Пяцёх праваслаўных радных горада Беластока з Форума меншасцей Падляшша не знайшлі поўнай падтрымкі ў клубе Грамадзянскай ка­аліцыі для перайменавання вуліцы Зыгмунта Шэндзеляжа „Лупашкі” ў беластоцкім квартале Скарупы. Тым самым паказалі сваю бяссільнасць для надта важнай справы, якая стаяла на галоўным месцы восенню ў іх выбарчай праграме. Таксама Тадэвуш Трускаляскі – тады як кандыдат на прэзідэнта горада – адкрыта заяўляў, што будзе садзейнічаць, каб памяняць назву вуліцы, якая не яднае, але дзеліць беластачан і разбуджае нацыяналістычныя настроі ў грамадстве.

Што тады сталася, што не ўсе радныя, якія пасля выбараў знайшліся пры ўладзе, згодныя з прэзідэнтам? Безумоўна, яны напэўна не ўсведамляюць сабе, што „Лупашка” гэта не так герой, як злачынца. Бо як удакладнілі гісторыкі, ён адказны за пацыфікацыю ў траўні 1945 г. дзвюх беларускіх вёсак, Патокі у гміне Міхалова і Вілюкоў у гміне Дубічы-Царкоўныя. „Лупашка” і яго брыгада забілі па меншай меры 81 асобу – мірных жыжароў, у тым ліку дзяцей, жанчын і старых.