Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    9. Miastu H. na do widzenia

    Jeszcze mi tylko spacer pozostał Wąską aleją przez zielony park Wiatr w drzewach szemrze ledwie przebudzony Tak jak wczoraj, przedwczoraj, od lat Tak dziwna ta chwila brakuje słów… (Budka Suflera, „Memu miastu na do widzenia”, 1974) Nedaleko od mojoho liceja byv neveliki park, utisnuty… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Trava zabytia

12. Tiahłovaja siła

Dereška była velmi spravnoju kobyłoju

Liêt trydceť tomu mniê vypała okazija pobyvati na ne do kuncia poniatnuj kilkadionnuj vyciečci do miêsta Eindhoven u Holandyji. Pro siête miêsto ja ne viêdav ničoho kromi odnoho: tam je znana v Europi futbolova družyna PSV Eindhoven. Ale vyciečka była zvezana ne z futbolom, a…

Rozmowa

Moja Białoruś będzie ze mną zawsze

Z Alhierdem Bacharewiczem rozmawia Jan Maksymiuk (cz. 2)

Alhierd Bacharewicz Fot. Julia Cimafiejewa

Powiedziałeś, że obecnie pisarze znają przynajmniej jeden język obcy. Na swojej drugiej emigracji zacząłeś pisać po niemiecku, a twoja żona po angielsku. Czy to doraźny krok, czy raczej coś długoterminowego? – Z jednej strony to rzeczywiście doraźny krok, bo znaleźliśmy się w sytuacji, w której…

Trava zabytia

10. Dobre vyhladati na simiêjnuj fotografiji

Zdymok, nad kotorym šče ne vyrosła trava totalnoho zabytia

Môj brat Aleksander, mołodšy od mene na siêm liêt i deveť miêseciuv, kilka liêt tomu skazav pry jakôjś okaziji, što my z jim dožyli vže takoho viêku, koli tak napravdu ne povinny duryti sobiê hołovy ničym na sviêti, kromi odnoji rečy. My teper, podług brata,…

Rozmowa

Moja Białoruś będzie ze mną zawsze (cz. 1)

Alhierd Bacharewicz Fot. Julia Cimafiejewa

Z Alhierdem Bacharewiczem rozmawia Jan Maksymiuk Z białoruskim pisarzem Alhierdem Bacharewiczem przeprowadziłem rozmowę z okazji ukazania się w Wydawnictwie „Pogranicze” jego powieści „Sroka na szubienicy” w moim i mego syna Igora tłumaczeniu na język polski  Prezentowałem ją w lutowym numerze Czasopisu. Alhierd Bacharewicz już od…

Trava zabytia

9. Ni jšło, ni jiêchało, ni pozadi vołokłosie

Olga Maksimjuk i Viêra Orechôvśka, Lachi, 2004 rôk

Jak mniê było liêt 10-12 i hovoryti svobôdno ja môh šče tôlko na odnôj movi – po-svojomu – ja i ne zadumuvavsie, čy hovoru pravilno i čy naohuł u mojôj movi je jakijeś praviła i hramatyka, jak u pôlśkuj abo biłoruśkuj, kotorych mene včyli v…

Miłość i fetysz w czasach dyktatury

Alhierd Bacharewicz i okładki jego książki w oryginale i przekładzie na język polski

Pod koniec ubiegłego roku nakładem Wydawnictwa „Pogranicze” w Sejnach ukazała się powieść Alhierda Bacharewicza „Sroka na szubienicy”, przetłumaczona z języka białoruskiego przeze mnie i mojego syna, Igora Maksymiuka. Tłumaczenia literackie z języka białoruskiego na polski, szczególnie powieści, wciąż należą do  rzadkości, postanowiłem więc przybliżyć czytelnikom…

Trava zabytia

8. Baloniki na druciku

Maryla z diaďkom Michałom Ivaniukom u Pasynkach na Jana, 7 lipenia 2011

  Deseť liêt tomu, u 2011 roci, ja provjôv svôj liêtni urlop na Pudlašy, pryjiêchavšy z žonkoju i dočkoju z Prahi na ciêły lipeń. Žyli my v Biêlśku, u žônčynych baťkôv, de załožyli sobiê stału „bazu”, ale dosyć často kursovali mižy Biêlśkom i Biłostokom, de…

Trava zabytia

7. Diêdova mara

Môj lachuvśki diêd Ivan urodivsie v 1898 roci, a pomer u 1979. Vôn prožyv 80 liêt faktyčno v odnôm miêsti, u Lachach, ale za svoje žycie pominiav deržavu i deržavnu vładu, musit, razôv pjať abo šêsť. Diêd urodivsie v carśkuj Rosiji i žyv u jôj…

Vspominki

Trava zabytia

6. Majstior na vsiê ruki

Maksimjuk, majstior z Lachôv, počatok 1980-ch

Koli b poličyti vsiê domy, chlivy i kłuniê, kotory my postavili za svoje žycie, to jich chvatiło b prynajmi na try takije vjoski, jak našy Lachi. Tak mniê skazali liêtom 1987 roku dva majstrê z Lachôv, Ziêniuv Ivan i môj baťko, Machnôv Vołodia. Liêtom 1987…

To vže 10 liêt, Asiu!

Spektakl „Vovčok Movčok”, 2017

Na počatku 2011 roku napisała mniê Asia (Joanna) Stelmašuk, kotora same zakônčyła Teatralnu akademiju v Biłostoku, i zapytałasie, čy ja ne môh by perekłasti „Kazku pro kałynovu sopiłku” ukrajinśkoji piśmennici Oksany Zabužki. Asia chotiêła na pudstavi siêtoho tekstu pudhotoviti spektakl-monodramu dla Sceny Ščyty – teatralnoji…

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў траўні

    770 – у 1254 г. быў падпісаны мірны дагавор паміж вялікім князем Міндоўгам і галіцка-валынскім князем Данілам Раманавічам. 740 – разгром у 1284 г. войскамі літоўскага князя Рынгальда мангола-татарскіх войск каля вёскі Магільна. 530 – у 1494 г. у Гародні …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (773) – у 1251 г. на землі старабеларускай дзяржавы Вялікага Княства Літоўскага напалі дружыны Галіцка-Валынскага Княства (якое тады знаходзілася ў падданстве ў ханаў Залатой Арды). Барацьба працягвалася некалькі гадоў ды закончылася паражэньнем агрэсараў.
  • (647) – у траўні 1377 г. памёр вялікі князь Аляксандар Альгерд (нар. каля 1296 г.), у манастве прыняў імя Аляксей.
  • (578) – у 1446 г. быў складзены Беларуска-літоўскі летапіс – першы агульны летапісны збор старабеларускай дзяржавы, які дайшоў да нашых дзён.
  • (409) – выданьне ў 1615 г. сацыянальна-палітычнага трактату беларускага гуманісты ды мысьліцеля Міхалона Літвіна „Аб норавах татараў, літоўцаў й масквіцян”.
  • (370) – расійскія войскі ў колькасьці 80-ці тысяч чалавек  на чале з царом Аляксеем Міхайлавічам у траўні 1654 г. пачалі знішчальны наезд на землі Вялікага Княства Літоўскага. Частка расійскіх войск дайшла да тэрыторыі Беласточчыны. Паводле

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis