Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    8. Kuneć sielanki

    Nocami z pod ramion krzyżów na rozdrogach sypie się gwiazd błękitne próchno chmurki siedzą przed progiem w murawie to kule białego puchu dmuchawiec Księżyc idzie srebrne chusty prać świerszczyki świergocą w stogach czegóż się bać (Józef Czechowicz, „Na wsi”, 1927) Jak mniê diś dumajetsie, dekada… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Świadectwo pamięci o Eugeniuszu Kabatcu

Ukazała się książka „Świadectwo pamięci”, poświęcona życiu i twórczości Eugeniusza Kabatca (1930-2020), wybitnego polskiego pisarza, tłumacza literatury białoruskiej, rosyjskiej i włoskiej oraz publicysty, a także działacza kulturalno-społecznego, wieloletniego prezesa polskiego oddziału Stowarzyszenia Kultury Europejskiej. Debiutował tomem opowiadań „Pijany anioł”, pisał powieści „Za dużo słońca”, „Romans”, „Przygoda z Agnieszką”, „Małgorzata, czyli requiem dla wojowniczki”, „Śmierć robotnika w hotelu „Sawoy”, „Patrycja, czyli o miłości i sztuce w środku nocy”, „Jedenaste przykazanie” i „Żółwie”, szkice literackie „Oranie morza” i „Rekonanse włoskie” czy prozatorskie freski włoskie „Autostrada słońca” i „Filip i Dżulietta”.

Eugeniusz Kabatc był także autorem scenariuszy filmowych (m.in. filmu „Decyzja”), a także sztuk teatralnych, m.in. „Fałszerz i jego córka”, która była wystawiana na scenie Teatru Śląskiego w Katowicach. W 2009 roku otrzymał prestiżową nagrodę im. C. K. Norwida.

Przyjaźnił się też z Sokratem Janowiczem. Uczestniczył w organizowanych przez niego białoruskich trialogach, tłumaczył na jeżyk polski jego książki (m.in. wspomnienia „Nie żal prażytaha”).

Eugeniusza Kabatca znałem osobiście. Przyjeżdżał z Warszawy do wsi Planta i Minkówka w gminie Narewka, a moja rodzinna wieś Lewkowo Nowe leży w tej samej gminie, po sąsiedzku z Plantą. Okolice są tu urokliwe, położone nad spokojną i krętą nizinną rzeką Narewka na skraju Puszczy Białowieskiej.

Eugeniusz urodził się w Wołkowysku, w Plancie miał dziadków, tam mieszkali też jego rodzice. Do dziś żyją w tej wsi jego krewni i znajomi.

Po Eugeniuszu zostały dla potomnych jego wspomnienia o ludziach z tych puszczańskich okolic (cykl „Młyn nad Narewką” był drukowany w „Czasopisie”). Znalazły się one teraz w książce „Świadectwo pamięci”, wydanej przez RES HUMANA i SEC (Warszawa 2023).

Z wielką ciekawością przeczytałem w niej wspomnienia o Eugeniuszu Kabatcu jego najlepszych przyjaciół – Janusza Termera, Marii Szyszkowskiej, Wacława Sadkowskiego, Krzysztofa Lubczyńskiego, Elżbiety Bańko-Sitek, Stanisława Nyczaja (napisane wierszem) i Macieja Andrzeja Zarębskiego.

Promocja książki odbędzie się 20 marca br. w siedzibie polskiego oddziału Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC) w Warszawie.

Jan Ciełuszecki

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў красавіку

    980 – у 1044 г. пачаў княжаньне ў Полацку Усяслаў Брачыслававіч, званы Чарадзеем. Яго славутая дзейнасьць была апісана ў паэме „Слова аб паходзе Ігаравым”. 920 – у 1104 г. адбыўся вялікі паход кааліцыі князёў Кіеўскай Русі, арганізаваны Уладзімірам Манамахам на …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (161) – 26.04.1863 г. у Славенску каля Валожына ў сям’і праваслаўнага сьвятара нар. Яўстафій Арлоўскі, краязнавец, гісторык, пэдагог. Закончыў Пецярбурскі гісторыка-філялягічны інстытут (1885) і выкладаў гісторыю ў Гродзенскай гімназіі; дасьледаваў гісторыю Гродна і даказаў тоеснасьць яго з летапісным Городенем. Памёр 15.12.1913 г.
  • (141) – 26.04.1883 г. памёр Напалеон Орда, мастак і кампазытар (нар. 11.02.1807 г. у Варацэвічах на Піншчыне). Вучыўся ў студыі П. Жэрара ў Парыжы і ў Віленскім унівэрсытэце, удзельнічаў у паўстаньні 1830-1831 гг. Потым на эміграцыі ў Парыжы, з 1856 г. – у Варацэвічах, Гродне, на Валыні. Пакінуў па сабе архітэктурныя замалёўкі вёсак, маёнткаў, замкаў, палацаў, гарадоў Беларусі.
  • (38) – 26.04.1986 г. катастрофа на Чарнобыльскай Атамнай Электрастанцыі. Большасьць радыяцыі апала на тэрыторыі Беларусі – дзякуючы загаду савецкіх уладаў, самалёты савецкай арміі асадзілі хмары з атамным праменяваньням над беларускімі землямі.
  • (38) – 26.04.1986 г. наступіла трагічная катастрофа на Чарнобыльскай Атамнай Электрастанцыі, якая забрудзіля значную частку Беларусі.
  • (28) – 26.04.1996 г. у Менску адбылася масавая акцыя „Чарнобыльскі Шлях”, брутальна разагнаная АМОНам.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis