Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    19.Szalony kamandant z Sannikoŭ

    Pośle taho, jak letam 1944 r. Krasnaja Armia prahnała ad nas hitleraŭcaŭ, z zaniatych viosak na front brali maładych mużczyn. Tak mabilizavali miż inszym Kola K. z Sannikoŭ – apuściełaj cipier vioski pad Krynkami, pamiż Kruszynianami i Szaciłami. Jon naradziŭso ŭ 1916 r. Za polskim…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

RSS і Facebook

Sytuacja niesprzyjająca muzyce cerkiewnej

W naszym regionie od 22 lat prawie w tym samym czasie odbywają się co roku dwa festiwale muzyki cerkiewnej. Już mało kto poza organizatorami pamięta, jak doszło do rozłamu. Choć nić konfliktu pozostała, można odnieść wrażenie, iż takie rozdwojenie nikomu dziś nie przeszkadza.

W 2001 r. Fundacja Muzyka Cerkiewna po cofnięciu jej poparcia przez metropolitę Sawę swój festiwal przeniosła do Białegostoku. W jego nazwie Hajnówka jednak pozostała – jako marka, niezbędna dla utrzymania popularności i renomy zwłaszcza wśród chórów zagranicznych. W hajnowskim soborze Świętej Trójcy środowisko cerkiewne zainicjowało natomiast, będące kontynuacją poprzednich edycji festiwalu, Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej.

Хор „Паліфонія” з Беластоцкай палітэхнікі. Адзіны ўдзельнік сёлетніх Гайнаўскіх дзён царкоўнай музыкі з Польшчы ў такой катэгорыі festiwal.cerkiew.pl
Хор „Паліфонія” з Беластоцкай палітэхнікі. Адзіны ўдзельнік сёлетніх Гайнаўскіх дзён царкоўнай музыкі з Польшчы ў такой катэгорыі
festiwal.cerkiew.pl

W tym roku festiwale powróciły do tradycyjnego terminu majowego, bowiem ze względu na pandemię przedtem trzykrotnie odbyły się – w zawężonym formacie – we wrześniu. Tegoroczne edycje również były wyraźnie skromniejsze niż kiedyś. Przede wszystkim ze względu na mniejszą ilość występujących chórów. Problemem dla organizatorów pozostaje sytuacja międzynarodowa. Ze względu na wojnę w Ukrainie po raz drugi z rzędu zabrakło wykonawców z Rosji i Białorusi. Natomiast ukraińscy chórzyści mają teraz przeszkody natury formalnej, wynikające ze szczególnej sytuacji w ich kraju.

Na żaden z festiwali nie przyjechały też profesjonalne chóry świeckie z Polski. Z dwóch przyczyn. Z trudem odradzają się po okresie pandemii, a dodatkowo w obecnej sytuacji nie chcą wykonywać muzyki cerkiewnej, traktując ją jako rosyjską.

Праф. Рамуальд Твардоўскі як выдатны польскі кампазітар сваім аўтарытэтам падтрымаў нецаркоўны фестываль. Нягледзячы на свой пажылы ўзрост (у чэрвені споўняцца яму 93 гады) ізноў старшынстваваў яго конкурснаму журы  festiwal-hajnowka.pl
Праф. Рамуальд Твардоўскі як выдатны польскі кампазітар сваім аўтарытэтам падтрымаў нецаркоўны фестываль. Нягледзячы на свой пажылы ўзрост (у чэрвені споўняцца яму 93 гады) ізноў старшынстваваў яго конкурснаму журы
festiwal-hajnowka.pl

Podczas hajnowskiego festiwalu niemal wyłącznie wystąpiły chóry z parafii prawosławnych na Białostocczyźnie oraz z Warszawy. Ze zrozumiałych względów mają one zakaz uczestnictwa w imprezie białostockiej. Ta jednak utrzymuje swą rangę i wysoki poziom ze względu na wsparcie środowiska artystycznego. W tym roku koncert inauguracyjny był poświęcony muzyce zmarłego przed trzema laty maestro Krzysztofa Pendereckiego w wykonaniu chóru Filharmonii Narodowej w Warszawie. Dużym symbolicznym wydarzeniem, szczególnie dla naszej mniejszości i diaspory, stała się także muzyka cerkiewna w wykonaniu chóru „Concordia”. To Chór Wolnej Białorusi, założony w Warszawie przez uchodźców białoruskich.

Pomimo złożonej sytuacji, do której doszły teraz dodatkowe międzynarodowe komplikacje, oba festiwale niejako się uzupełniają. Pozwalają odczuć na Podlasiu bogatą duchowość prawosławia oraz zaspokoić wyrafinowanych wykonawców i słuchaczy, poszukujących w interpretacji tej muzyki przede wszystkim wrażeń i doznań artystycznych.

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • у верасні

    1040 – У 983 г. вялікі князь Уладзімір на чале дружын, аснову якіх складалі дрыгавіцкія і крывіцкія воі, рушыў супраць яцьвягаў. Армія перайшла па землях сёньняшняй Беласточчыны і паводле „Повести временных лет” як напісана „Въ лето 6491 иде Володимир на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (258) – 25 верасьня 1765 г. у Гузаве (зараз Мазавецкае ваяв.) нарадзіўся Міхал Клеофаc Агінскі – дзяржаўны дзеяч, дыпламат, кампазітар (памёр 15.10.1833 г. у Флярэнцыі (Італія), дзе пахаваны ў пантэоне Санта Кручэ).
  • (175) – 25.09.1848 г. у Магілёве нар. Вацлаў Федаровіч, краязнавец, калекцыянер, юрыст, член-карэспандэнт Кракаўскай АУ. З 1884 г. жыў у Віцебску, працаваў намесьнікам старшыні Віцебскай вучонай архіўнай камісыі. Пісаў артыкулы па гісторыі краю ў „Витебские губернские ведомости”. Памёр 11.01.1911 г. у Рызе, пахаваны ў Віцебску на могілках касьцёла сьв. Варвары.
  • (148) – 25 верасьня 1875 г. у в. Асаўцы Кобрыньскага павету нарадзіўся Сяргей Паўловіч, настаўнік, нацыянальны дзеяч. У 1925-1928 гг. быў дырэктарам Віленскай Беларускай Гімназіі. Адзін з кіраўнікоў Таварыства Беларускай Школы. За беларускую, патрыятычную дзейнасьць пазбаўлены правоў навучаньня. Актыўна выступаў супраць палянізацыі беларускага насельніцтва. Між іншым быў рэдактарам дзіцячага царкоўна-культурнага часопіса „Снапок” (у 1937-1939 гадах), аўтарам школьных падручнікаў ды дапаможнікаў на беларускай мове. Памёр 16.09.1940 г. у Вільні, пахаваны на праваслаўных Свята Ефрасіньнеўскіх могілках.
  • (110) – 25.09.1913 г. у в. Нобель Пінскага павета нар. Сяргей Грахоўскі, беларускі пісьменьнік. У 1936 г. закончыў літаратурны факультэт Мінскага пэдагагічнага Інстытута, працаваў рэдактарам на Беларускім радыё. У 1936 г. рэпрэсаваны, 10 гадоў быў у лагеры. У  1946 – 1949 гг. выкладаў рускую мову і літаратуру ва Урэцкай сярэдняй школе на Случчыне. Пасьля паўторна арыштаваны і сасланы на вечнае пасяленьне ў Новасібірскую вобласьць. Пасьля рэабілітацыі ў 1955 г. вярнуўся ў Беларусь, працаваў на радыё, у часопісах „Бярозка”, „Вясёлка”. Першы верш надрукаваў у 1926 г. У 1973 і 1983 гг. выдаваліся яго „Выбраныя творы” ў 2 тамах. Памёр 11.12.2002 г. у Менску, пахаваны на Усходніх могілках.
  • (109) – 25.09.1914 г. у Зэльве Гродзенскага пав. нар. Аўген Смаршчок, праваслаўны сьвятар, старшыня Саюза Беларусаў у Бэльгіі. Рукапаложаны ў сан сьвятара Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы (БАПЦ) у 1950 г., быў адным з ініцыятараў і арганізатараў БАПЦ у Бэльгіі. Памёр 25.09.1984 г. у Грэверы каля Лювэну ў Бэльгіі.
  • (102) – 25-28.09.1921 г. у Празе адбылася Першая Усебеларуская Канфэрэнцыя – сход прадстаўнікоў беларускіх арганізацыяў з Заходняй Беларусі, Латвіі, Летувы, Нямеччыны, Чэха-Славакіі. Прысутныя падтрымалі прынцып поўнай незалежнасьці ды непадзельнасьці Беларусі. Між іншым удзельнікі сходу сьцьвердзілі, што лічаць ворагамі беларускага народу кожнага хто прызнае Рыжскі мірны трактат, які падзяліў беларускія землі між Расею і Польшчу. Прысутная на канфэрэнцыя была беларуская дзеячка родам з падбеластоцкіх Агароднічак Вера Маслоўская (Матэйчук).
  • (85) – 25.09.1938 г. у Краснасельскім каля Ваўкавыска нар. Вячаслаў Целеш, мастак і беларускі дзеяч у Латвіі. Жыве ў Рызе. Віншуем!
  • (58) – 25.09.1965 г. у Гільдэсгайм у Нямеччыне памёр Міхась Маскалік (нар. 18.03.1903 г. у Гарадзеі), каталіцкі сьвятар усходняга абраду, беларускі хадэцкі дзеяч.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Copyright © 2023 Czasopis