Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

«Афрыканскія» ручнікі нашых маці

Падляшскія народныя ручнікі (фота Міры Лукшы)

Нядаўна я пазнаёміўся з тэмай масавага і паўсюднага вывазу «малых» элементаў нашай культуры, якімі з’яўляюцца ручнікі і макаткі (розныя вырабы «матэрыяльнай тэхнікі»), якія часта вывозяцца за межы рэгіёна ці краіны. І нават яны беззваротна знішчаюцца рознымі «этна»-натхненнямі. У выглядзе, напрыклад, шыцця сукенак ці іншых прадметаў…

Powołajmy swój parlament (moje marzenie)

Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2011 r. w Polsce żyło 36,4 tys. obywateli narodowości białoruskiej, zadeklarowanej jako pierwsza, oraz około 10,4 tys., którzy podali narodowość białoruską jako drugą. Daje to łącznie blisko 46,8 tys. osób. Jest to więc duża grupa społeczna, która…

У Парыжы

Un printemps meurt, en vient un autre Et tout change, et tout est pareil. Le bonheur n’est pas le nôtre, Pas plus que le soleil.   Пані Галіна паказала мне, Што Парыж сапраўды існуе, Што Сена гэта таксама рака, Там Эдыт Пяф спявае вясной, «Вясна…

Пайду на выбары ў свой Парламент

Сям’я саамаў

У адпаведнасці з законам (974/1995, § 3) Лапландскага парламента Фінляндыі, галасаваць на выбарах у гэты парламент можа асоба, якая лічыць сябе лапландцам, якая: выкарыстоўвае мову Лапландыі або прыходзіць з сям’і, у якой адзін з бацькоў ці дзядоў выкарыстоўвае лапландскую мову, з’яўляецца нашчадкам асобы з рэестра…

Спявайце гімн, каб не ўмерці

Гімн Лапландыі – Laponii – (Sámi soga lávlla (Песьня саамаў) існуе на некалькіх мовах (і іх дыялектах), на якіх гавораць саамы, пражываючыя ў розных краінах Паўночнай Еўропы. Лапландыя (якую карэнныя народы завуць Сапі) з’яўляецца велізарнай і бязмежнай зямлёй у паўночнай частцы Скандынаўскага і Кольскага паўвостраваў,…

Хто ўздыме сцяг?

6 лютага 2019. Узняцце сцягу Лапландыі перад Музеем саамаў і Цэнтрам прыроды паўночнай Лапландыі ў горадзе Інары ў Фінляндыі (фота з: Ville-Riiko Fofonof Yle)

6 лютага гэта быў асаблівы дзень для народа саамаў (па-польску Lapończyków) па ўсёй Еўропе. Гэты дзень афіцыйна ўстаноўлены як Нацыянальны дзень Лапландыі (Laponii). Гэта гістарычная краіна распаложана цяпер у межах Нарвегіі, Швецыі, Фінляндыі і Расіі. Хаця саамы ніколі не выбіліся на дзяржаўнасць, то маюць сваю…

Most imienia Sońki i Joachima

Nigdy nie byłem w Weronie. Nie widziałem domów rodzin Kapulettich i Montekkich . Nie stałem też pod balkonem Julii (dobudowanym wiele lat później na potrzeby turystów z całego świata). Nie czytałem też „Romea i Juli” Williama Szekspira. Ich miłosna historia, która została wzorcem romantycznego zakochania, nie zdarzyła się naprawdę.

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (452) – У 1573 г. апрацаваны і прадстаўлены да зацьвярджэньня кандыдатам на трон Рэчы Паспалітай Генрыхам Валезіюшам прывілеі для шляхты, паводле якіх між іншым яна свабодна выбірала караля.
  • (129) – 2.06.1896 г. у Гайніне Слуцкага павету нар. Пётр Татарыновіч, беларускі каталіцкі святар, нацыянальны дзеяч, між іншым пераклаў на беларускую мову „Quo vadis” Генрыка Сянкевіча. Памёр у Рыме 3.09.1978 г.
  • (120) – 2(15).06.1905 г. у г. Веліж, Віцебскай губэрні. нар. Юрка Віцьбіч (сапраўднае прозьвішча Георгій Шчарбакоў) – пісьменьнік. Закончыў гімназію. Друкаваўся з 1929 г. У час нямецкай акупацыі праяўляў вялікую пісьменьніцкую актыўнасьць, ягоныя творы былі друкаваны ў многіх часопісах. Выдаў у той час два зборнікі публіцыстыкі „Вяліскія паўстанцы” ды „Нацыянальныя Сьвятыні”. У Нямеччыне ў 1946 годзе разам з Н. Арсеньневай

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com