Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Супраць інтэграцыі з Расіяй

Больш за шэсць месяцаў у Беларусі бясконца паўтараюць слова «інтэграцыя». Калі яна мусіць адбыцца і на якім узроўні, трымаецца ў тайне. Адзінае, што было вядома, дык дата 8 снежня. Тады Пуцін і Лукашэнка мелі падпісаць чарговыя «дарожныя карты» па інтэграцыі. Гэта выклікала масавыя абурэнні беларусаў – на выходных 7-8 снежня на вуліцы Мінска выйшла каля тысячы чалавек.

Мы абараняем незалежнасць!

Калі з’явіліся першыя згадкі пра інтэграцыю з Расіяй, стала вельмі страшна. Добра памятаю яшчэ Крым 2014 года і вельмі не хочацца такога сцэнару для Беларусі. Таму калі актывісты пачалі заклікаць выходзіць на вуліцу ў першыя снежаньскія выходныя, стала зразумела – трэба ісці. Каб паказаць, што ёсць беларусы, якія не хочуць станавіцца бліжэй да Расіі хоць на крок.

Першы пратэст адбываўся ў прахалодную суботу 7 снежня. Актывісты кампаніі «Свежы вецер», якая намагаецца адстаяць незалежнасць Беларусі, заклікалі менчукоў сабрацца ў самым цэнтры сталіцы ўздоўж праспекту ды ўзяцца за рукі. Акцыя атрымала назву «Жывы ланцуг» – як той ланцужок, які 30 гадоў таму ўтварылі жыхары Літвы, Латвіі і Эстоніі каб абараніць сваю незалежнасць ад СССР.

«Жывы ланцуг» – як той ланцужок, які 30 гадоў таму ўтварылі жыхары Літвы, Латвіі і Эстоніі, у беларускай сталіцы меў даўжыню каля двух кіламетраў
«Жывы ланцуг» – як той ланцужок, які 30 гадоў таму ўтварылі жыхары Літвы, Латвіі і Эстоніі, у беларускай сталіцы меў даўжыню каля двух кіламетраў

Калі прыйшла на адну з заяўленых арганізатарамі кропак, было шмат перажыванняў і сумневаў – ці збяруцца людзі? Ці здолеем мы пакрыць увесь заяўлены маршрут? Ці не будзем мы за гэта пасля пакараныя? Пытанні пастаянна круціліся ў галаве, але калі мы ўзяліся за рукі, усе сумневы нібыта растварыліся ў паветры.

Круціш галаву налева, направа – і бачыш людзей! Яны ёсць і трымаюцца за рукі. Напэўна, занялі два кіламетры, як і планавалася. Па чарзе ўздымаем рукі, пускаем «хвалю», нібыта футбольныя заўзятары. Міліцыянты і «людзі ў цывільным» праходзяць побач. Кажуць, што акцыя несанкцыянаваныя і просяць разысціся. Мы крычым у адказ: «Ганьба!» і «Міліцыя з народам». Нам сігналяць машыны, мінакі крычаць «Жыве Беларусь!». Але ніхто не далучаецца.

Лозунгі пратэстуючых спасылаліся на класікаў беларускай літаратуры
Лозунгі пратэстуючых спасылаліся на класікаў беларускай літаратуры

Праз 15 хвілін жывы ланцужок распадаецца і крочыць да наступнай кропкі. Потым, ужо з навінаў, я даведаюся, што было каля 200 чалавек. І сярод іх – шмат моладзі.

Палітычны актывіст і былы палітвязень Павал Севярынец заклікае а 12-й гадзіне прыходзіць на Кастрычніцкую плошчу. Мы з сябрамі вырашаем паглядзець, што там будзе адбывацца. Напачатку людзей няшмат, каля сотні. Частка стаіць у ланцужку праз дарогу ад плошчы. Міліцыя ўсё так жа крычыць, што мітынг несанкцыянаваны. І ўсё так жа ў адказ чуюць «Ганьба!» і «Незалежнасць!».

Пратэстоўцы крочаць па цэнтры Мінска
Пратэстоўцы крочаць па цэнтры Мінска

Пасля невялікай сутычкі з людзьмі ў цывільным, беларускія апазіцыянеры пачынаюць прамаўляць. Яны шмат кажуць пра Каліноўскага, пра важнасць незалежнасці, пра гатоўнасць абараняць Беларусь. Людзей становіцца ўсё болей і болей. Падаецца, што на плошчы сабралася каля тысячы чалавек. Шмат хто прынёс з сабой плакаты, бчб-сцягі, шалікі з «Пагоняй». Міліцыя проста назірае, здымаюць людзей на камеры, але нікога не чапаюць. Не бачна нават аўтазакаў, адвечных спадарожнікаў беларускіх пратэстаў.

Пратэст у суботу цягнуўся каля пяці гадзінаў. Пратэстоўцы крочылі па цэнтры Менску, прайшліся па розных цэнтральных кропках горада. І толькі адно затрыманне. І тое, п’янага правакатара, які крычаў «Расея!».

Міліцыя назірала, людзей здымалі на камеры
Міліцыя назірала, людзей здымалі на камеры

І тым прыемней было апынуцца на такім жа мітынгу ўжо на наступны дзень. Людзей стала дакладна не меней. Яны ўпэўнена крочаць у бок расейскай амбасады. Там іх чакае шмат аўтазакаў і амапаўцаў. Але яны паводзяць сябе даволі прыстойна, не кранаюць і нават не палохаюць пратэстоўцаў. Пасля перадачы рэзалюцыі Павал Севярынец абяцае правесці натоўп па прыгожых мясцінах Менска. І выконвае свае абяцанні – мы крочым у бок Старога горада. Некаторыя мінакі крычаць «Жыве Беларусь!», некаторыя называюць нас «бандэраўцамі». Міліцыя ізноў нікога не чапае, хутчэй ахоўвае. Хіба што так выглядае сапраўды мірны пратэст.

Крыху разважанняў пасля

8 снежня Лукашэнка і Пуцін анічога не падпісалі. Наўрад ці на кіраўнікоў краін так паўплывалі не самыя шматлікія пратэсты беларусаў. Напэўна, хтосьці ўсё-ткі вельмі не хоча дзяліцца хоць бы і дробным кавалачкам сваёй улады.

Сярод пратэстуючых – шмат моладзі
Сярод пратэстуючых – шмат моладзі

А адсутнасць затрыманняў аніяк не сведчыць пра «збліжэнне з захадам» ці «пачатак лібералізацыі». Было бы дзіўна арыштоўваць грамадзянаў, якія адстойваюць незалежнасць сваёй краіны. Тым больш, што міліцыя была, і людзі ў цывільным былі, і нават АМАП паказаўся.

Калі маеш магчымасць мірна ісці па вуліцах горада і мірна выказваць сваё меркаванне, пачынаеш разумець, наколькі гэта натуральна. І ўсё меней становіцца ясным, чаму гэта права ў цябе з’ўляецца толькі калі самое існаванне тваёй краіны пад пагрозай.

Ксенія Тарасевіч

Фота Ксеніі Тарасевіч і Пятра Маркелава

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (771) – перамога дружын Давыда Гарадзенскага у 1314 г. над войскамі крыжакоў пад Наваградкам.
  • (649) – у 1376 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага на чале з князямі Кейстутам, Ягайлам, Любартам зваявалі Любліншчыну і Сандамершчыну і падышлі аж пад Кракаў. Вярнуліся зь вялікай здабычай дамоў.
  • (431) – 1494 г. – атрыманьне горадам Высокае самакіраваньня паводле магдэбургскага права.
  • (221) – 1.06.1804 г. у Наваспаскім на Смаленшчыне нар. Міхал Глінка, кампазітар, заснавальнік рускай клясычнай музыкі. Найбольш вядомыя яго творы: оперы „Жыцьцё за цара” (1836), „Руслан і Людміла” (1842), „Вальс-фантазія” (1839), скерца для аркестра „Камарынская” (1848). Памёр 15.02.1857 г. у
  • (132) – 1.06.1893 г. у Варшаве памёр Аляксандр Валіцкі (нар. 27.01.1826 г. у Вільні), кнігар, выдавец, музычны крытык і сьпявак, выканаўца песень Станіслава Манюшкі і першы ягоны бібліёграф (у 1873 г. выйшла яго кніга пра С. Манюшку).
  • (88) – 1.06.1937 г. з вакна будынку Народнага Камісарыята Унутраных Спраў БССР у Менску выкінуўся Мікалай Галадзед (нар. 21.05.1894 г. у Старым Крыўцы каля Новазыбкава), дзяржаўны дзеяч БССР, у 1927-1937 гг. старшыня СНК БССР. 14.06.1937 г. арыштаваны ў Маскве і накіраваны ў Менск.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com