochodzenia, autor autobiograficznej powieści „Skąd” (Wydawnictwo Książkowe Klimaty), w której wraca do dzieciństwa w Jugosławii i ucieczki do Niemiec. Nagroda za przekład trafiła do tłumaczki wspomnianej książki Małgorzaty Gralińskiej. Zwycięzca otrzymał pamiątkową statuetkę oraz czek na 150 tys. zł.
  • 17 października na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie odbył się wernisaż wystawy pt. „Martyrologia białoruska”. Zaprezentowano na niej cykl portretów białoruskich więźniów politycznych autorstwa Ksienii Anhielowej, białoruskiej malarki, związanej z opozycyjną inicjatywą społeczną „Chrześcijańska Wizja”. Wystawa potrwa do 4 grudnia.
  • 17 października zakończył swoją misję w Warszawie pełniący obowiązki ambasadora Białorusi w Polsce Aleksandr Czasnoŭski. Dyplomata został charge d’affaires po tym, jak Białoruś odwołała ambasadora z Polski w październiku 2020 r. i wezwała Warszawę do odwołania swojego przedstawiciela. Od tego czasu ambasadorowie obu państw nie wrócili już do swoich placówek. 
  • Polska prokuratura wydała europejski nakaz aresztowania urzędników reżimu Łukaszenki, którym zarzuca się torturowanie więźniów politycznych. Na liście znaleźli się major Jaŭhien Szapiaćko – naczelnik Centrum Izolacji Naruszających Prawo (areszt tymczasowy) przy ul. Akrescina w Mińsku oraz jego zastępca major Gleb Dryl. Listy gończe wysłano także za Dzmitrijem Strabowem – naczelnikiem Więzienia nr 8 w podmińskim Żodzinie; Jaŭhienem Sawiczem – chorążym milicji OMON-u przy mińskim Głównym Zarządzie Spraw Wewnętrznych; Julią Sakałową, starszym porucznikiem Wydziału ds. Obywatelstwa i Migracji mińskiego Głównego Zarządu Spraw Wewnętrznych oraz Karyną Wałujską, chorążą milicji w komisariacie mińskiej dzielnicy Frunzenskij Rajon. Decyzje podjęto z inicjatywy Narodowego Zarządu Antykryzysowego, organizacji białoruskiej opozycji na wychodźstwie, która działa w Warszawie.
  • Jak poinformował białoruski portal informatyczny dev.by powołując się na Centralny Ośrodek Informacji Gospodarczej, w całej Polsce działa ponad 17 tysięcy firm IT, z czego 2 proc., czyli 387, to przedsiębiorstwa z białoruskim kapitałem. 90 proc. z nich otwarto po 2020 r., czyli po sfałszowanych wyborach prezydenckich i masowej emigracji Białorusinów. Pod koniec 2019 r. w Polsce istniało zaledwie 76 białoruskich firm IT.
  • Nakładem Wydawnictwa Warszawskiej Metropolii Prawosławnej ukazała się książka prof. Antoniego Mironowicza pt. „Cerkiew Prawosławna w Polsce i jej droga do autokefalii”. Publikacja zapowiada niejako przyszłoroczne obchody 100-lecia autokefalii Cerkwi prawosławnej w Polsce.  
Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У сакавіку

    – забойства язычнікамі ў 1250 г. ігумена Лаўрышаўскага манастыра, прападобнага Елісія, кананізаванага як сьвяты Беларусі. – 31.03.1785 г. у Варшаве памёр Антоні Тызэнгаўз (нар. у 1733 г. у Новаельні на Гродзеншчыне), палітычны і грамадзкі дзеяч ВКЛ, асьветнік, з 1765 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (144) – 13.03.1881 г. беларускі рэвалюцыянер, народаволец Ігнат Грынявіцкі кінутай ім бомбай забіў расійскага цара Аляксандра ІІ, а сам сьмяротна параніў сябе.
  • (102) – 13.03.1923 г. у Белавежы нар. Георгій Валкавыцкі, журналіст, пісьменьнік. Закончыў літаратурны інстытут імя Горкага ў Маскве. З 1954 г. журналіст у Беластоку. Заснавальнік тыднёвіка „Ніва”, узначаліваў яе 33 гады. Актыўны дзеяч беларускага літаратурнага, культурнага і грамадзкага жыцьця на Беласточчыне. Заснавальнік Літаратурнага Аб'яднаньня "Белавежа". Аўтар некалькіх кніг паэзіі, эсэ, гумару, успамінаў. Памёр 7.04.2013 г. у Беластоку, пахаваны на праваслаўных могілках у Белавежы.
  • (36) – 13.03.1989 г. памёр ў Рывэр-Форэст (ЗША) Іван Касяк (нар. 1.11.1909 г. у Гірах Вілейскага пав.), сябра Беларускай Цэнральнай Рады, ініцыятар і адзін са стваральнікаў Беларускай Праваслаўнай Аўтакефальнай Царквы.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis