Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Na dopyt uziaty byŭ miż inszym Ramuald Rajs „Bury”

    Pra toje, dzie buduć padłożany miny, kromie manciora wiedaŭ jaszcze jaho spolnik, jaki byŭ felczaram (sanitariuszam) u szpitali ŭ Staroj Wilejcy. Tolko ŭ listapadzie 1948 r. mancioru ŭdałoso zwiazacca z dochtaram Marozam. Ad peŭnaj kabiety, jakaja pryjechała da Biełagardu z Biełastoka, dawiedaŭso, szto leczyć jon…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Няпоўная і крыху непадляшская ўжо актава

Пасля пандэмічнага гадовага перапынку 22-25 ліпеня прайшоў у Беластоку 13 выпуск Падляшскай актавы культур. Такую імпрэзу ў 2009 г. прыдумаў Анджэй Дырдал, тадышні дырэктар Ваяводскага асяродка анімацыі культуры, перайменаванага нядаўна ў Падляшскі інстытут культуры. Фестываль меў найперш паказваць шматукультурнасць рэгіёну. Дырдал далічыўся васьмі нацый, якіх культура прысутная на Падляшшы. Адтуль і назва фестывалю.

Дырэктарка Падляшскага інстытута культуры Барбара Баярын-Казберук памяняла формулу фестывалю, якая аднак не адпавядае ўжо яго назве. Сёлета ў Беластоку прэзентаваліся не ўсе культуры рэгіёну, перадусім не выступіў ні адзін калектыў ад найбольшай тут беларускай меншасці, якая папраўдзе вырашае пра шматкультурнае аблічча Падляшша, чым так ганарацца ваяводскія ўлады. Затое гледачы маглі пабачыць і паслухаць ансамблі з глыбіні Польшчы, якія прэзентавалі песні і танцы народаў з-па-за Падляшша – кашубаў, бойкаў, лэмкаў, а нават мадзяраў.

Такі фестываль – праўда, прыгожы – мог бы адбывацца ўсюды. Толькі слова „падляшская” тут ужо не пры чым. Маршалку ваяводства, якому падлягае Падляшскі інстытут культуры і яго дырэктарка, хтосьці павінен звярнуць на гэта ўвагу. А найперш на праігнараванне ў праграме сёлетняй „актавы культур” нашай беларускай меншасці.

Падчас „Прымацкай бяседы” на пачатку жніўня ў Міхалове са сцэны быў зачытаны ліст ад маршалка Артура Касіцкага, у якім між іншым было напісана, што działania promujące kulturę narodu białoruskiego to ważny element w życiu województwa podlaskiego – regionu charakteryzującego się wielokulturowością i otwartością na tradycje i zwyczaje zamieszkujących tutaj mniejszości narodowych…

Фота: Polskie Radio Białystok

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У красавіку

    – 9(21).04.1835 г. у Віцебску нар. Ялегі Пранціш Вуль (сапр. Элегі Францішак Карафа-Карыбут), беларускі паэт. Удзельнічаў у  студзенскім паўстаньні, за што быў сасланы ў Сібір. Апошнія гады жыцьця правёў у Варшаве, дзе з Вінцэсем Каратынскім і Адамам Плугам стварыў беларускі …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (192) – 21.04.1833 г. у Мастаўлянах нар. Віктар Отан Каліноўскі (пам. 6.11.1862 г.), родны брат Кастуся Каліноўскага. Вучыўся ў Сьвіслачы, Гародні, Маскве, Пецярбургу. Вывучаў старадаўнія беларускія і літоўскія рукапісы. Сабраў каля 5000 рукапісаў і кніг, прысьвечаных Старабеларускай дзяржаве. Памёр на сухоты.
  • (122) – 21.04.1903 г. у Барысаве нар. Мікола Аляхновіч, літаратурны крытык ад 1926 г. Закончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленьне пэдагагічнага факультэта БДУ, працаваў навуковым супрацоўнікам Інстытуту Літаратуры і Мастацтва АН БССР. У 1936 г. быў рэпрэсаваны, у ссылцы на Калыме (1938 – 1942), у Іркуцкай і Карагандзінскай абласьцях. У 1957 г. рэабілітаваны, жыў у Ленінградзе. Памёр 9.04.1959 г.
  • (102) – 21.04.1923 г. памёр Ігнат Канчэўскі, паэт, філёзаф і публіцыст (нар. у 1896 г. у Вільні), аўтар эсэ „Адвечным шляхам” (Вільня 1921) пра драматызм гістарычнага лёсу Беларусаў.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis