Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (4)

    Syne, kab adkapać ich, paprasili Bronisia Czarnamysaho z susiednich Klabanaŭcaŭ. Toj uziaŭ z saboju jaszcze dvoch mużczyn i noczu pajechali na miesca tragedii. Kali paczali raskopvać jamu, z siaredziny trysnuła kroŭ. Pamału vyciahnuli dva trupy Sidaroviczaŭ i pa cichu pryviaźli ich da Kundziczaŭ. Myła ich…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    13. Stan nevyznačanosti

    Orła wrona nie pokona! [Antykomunistyčne hasło v vojennum stani v Pôlščy.] Statut Białoruskiego Zrzeszenia Studentów (BAS) pisavsie mnoju miêseci dva. Odnočasno my začali vyšukuvati „našych” studentuv u akademikach raznych vyžšych škôł u Varšavi i psychologično pudhotovlati jich do toho, što budemo rejestrovati biłoruśku studenćku organizaciju… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Nasze dziedzictwo na taśmie filmowej

10 marca 2021 r. Dzień zdjęciowy w Ostrowiu Południowym do filmu „Wyspa pośród mokradeł” w reż. Beaty Hyży-Czołpińskiej Fot. Beata Hyży-Czołpińska

Białoruska przeszłość jak i współczesność, opisywana w Czasopisie, znajduje odbicie także w telewizyjnych reportażach i filmach dokumentalnych. Najwięcej ich można obejrzeć, co oczywiste, w cotygodniowym magazynie dla naszej mniejszości, emitowanym w niedziele w TVP Białystok. Rzadko są jednak pokazywane na antenie ogólnopolskiej. Podobnie zresztą jak…

Płacz zwanoŭ

5. „Akowiec” z Kazłowaho Łuha (2)

Zimoju 1945 r. żyŭ jon z baćkami ŭ Kazłowym Łuzie, chawajuczysa, kab nichto nie dawiedaŭso, szto zrabiŭ dezercju z milicji. Adnaho razu wieczaram wyklikaŭ jaho z chaty kamandzir z „AK” i zawioŭ za stadołu, dzie było jaszcze paru partyzantaŭ. Tam Kaźmiarowiczu skazali, szto jon dalej…

Białoruś A.D. 2021. Jak Polska w (po) stanie wojennym

Wypisz, wymaluj prezydium zjazdów partii komunistycznych w byłym bloku wschodnim. Przy mównicy prawosławny egzarcha Białorusi metropolita Beniamin

Przytłumione nie tak przez reżim Łukaszenki, jak przede wszystkim srogą zimę, kilkumiesięczne masowe protesty antyrządowe to bez dwu zdań pierwszy etap na drodze do nieuniknionej już głębokiej zmiany dotychczasowego postsowieckiego oblicza państwa białoruskiego. Trudno przewidzieć, kiedy to nastąpi, gdyż ten scenariusz zdaje się być całkiem…

Echa ostoi utraconej. Rzecz o Ostrowiu

Przenieśmy się w czasie o bez mała sto lat wstecz. Zawędrujmy do prawie nietkniętej jeszcze ręką współczesnej cywilizacji malowniczej krainy tuż przy linii Curzona, czterdzieści wiorst na północny wschód od Białegostoku. Zachwycając się krajobrazem, dziewiczą wtedy puszczą z niebotycznymi sosnami na horyzoncie i kwiecistymi łęgami…

Płacz zwanoŭ

5. „Akowiec” z Kazłowaho Łuhu (1)

Choć na Krynszczynie wajna skonczyłasa letam 1944 r., to płaczliwy hołas zwanoŭ jaszcze dwa let kałataŭ tut sercy i duszy ludziej, kali chawali zabitych swajakoŭ, susiedziaŭ, znajomych i nieznajomych. U każdaj wioscy mardawali ich tutejszyja bambizy, szto pajszli da „AK”, a na samoj sprawie u…

To nie „haradockaja haworka”, ale język prosty

Ukazujące się w gminie Gródek „Wiadomości Gródceckie – Haradockija Nawiny” zainicjowały ostatnio niezwykle pożyteczną akcję na rzecz miejscowego dziedzictwa językowego. Redaktor naczelna miesięcznika Dorota Sulżyk na Facebooku poprosiła czytelników o wpisywanie w komentarzach przysłów i powiedzonek w – jak to określiła – „haradockaj haworce”. Odzew…

Pamiać

Płacz zwanoŭ

4. „Palicjanty” (7)

