Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (2)

    UB-oŭcy z Sakołki, jakija pravia try let viali śledztvo, ustanavili, szto maldunak na rasstralanych „kamunistaŭ” skłali sołtys z Łapiczaŭ Ivan Charuży, sołtys z Trejglaŭ Franak Karpuk i padsołtys z hetaj vioski Edzik Jurczenia. Pad kaniec grudnia 1942 r. mielisa jany sptakacca ŭ czaćvier na bazary…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • „Ja choču byti bliźka ludiam”

    Rozhovôr Jana i Haliny Maksimjukov z poetkoju Zojoj Sačko

    Jan: Čy pomniš, koli v tebe zjavivsie impuls, kob napisati peršy viêrš? I na jakôj movi tobiê napisałosie? Zoja: O, ja dumała, što ty tak i načneš… Ja učyłaś u školi v Parcievi, de była prykładnoju učenicieju. Pan od pôlśkoji movy skazav prynesti viêršyki pud… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zwanoŭ

4. „Palicjanty” (1)

U 1944 r. z Plantaŭ u „Rasieju” wyjechało 26 radzinaŭ. Z susiednich Guraniaŭ – 16, tolko samo i z niedalokaj Hryboŭszczyny. Usie hetyja ludzi byli prawasłaŭnyja. Heto dawiało da taho, szto tut jak i ŭ mnohich druhich wioskach na Krynszczynie adwiarnulisa praporcji i katalikoŭ stało bolsz. Toża tamu, szto ŭ apuściełyja chaty, nie ŭsie praŭda, pryjechali zahraczniki – repatryjanty z ciapieraszniaj Biełarusi.

Jak pisaŭ ja miesiac raniej, plantaŭskich ludziej na ŭschod wyhnali „akoŭcy”. Wyjechali jany jaszcze i tamu, szto jaszcze za Niemca ŭ hetych wioskach prawasłaŭnym nie dawali spakojno żyć niekatoryja susiedzi – katalikie. Sałtyse i tyja, szto zapisalisa ŭ niamieckuju palicyju Hilfspolizei. Paru z ich za heto pa wajnie sudzili. U Instytuci Nacjanalnaj Pamiaci ŭ Biełastoku zachawalisa dakumanty poślewajennych sudowych spraŭ, z jakich możno wyczytać, szto jany tedy wyczaŭpali.

Ale raskoł u hetych wioskach, dzie pa praŭdzie wiakami ŭsie byli swaje i hawaryli na adnoj prostaj mowie, nastupiŭ raniej, kali wosieniu 1939 r. pryjszli sawiety. Nowuju administracju – sielsawiety – stwaryli jany z prawasłaŭnych. Najbolsz z tych, jakija za sanacji byli ŭ kamunie. Katalikom nie dawiarali, choć pasiarod ich toża byli kamunisty.

Kali ŭwajszli Niemcy, sałtysami naznaczyli katalikoŭ. Adrazu ŭzialisa za kamunistaŭ i ŭsich, jakija mieli da ich schilnaść. Dla Niemcaŭ było heto jak zaraza, tamu chacieli jaje zniszczyć. Ale nie wiedajuczy tutejszych ludziej sarhanizawali Hilfspolizei. Heto była dapamożnaja palicyja dla pilnawannia paradku i zbirannia dla Niemcaŭ infarmacjaŭ pra ludziej, pieradusim chto tut byŭ u sawieckaj administracji i chto maje kamunistycznyja pohlady.

U hetu niamieckuju palicyju pazapiswalisa pieraważno katalikie. I to wielmi achwotno, choć za heto i nie płacili. Jaje zreszty pa dwoch miesiacach raspuścili, pakinuŭszy tolko niekatorych i tedy dali im niamieckija mundury i pistalety.

U aŭguście 1941 r., kab zapisacca ŭ Hilfspolizei, na pastarunak niamieckaj żandarmerii ŭ Szudziaławie pryjszło kala dwadzcacioch maładych mużczyn z Plantaŭ, Guraniaŭ, Barsukowiny i Padlipak. Usim dali biełyja apasaczki na rukawe z czyrwonym napisam „Hilfpolizei”. Ich kamandantam u Plantach byŭ Jan Majsak. Zahadaŭ jon, kab każdy zrabiŭ sabie gumowuju pałku, z drotu czy kabla abwiazanaho gumaj.

Kamandant z plantaŭskim sołtysam, jakim byŭ Jan Akucewicz, i jaszcze z Janam Snarskim z wioski ŭ parazumienni z Niemcami sarhanizawali akcyju, kab zapałochać „kamunistaŭ”, a najbolsz aktyŭnych adstawić u Szudziaława na pastarunak.

U niadzielu rano byli padstaŭleny furmanki. U akcji ŭziało udzieł bolsz jak dwadzcać czaławiek. Troch plantaŭskich arhanizataraŭ i sołtys z Guraniaŭ mieli pistalety. Reszta heto byli palicjanty z apaskami na lewych rukawoch i gumowymi pałkami u ruce.

Furmanki pawiaźli ŭsich u Hryboŭszczynu. Spaczatku prystanawilisa pry Iljaszowaj cerkwi, skul pajszli ŭ wiosku da chaty Andreja Naliwajki, jaki za sawietami byŭ predsiedacialam sielsawieta. Kali ŭwarwalisa ŭ chatu, była tam tolko żonka. „Palicjanty” adrazu paczali bić jaje gumami, aż abamleła. Mużyk pad wioskaju wypasaŭ kania i paczuŭ zdalok kryki z chaty i paczaŭ uciakać u pole. Ale jaho dahnali i prywałakli ŭ chatu. Toża zbili gumami da nieprytomnaści. Z chaty zabrali radio, adzienia, znajszli toża pistalet. Majsak z Akucewiczam ledź żywoha Naliwajku zaciahnuli na furmanku. Wiarnulisa i skazali ŭsim wyjści z chaty. Znoŭ żonka stała wieraszczać…

Potym „palicjanty” pajszli da Głembockaho. U chaci byli baćkie i syn z niawiestkaj. Usich zbili, a maładoho wywieli z saboju. Zabrali jaszcze troch życialej Hryboŭszczyny, pazabiraŭszy toża szto lepszaje z chataŭ. Szukali jaszcze reczaŭ z Iljaszowaj cerkwy, dumajuczy szto hrybaŭszczanie heto prychawali. Za hetu cerkwu, jak nie stała ŭ sienciabre 1939 r. Ilji, pajszoŭ spor pamiż katalikami i prawasłaŭnymi. U Głembockaha „palicjanty” znajszli stolika na padświecznik. Ale Iljaszowuju cerkwu i budynki aparażniła jaszcze sawieckaja wojsko, jakoja swoj paradak zrabila toża ŭ nieskonczanym Wierszalinie.

(pradaŭżeńnie budzia)

Jurak Chmialeŭski

 

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • у верасні

    750 – няўдалая аблога ў 1274 г. Наваградка аб’яднанымі галіцка-валынскімі і татарскімі войскамі. 510 –  8.09.1514 г.  перамога пад Оршай (на рацэ Крапіўна) 30-тысячнай беларуска-літоўскай арміі пад кіраўніцтвам гетмана Канстанціна Астрожскага над утрая большым маскоўскім войскам. У выніку бітвы ўсходняя Беларусь была вызвалена …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (644) – 8 верасьня 1380 г. кулікоўская бітва. Перамога маскоўскіх войск на чале з князем Дзмітрыем Данскім над мангола-татарскімі войскамі.
  • (510) – 8.09.1514 г. перамога пад Оршай (на рацэ Крапіўна) 30-тысячнай беларуска-літоўскай арміі пад кіраўніцтвам гетмана Канстанціна Астрожскага над утрая большым маскоўскім войскам. У выніку бітвы ўсходняя Беларусь была вызвалена ад расійскіх войскаў. Дзень Беларускай вайсковай славы.
  • (510) – 8 верасьня 1514 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага пад камандаваньнем князя Канстанціна Астрожскага разграмілі маскоўскую армію пад Оршай (Воршай). Неафіцыйны дзень Беларускага Войска. У выніку бітвы ўсходняя Беларусь была вызвалена ад расійскіх войскаў.
  • (151) – 8.09.1873 г. памёр Яўстафій Тышкевіч, археоляг, гісторык, этнограф і краязнавец (нар. 18.04.1814 г. у Лагойску). У 1831 г. закончыў Мінскую гімназію, у 1843 г. з мэтай археалягічных досьледаў наведаў Данію, Швэцыю, Фінляндыю. Заснаваў Віленскі музэй старажытнасьцей і Віленскую археалягічную камісію. Дасьледаваў курганы і гарадзішчы. Пасьля 1863 г. вызвалены з усіх пасад. Напісаў шматлікія краязнаўчыя, археалягічныя і гстарычныя працы, напр. „Opisanie powiatu borysowskiego” (1847).
  • (120) – 8.09.1904 г. на Наваградчыне нар. епіскап Віцебскі і Полацкі Афанасій (Антон Мартас). Закончыў Багаслоўскі факультэт Варшаўскага Унівэрсытэта (1930), быў манахам у Пачаеўскай лаўры. У час ІІ сусьветнай вайны прымаў удзел у беларускім нацыянальным руху, быў епіскапам Віцебскім і Полацкім,
  • (99) – у 1925 г. была заснавана Васілём Рагуляй ды Фабіянам Ярэмічам ініцыятыўная група пакліканьня партыі Беларускі Сялянскі Саюз. Друкаваным органам была „Сялянская Ніва”.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis