Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (3)

    Na UB u Sakołcy i pośle ŭ sudzie ŭ Biełastoku abvinavaczanych i śviedkaŭ asablivo szczacielno raspytvali pra sąd doraźny, jaki Niemcy pierad rasstrełam zrabili ŭ vadzianym mlinie ŭ Nietupie. Hety dzieravianny budynak staić i dziś nad reczkaj pry szasie da Kruszynianaŭ nidaloko vioski Biełahorcy. Daŭno…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • „Ja choču byti bliźka ludiam”

    Rozhovôr Jana i Haliny Maksimjukov z poetkoju Zojoj Sačko

    Jan: Čy pomniš, koli v tebe zjavivsie impuls, kob napisati peršy viêrš? I na jakôj movi tobiê napisałosie? Zoja: O, ja dumała, što ty tak i načneš… Ja učyłaś u školi v Parcievi, de była prykładnoju učenicieju. Pan od pôlśkoji movy skazav prynesti viêršyki pud… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Кадравыя змены ў Маршалкоўскай управе

Калі пасля восеньскіх самаўрадавых выбараў уладу ў Падляшскім ваяводстве пераняло ПіС, стала вядома, што будуць змены на кіраўнічых пасадах у Маршалкоўскай управе ў Беластоку. Сапраўды, больш як паўгода месяц у месяц а то і часцей маршалак Артур Касіцкі аб’яўляе фармальныя конкурсы на шэфаў і намеснікаў падлягаючых яму структураў. Хаця прыступаць можа да іх  кожны, хто  мае адпаведныя кваліфікацыі, то і так у выніку выйгрываюць кандыдаты павязаныя з ПіС.

Маршалкоўская ўправа з’яўляецца найбольшай адміністрацыйнай установай у ваяводстве. У яе структурах працуе агулам больш як тысяча людзей. Працу знайшлі там таксама праваслаўныя і беларусы. На кіраўнічых пасадах нашых, праўда, ніколі амаль не было. Але сярод звычайных чыноўнікаў вядома – не адны католікі. „Нашых людзей” нямала працуе так у Маршалкоўскай управе, як і падлягаючых ёй установах – ці то ў Ваяводскай управе працы, ці нават у Падляшскай оперы і філармоніі.

Кадравая структура ў самаўрадзе была даволі стабільнай, калі на працягу шмат гадоў пры ўладзе была кааліцыя Грамадзянскай платформы і Польскай сялянскай партыі. Яна, вядома, на працу прымала перадусім сваіх, асабліва на вышэйшых пастах. І ПіС цяпер іх мяняе. На пачатку чэрвеня маршалак Касіцкі адклікаў з пасады дырэктара Дэпартамента культуры Анатоля Вапа – бадай адзінага беларуса на такім высокім узроўні ва ўсёй управе. Працу страціла і яго намесніца Эдыта Юркевіч, таксама праваслаўная.

ПіС, якое кіруе самаўрадам ваяводства, хутка пазбудзецца вышэйшых чыноўнікаў, звязаных з папярэднімі ўладамі, значыць, з апазіцыяй. Было б аднак вар’яцтвам, каб „чыстка” кранула яшчэ ніжэй, а не дай Бог праваслаўных, якія гэтага пабойваюцца, што зразумелае.

У нядаўніх выбарах у Еўрапарламент на ПіС свой голас аддала таксама частка праваслаўнага электарату, што раней не здаралася. Але прыцягнуць да сябе яшчэ больш выбаршчыкаў, палохаючы месцамі працы, прынясе жа адваротны вынік. Думаю, што ПіС гэта разумее. З другога боку гэта сітуацыя даказвае, што рызыкоўна рабіць нам стаўку на адну толькі палітычную сілу, як было гэта дагэтуль з дамовамі з Грамадзянскай платформай, а раней з СЛД. Найлепш рашэнне пакінуць самім выбаршчыкам. А мо прыйшоў час паклікаць своў уласны выбарчы камітэт?

Юрка Хмялеўскі

 

P.S. Неафіцыйна вядома, што Анатоль Вап, мабыць, атрымае іншую высокую пасаду ва ўстанове, падлягаючай падляшскаму самаўраду.

 

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў кастрычніку

    1005 – 1019 г. першая згадка ў летапісах пра Бярэсьце. 710 – 1314 г. князь Давыд Гарадзенскі разбіў вялікі паход крыжакоў на Наваградак. 625 – 1399 г. паражэньне ад татараў арміі Вялікага Княства Літоўскага на чале зь князём Вітаўтам на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (437) – атрыманьне ў 1587 г. горадам Лідай самакіраваньня паводле магдэбурскага права.
  • (133) – 18.10.1891 г. нар. Лукаш Голад, праваслаўны сьвятар, прыхільнік беларусізацыі праваслаўнай царквы, за што парасьледаваўся польскімі ўладамі. У 1927-1928 гг. у Вільні рэдагаваў і выдаваў часопіс „Праваслаўная Беларусь”. Памёр 6.11.1947 г. у Вільні, дзе і пахаваны на праваслаўных могілках.
  • (131) – 18.10.1893 у Каўнасе нар. Уладзімір Уладамірскі (сапраўднае Малейка), акцёр. Сцэнічную дзейнасьць пачынаў у 1920 г. у Бабруйску. У гг. 1924-1959 іграў у тэатры імя Янкі Купалы ў Менску. Памёр 24.01.1971 г. у Менску, пахаваны там на Усхoдніх могілках.
  • (118) – 18.10.1906 г. у Зарудзічах на Смаргоншчыне нар. Алесь Салагуб, беларускі паэт, вязень Лукішак. Закончыў Віленскую беларускую гімназію (1927), у 1928 г. нелегальна перайшоў у БССР, дзе закончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт (1931). 10.08.1933 г. быў арыштаваны  і 17.05.1934 г. расстраляны. Друкаваўся з 1925 г., у 1929 г. у Менску выйшаў зборнік вершаў „Лукішкі”. У 1961 г. у часопісе „Полымя” апублікаваны яго „Лукішскі дзёньнік”.
  • (106) – 18.10.1918 г. у Віцебску памёр Уладзімір Стукаліч, гісторык і краязнавец. Нар. 28.10(9.11.)1856 г. у Якабштаце Курляндзкай губ. Гадаваўся ў Віцебску, дзе закончыў гімназыю. У гг. 1879-1883 вучыўся на юрыдычным факультэце Пецярбургскага унівэрсытэта. Працаваў у казённых палатах у Слоніме, Гродне, Віцебску. У 1886 абараніў кандыдацкую дысэртацыю „Юрыдычнае становішча гарадзкіх абшчын у Заходняй Русі”. Працаваў адвакатам у Віцебску. Пісаў працы пра Аляксея Сапунова, Міколу Нікіфароўскага, выказваўся за адкрыцьцё унівэрсытэта ў Віцебску. Быў адным са стваральнікаў і членам Віцебскай вучонай архіўнай камісыі.
  • (105) – 18.10.1919 г. у в. Старое Сяло на Меншчыне нар. Усевалад Кароль – палітычна-грамадзкі дзеяч. У 1928-1929 гг. вучыўся ў беларускай гімназіі ў Радашковічах. З 1929 г. вучань Віленскай Беларускай Гімназіі, якую закончыў у 1936 г. Пасьля студэнт мэдычнага факультэту Віленскага Унівэрсытэту.
  • (104) – 18.10.1920 г. закончыліся ваенныя дзеянні паміж Польскім войскам і Чырвонаю арміяй.
  • (53) – 18.10.1971 г. у Бальбінаве (Латвія) памёр кс. Язэп Гайлевіч (нар. 26.02.1893 г. у Драздах Дзісенскага пав.), прыхільнік беларусізацыі каталіцкага касьцёла, дзеяч Беларускага руху ў Латвіі.
  • (33) – 18.10.1991 г.  памёр у Вішневе Пятро Бітэль (нар. 19.06.1912 г. у Радуні), настаўнік, пісьменьнік і перакладчык, м. інш. „Пана Тадэуша” на беларускую мову; вязень сталінскіх лагероў (1950-1956).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis