Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Pocztek dialogu?

7 marca w sali konferencyjnej Podlaskiego Urzędu Wojewódzkiego odbyła się ważna debata poświęcona polityce historycznej w kontekście wielokulturowej i wielonarodowej specyfiki naszego regionu. Głównym bodźcem do jej zorganizowania były kontrowersje wokół majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.

Debata „Polityka historyczna a tożsamości lokalne Podlasia”, której towarzyszyła wystawa o oddzialach „Łupaszki”. została zorganizowana przez fundacje Podlaski Instytut Rzeczypospolitej Suwerennej oraz Polska Wielki Projekt. Prelegentami byli m.in. minister edukacji narodowej Dariusz Piontkowski, prof. Józef Maroszek oraz reprezentujący naszą mniejszość prof. Oleg Łatyszonek.

Mimo odmiennych poglądów na temat działalności części podziemia niepodległościowego po drugiej wojnie światowej i cywilnych jego ofiar co do jednego prelegenci byli zgodni. To potrzeba większego udziału historii regionalnej w edukacji szkolnej.

Prof. Oleg Łatyszonek podkreślił, że polityka historyczna powinna łączyć, a nie dzielić spoleczeństwo. – Podziemie niepodległościowe walczyło o niepodległą Polskę i nikt przytomny nie będzie uważał, że źle czyniło – powiedział. – Natomiast budowanie z tego polskiej polityki historycznej już takiej integracji nie służy – dodał.

Minister Dariusz Piontkowski zaznaczył, że polska polityka historyczna to z jednej strony odpieranie nieprawdziwych stereotypów na temat Polaków, a z drugiej „pozytywna narracja historyczna o polskiej tradycji i polskiej historii”. Pochwalił inicjatywę zorganizowania takiej debaty. – Otwarta debata, gdzie mogą ścierać się różne poglądy, jest dużo lepsza niż hejt i fakenewsy, które pojawiają się w mediach społecznościowych – powiedział. – Wolę merytoryczną dyskusję – spór na argumenty niż obrzucanie się wyzwiskami.

Prof. Łatyszonek apelował, aby w historii regionalnej nie zapominać o mniejszościach narodowych, w tym najliczniejszej w regionie białoruskiej. Upomniał się też o pamięć o społeczności żydowskiej w Białymstoku. – Powinno w tym mieście istnieć muzeum historii Żydów, podobnie jak jakieś wojewódzkie centrum kultury białoruskiej – powiedział.

Debacie przysłuchiwało się około stu osób ze środowisk niepodległościowych, narodowych i kręgów białoruskich. W odróżnieniu od polsko-białoruskich sporów w Internecie, dyskusja była merytoryczna, a atmosfera na sali spokojna.

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (771) – перамога дружын Давыда Гарадзенскага у 1314 г. над войскамі крыжакоў пад Наваградкам.
  • (649) – у 1376 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага на чале з князямі Кейстутам, Ягайлам, Любартам зваявалі Любліншчыну і Сандамершчыну і падышлі аж пад Кракаў. Вярнуліся зь вялікай здабычай дамоў.
  • (431) – 1494 г. – атрыманьне горадам Высокае самакіраваньня паводле магдэбургскага права.
  • (221) – 1.06.1804 г. у Наваспаскім на Смаленшчыне нар. Міхал Глінка, кампазітар, заснавальнік рускай клясычнай музыкі. Найбольш вядомыя яго творы: оперы „Жыцьцё за цара” (1836), „Руслан і Людміла” (1842), „Вальс-фантазія” (1839), скерца для аркестра „Камарынская” (1848). Памёр 15.02.1857 г. у
  • (132) – 1.06.1893 г. у Варшаве памёр Аляксандр Валіцкі (нар. 27.01.1826 г. у Вільні), кнігар, выдавец, музычны крытык і сьпявак, выканаўца песень Станіслава Манюшкі і першы ягоны бібліёграф (у 1873 г. выйшла яго кніга пра С. Манюшку).
  • (88) – 1.06.1937 г. з вакна будынку Народнага Камісарыята Унутраных Спраў БССР у Менску выкінуўся Мікалай Галадзед (нар. 21.05.1894 г. у Старым Крыўцы каля Новазыбкава), дзяржаўны дзеяч БССР, у 1927-1937 гг. старшыня СНК БССР. 14.06.1937 г. арыштаваны ў Маскве і накіраваны ў Менск.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com