26 лістапада ў чыноўніцкім пасёлку Дразды пад Мінскам нечакна памёр міністр замежных спраў Беларусі Уладзімір Макей. Яму было 64 гады. Адразу з’явіліся здагадкі, што смерць самага блізкага супрацоўніка Аляксандра Лукашэнкі магла быць невыпадковай.

Макей на міжнароднай арэне неафіцыйна рабіў захады, каб аслабіць залежнасць Беларусі ад Расіі. У канцы верасня паінфармаваў ён пра свае сустрэчы з прадстаўнікамі заходніх дзяржаваў падчас Асамблеі ААН у Нью-Ёрку. Франак Вячорка як супрацоўнік Святланы Ціханоўскай, якая таксама там прысутнічала, у Фейсбуку гэта пацвердзіў. Удакладніў, што „суразмоўцы адмовіліся ад публічнасці сустрэч, бо для іх гэта пытанне рэпутацыі, але паслухаць Макея пагадзіліся”. Меў ён іх пераконваць, каб „ратаваць Лукашэнку ад Расіі”, інакш адбудзецца такі ж рэферэндум як ва Украіне. Таксама прасіў зняць санкцыі, праз якія церпяць людзі. Абяцаў за гэта павольнае вызваленне палітвязняў. Прапанаваў таксама, што Беларусь можа стаць медыятарам паміж Украінай і Расіяй.

Былы дыпламат, а цяпер апанент рэжыму, Павел Латушка добра ведаў Макея. Пасля яго смерці сказаў, што ён быў адным з нямногіх, хто не знаходзіўся пад расійскім уплывам і мог стаць патэнцыйным пераемнікам Лукашэнкі.

Макей памёр у вельмі напружаны для яго час. 27-28 лістапада ў Мінску планаваўся візіт міністра замежных спраў Расіі Сяргея Лаўрова. Неўзабаве, на пачатку снежня, Макей меў быць на нарадзе АБСЭ ў Лодзі. Яго запрасілі, а Лаўрова – не. Гэта выклікала нервовую рэакцыю на Крамлі.

Чуткі, што Макея маглі атруціць, бо не быў выгадны Пуціну, Латушка дэментаваў. Паводле яго нервовай, напружанай і надта стрэсуючай працы не вытрымала здароўе міністра.

Цырымонія развітання з міністрам замежных спраў Беларусі адбылася 29 лістапада ў Доме афіцэраў у Мінску. Пахавалі яго на сталічных Усходніх могілках.

Новым кіраўніком МЗС Беларусі стаў намеснік Макея Сяргей Алейнік.