Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zwanoŭ

5. „Akowiec” z Kazłowaho Łuha (5)

Kaźimier Kaźmiarowicz ps. „Cietrzew” Fatahrafija z IPN
Kaźimier Kaźmiarowicz ps. „Cietrzew”
Fatahrafija z IPN

Prawia try miesiacy pierad krywawaj akcjaj ŭ Wiarchlesie tutejszyja „akoŭcy” napali na delegacju partyjnych agitataraŭ z uboŭcami i milicjantami, jakija ich zabieśpieczwali. Pryjechali siudy z Sakołki, kab agitawać ludziej pa wioskach u sprawie hałasawannia „3 x TAK” u abwieszczanym referendum, jakoje adbyłosa ŭ nidzielu 30 czerwca 1946 r. Mitynhi adbylisa ŭ szudziałaŭskaj hminie ŭ takich wioskach jak Nawinka, Kopna Hara i Łaźnie. Było heto 5 czerwca 1946 r. Pry akazji milicjanty rabili wobyski ŭ wakolicy, szukajuczy „wrogów ludu”. Skantralawali toża młyn na reczcy Sakałdzie ŭ Miżareczach – prawiarali czy młynar nie zajmajecca czasam spiekulacjaj zbożam i mukoju.

Na spiskach tych ża „wrogów ludu” milicjanty mieli toża Kaźmiera Kaźmiarowicza ps. „Cietrzew”. Jon dobro znaŭ pra heto, tamu nie prabywaŭ u swajoj chacie ŭ Kazłowym Łuzie, a chawaŭso ŭ swajakoŭ i znakomych u susiednich wioskach. U toj dzień wybraŭso jon da Aziarka ŭ nowuju kryjoŭku, bo dawiedaŭso, szto ŭ wiosku, dzie raniej chawaŭso, maje pryjechać milicja. Jechaŭ rowaram. Kali pierajażdżaŭ praz Rawok, pastanawiŭ zahalanuć da swajho tawarysza z „WiN”, Stasia Czabana ps. „Wabik”. Uwajszoŭ u chatu, ale tamtoho nie było. Pastanawiŭ na kalehu paczakać. Peŭno nie wiedaŭ, szto kaleha toża ŭciok z chaty, bo dawiedaŭso ad ludziej pra akcju milicji.

Siedziaczy na ławie ŭ chaci kalehi „Cietrzew” raptam paczuŭ, jak na padworak prybiehli milicjanty. Było ich siamioch, akrużyli chatu. Kaźmiarowicz byŭ uże pierakanany, szto pryjszli jaho arysztawać, ale ŭciakać było pozno.

– Gdzie jest Czaban Stanisław?! – kryknuŭ milicjant u dźwiarach.

„Cietrzew” z palohkaj zrazumieŭ, szto jaho milicjanty z twaru nie wiedajuć. Kali akazałaso, szto „Wabika” nie było ŭ chaci, na ŭsiaki wypadak zabrali z saboju Kaźmiarowicza, kab paźniej jaho prasłuchać, bo moża wyjawić, dzie chawajecca kaleha. Pasadzili jaho na furmanku i pajechali z im da susiedniaj wioski.

Kali milicjanty ŭjechali da Aziarka, „Cietrzew” zaŭważyŭ, szto nadto jaho nie pilnujuć i paprasiŭ, kab pazwolili jamu ŭskoczyć u pierszuju na skraju wioski chatu i napicca małaka. Pajszło z im dwoch milicjantaŭ. Za dźwiaryma chutko, pakul jany zhledzialisa, dzygnuŭ praz wakno i ŭciok da lesu.

Kaźmiarowicz natychmiast prybieh da kryjoŭki, dzie byli jaho tawaryszy – miż inszym braty Galiczy, Uładak Czaremcha i Gamułka, jaki byŭ z Kamianki. Raskazaŭ im pra akcju milicjantaŭ i tedy razam pastanawili zrabić na ich zasadzku, kali buduć waroczacca. „Cietrzew” chutko pabieh da lesu ŭziać schowany pad karczami aŭtamat.

Nizadoŭho, pośle abieda, u lesie na szasie z Krynak da Biełastoku niedaloka Sakałdy partyzanty zhledziali zdalok, szto na furmankach jeduć milicjanty z uboŭcami i agitatarami. Kali padjechali bliżej, adzin z bratoŭ Galiczaŭ streliŭ u pawietra. Tyja pawyskokwali z furmankaŭ i razbiehlisa pa lesie. Partyzanty da ich stralali, ale ni ŭ koha nie trafili.

Kaźmiarowicz z tawaryszami pajszli jaszcze ŭ bok Aziarka. Tam na bałoci pastuch skazaŭ im, szto tolko szto ŭ wioscy arysztawali Stasia Czabana ps. „Wabik”. Mieli heta zrabić milicjant z jakimści mużczynaj. Partyzanty ich dahnali. Toj mużczyna akazaŭso być Ruskim, jaki zastaŭso tut ad wajny i żyŭ u udawy ŭ wioscy Tryścianoje. Gamułka był pierakanany, szto heto „szpicel” UB. Zawiali jaho da lesu i tam zastrelili. Milicjant uprasiŭso, szto maje żonku i małyja dzieci. Jaho adpuścili, zabirajuczy tolko rużjo.

Wosieniu 1946 r. addzieł, u jakim byŭ Kaźmiarowicz mieŭ jaszcze sutyczku z wojskam kala Lipiny pad Sakołkaj. Ranieny tam byŭ adzin z bratoŭ Galiczaŭ. Toj ża Gamułka zdoleŭ abmanuć kamandzira, szto jany toża wojsko. Toj pawieryŭ i addzieł adyszoŭ nazad.

Nizadoŭho byŭ arysztawany kamndzir uzwodu-plutonu Broniś Lisoŭski ps. „Jabłoń”. Kamandawannie abniaŭ „Cietrzew”. Pad saboju mieŭ tedy waśmioch tawaryszaŭ.

(pradaŭżeńnie budzia)

Jurak Chmialeŭski

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (414) – пачатак пабудовы ў Менску ў 1611 г. Петрапаўлаўскай царквы, выдатнага помніка архітэктуры барока. Пабудова была завершана ў 1613 годзе.
  • (268) – 3.06.1757 г. у Несьвіжы пам. Ян Пашакоўскі (нар. 14.02.1684 г. у Шэдуве Шаўляйскага пав.), пэдагог і выдавец. Вучыў сыноў Міхала Радзівіла «Рыбанькі», на працягу 1737-1749 гг. выдаў у Вільні 20 „Палітычных каляндарыкаў”, якія запачаткавалі пэрыядычны друк у Вільні.
  • (162) – 3.06.1863 г. адбылася бітва паміж паўстанцамі і царскімі вайскамі пад Мілавідамі каля Слоніма.
  • (90) – 3.06.1935 г. у Мачулішчы Крупскага раёна нар. Васіль Зуёнак, паэт, пачаў друкавацца з 1954 г., аўтар зборнікаў паэзіі, м. інш.: „Крэсіва” (1960), „Нача” (1975), „Маўчанне травы” (1980), „Світальныя птушкі” (1982), „Жніўны дзень: Выбранае” (1985), „Лета трывожных дажджоў” (1990).
  • (90) – 3.06.1935 г. у Мачулішчы Крупскага раёна нар. Васіль Зуёнак, паэт, пачаў друкавацца з 1954 г., аўтар зборнікаў паэзіі, м. інш.: „Крэсіва” (1960), „Нача” (1975), „Маўчанне травы” (1980), „Світальныя птушкі” (1982), „Жніўны дзень: Выбранае” (1985), „Лета трывожных дажджоў” (1990).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com