Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Konstantynopol to Istambuł, a Moskwa to nie Trzeci Rzym

Bycie prawosławnym okazuje się nie zawsze takie proste, jak to się nam zdaje. Od kiedy chrześcijaństwo zbratało się z polityką – czyli prawie od zawsze – kwestii wiary nie dawało się jasno od niej oddzielić. Tak było w starożytnym Rzymie i Konstantynopolu, tak było też potem we wszystkich państwach, gdzie chrześcijaństwo sukcesywnie docierało. Nawet prawomyślne podręczniki historii Polski podają, że Mieszko I, przyjmując chrzest, realizował polityczno-dynastyczny plan wzmocnienia własnego posiadania, czy jak kto woli, wzmocnienia Polski. Gdy więc od jakiegoś czasu śledzimy poczynania części Ukraińców, zmierzające do zerwania zależności kościelnej od Moskwy, w tle widzimy nic innego, jak wielką politykę. To jest tak oczywiste, że aż banalne. Nikt w dotychczasowych dyskusjach nawet nie zająknął się na temat kwestii wiary, dogmatów itp. Ciągle tylko słyszymy: Poroszenko…, Putin… A może należałoby zapytać, co z polskim i białoruskim prawosławnym, który zechciałby zajść do ukraińskiej (nie moskiewskiej) cerkwi? Popełni przeciw zasadom swej wiary… wykroczenie? Sam nie wiem, jak to nazwać, faktem jest, że słuchając Ewangelii Świętej, czy listów św. Pawła albo słów św. Jana Złotoustego w nieodpowiednim miejscu, zrobimy coś nie tak. Pytanie: Co?

Na zachodzie Europy oddzielono realnie Kościół od państwa. I co się stało? Ano to, że świątynie opustoszały. To daje do myślenia. Żeby te świątynie ponownie napełnić wiernymi, potrzebne jest jednak coś innego niż nakazy władz, pieniądze, czy tworzone na polityczne zapotrzebowanie prawo. Dziś żyjemy w świecie, w którym nade wszystko cenimy wolność. Widzimy – może nieco naiwnie – że jest dobra i bronimy jej. Kto ma rację w sporze o prymat, toczonym pomiędzy patriarchą Konstantynopola, a patriarchą Moskwy? Konstantynopol, który jest Istambułem, czy Moskwa, która nie jest Trzecim Rzymem?

Jerzy Sulżyk

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (153) – 4.06.1872 г. у Варшaве памёр Станіслаў Манюшка (нар. 5.05.1819 г. у фальварку Убель на Меншчыне), кампазытар, дырыжор і пэдагог, аўтар вядомых опэр „Галька”, „Страшны двор”. Пачатковую адукацыю атрымаў у Дамініка Стэфановіча ў Менску. З 1840 г. быў арганістам і дырыжорам у Вільні, у 1858-1872 гг. – дырыжорам і дырэктарам опэрнага тэатру, прафэсарам Музычнага Інстытуту ў Варшаве. У творчасьці выкарыстоўваў беларускі фальклёр.
  • (73) – 4.06.1952 г. у Чыкага (ЗША) пам. Язэп Варонка (нар. 16.04.1891 г. у Кузьніцы Сакольскага пав.), беларускі палітычны дзеяч, адзін з удзельнікаў абвяшчэньня БНР, старшыня Народнага Сакратарыята Беларусі ў 1918 г., міністр беларускіх спраў у Літве да красавіка 1920 г., у 1923 г. выехаў у ЗША (Чыкага), дзе дзейнічаў у беларускіх арганізацыях.
  • (39) – 4.06.1986 г. у Маскве памерла Канстанцыя Буйло (Калечыц), беларуская «нашаніўская» паэтка. Нарадзілася ў Вільні 2(14).01.1893 г. Аўтарка гімну «Люблю наш край». У 1989 г. яе прах быў перанесены ў Вішнева, дзе на магіле пастаўлены помнік.
  • (36) – 4.06.1989 г. у Польшчы адбыліся першыя, часткова дэмакратычныя парлямэнцкія выбары. Удзельнічалі ў ім таксама беларускія кандыдаты: Сакрат Яновіч як кандыдат у Сэнат набраў 22,4 тыс. галасоў, а Яўген Мірановіч як кандыдат у Сойм набраў 14,4 тыс. галасоў.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com