Na paczatku sudowaj rasprawy Alaksandar Kaźmiarowicz zajawiŭ, szto pryznannie jaho da winy ŭ śledztwi  wymusili na imuboŭcy, jakija jaho katawali (szto było peŭno praŭdaj). Cipier hawaryŭ, szto jak szucman sam pa sabie nikoho nie arysztoŭwaŭ. Rabiŭ heto tolko na zahad Niemcaŭ. Pryznaŭso do „pobicia –…

To język Wielkiego Księstwa Litewskiego

Mijają właśnie dwa lata, odkąd w Czasopisie uruchomiłem stałą rubrykę w języku prostym. Od dawna swoje szkice na tej swojskiej mowie na naszych łamach publikuje też (z mojej namowy) pochodząca spod Gródka olsztyńska pisarka Tamara Bołdak-Janowska. Z kolei zamieszkały w Pradze białoruski dziennikarz i publicysta…

Płacz zwanoŭ

„Palicjanty” (6)

Straniczka z aktaŭ sprawy prociŭ Alaksandra Kaźmiarowicza, na jakoj raspisaŭso – pa rusku – świedak Alaksandar Małachwiej z Wiarchlesa Z dakumentaŭ IPN u Biełastoku

Pra hetych „palicjantaŭ” spad Krynak i Szudziaława pa wajnie peŭno tutejszyja ludzi z czasam zabylisa b. Tyja, jakim hetyja bambizy najbolsz nadakuczyli, pawyjazdżali ŭ czas repatryjacji na ŭschod, da sawietaŭ. Druhija bajalisa nawat pra ich paminać. Ludzi żyli ŭże zreszty nowymi paradkami „ludowaj” Polski, jakaja…

Czas przetrwania i nadziei

Za nami rok szczególny, pełen obaw, niepokoju, ale i nadziei. Minione dwanaście miesięcy przejdą do historii z powodu wybuchu pandemii koronawirusa, jak też zrywu wolnościowego w Białorusi. Tym w 2020 roku najbardziej żyła też nasza społeczność białoruska. Przed nami ciąg dalszy i wciąż nie wiadomo,…

Календарыюм

Гадоў таму

  • У лістападзе

    505 – 1519 г. Заканчэньне пабудовы Барысаглебскай царквы ў Навагарадку, помніка архітэктуры готыкі. 445 – 1579 г. Пераўтварэньне Віленскай Езуіцкай Акадэміі ў Віленскі Унівэрсытэт – першы унівэрсытэт ва ўсходняй Эўропе. 405 – 1619 г. Надрукаваньне „Грамматики словенския правильная синтагма” Мялеція Сматрыцкага. 325 …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (456) – У 1568 г. пачала дзейнасьць заблудаўская друкарня ў маёнтку Рыгора Хадкевіча, у якой друкаваліся кірылічныя кнігі, між іншым „Евангельле вучыцельнае” (1569) і „Псалтыр з Часасловам” (1570).
  • (208) – 4.11.1816 г. у мястэчку Кублічы каля Лепеля нар. Арцём Вярыга-Дарэўскі (пам. у ссылцы ў Сібіры ў 1884 г.), паэт, драматург, публіцыст. Быў сябрам У. Сыракомлі, В. Дуніна-Марцінкевіча. Пісаў на беларускай і польскай мовах. Запачаткаваў беларускія пераклады творчасьці А. Міцкевіча, між іншым пераклаў „Конрада Валенрода”.
  • (137) – 4.11.1887 г. у Капылі, Слуцкага павету нар. Зьміцер Жылуновіч (літаратурны псэўданім Цішка Гартны, замучаны савецкай бясьпекай 11.04.1937 г.), пісьменьнік, выдатны беларускі дзяржаўны дзеяч. Пісаць пачаў у 1908 г. у „Нашай Ніве”.
  • (109) – у лістападзе 1915 г. у выніку стараньняў беларускіх нацыянальных дзеячаў (падчас нямецкай акупацыі) пачалі адкрывацца на Віленшчыне першыя беларускія школы.
  • (95) – 4.11.1929 г. у в. Таргуны каля Докшыц нар. Сяргей Карніловіч, выпускнік Гімназіі імя Янкі Купалы ў Віндышбэргэрдорфе (Нямеччына). З 1949 г. жыў у эміграцыі ў Кліўленд (ЗША). Адзін з самых актыўных арганізатараў беларускага грамадзка-рэлігійнага жыцьця ў гэтым горадзе, між іншым

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis