Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Na dopyt uziaty byŭ miż inszym Ramuald Rajs „Bury”

    Pra toje, dzie buduć padłożany miny, kromie manciora wiedaŭ jaszcze jaho spolnik, jaki byŭ felczaram (sanitariuszam) u szpitali ŭ Staroj Wilejcy. Tolko ŭ listapadzie 1948 r. mancioru ŭdałoso zwiazacca z dochtaram Marozam. Ad peŭnaj kabiety, jakaja pryjechała da Biełagardu z Biełastoka, dawiedaŭso, szto leczyć jon…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zvanoŭ

22. Pierapałki sołtysa Nowaha Tryścianoha (1)

Piać let pa vajnie UB paczało szczacielno pravierać ludziej, jakija za Niemca byli sałtysami. Heto vidać była szyrokaja i zapłanavanaja akcja. Pa ŭsioj Polscy sudzili tedy vielmi mnoho sałtysoŭ, jakich abvinavaczvali ŭ vydaczy Niemcam życielaŭ svaich viosak. Najczaściej tych na skraju kala lesu, da jakich unacze czasto prychodzili hałodnyja partyzanty. Tyja ludzi, choć dobro viedali czym heto pahrażaje, pamahali im z litaści abo najczaściej sa strachu. 

Uboŭcy dachodzili toża, ci sałtyse nie pamahali Niemcam znachodzić kryjoŭki partyzantaŭ, nie kryŭdzili mużykoŭ, kali zapisvalli nie tych szto pavinny chłopcaŭ i dziaŭczat na prymusovyja raboty ŭ Hiermaniju, czy niespraviedlivo adznaczali chto i kolko maje dać kantynhentaŭ miasa, zboża, małaka… Sude pa vajnie abvinavaczvali ich czasto toża za aryszty, rasstreły, vyvazy ŭ kancłahiery. Sudzili ich jak kałabarantaŭ, jakija idąc na rękę władzy państwa niemieckiego…

Vielmi czasto tych sałtysoŭ zaŭdavali uboŭcam pasvaranyja z imi susiedzi, druhija z mużyckaj zajzdraści, kab prosto im dapiaczy. Tamu pierabolszvali jak mahli svaje zakidy albo navat havaryli nipraŭdu, vydumoŭvajuczy szto ludzie we wsi mówili, że… Tymczasam tyja sałtyse byli za Niemca ŭ ciażkaj sytuacji. Nie mieli vychadu, musiali padparadkavacca akupantam i rabic usio, szto jany im nakazvali. 

Letam 1949 r. u Biełastoku sudzili nimieckaho soltysa Stasia Żynela z Novaho Tryścianoho ŭ Szudziałaŭskaj hminie. Jon byŭ z 1914 r., abrablaŭ nivielkuju haspadarku. UB u Sakołcy paczało prociŭ jaho spravu na paczatku 1949 r. 7 stycznia na pierszy dzień pravasłaŭnych Kalad pajszło ŭ Białastok piśmo, kab prasluchać jak śviedka Jozika Lisoŭskaho z Talkoŭszczyny, jaki żyŭ na hulicy Młynovaj, na okoliczność współpracy z Niemcami Żynela Stanisława.

Uboŭcy z Sakołki mieli nie paćvierdżanuju infarmacju, szto jak sołtys pakazaŭ jon Niemcam kryjoŭku savieckich partyzantaŭ u lesi kala Novaho Tryścianoho, z jakoj zabrali jany rużjo i jeżu. Bytto Żynel lechał z imi na akcju ŭ nimieckim mundziery. Paznać jaho mieli druhija, jakija razam jechali i pośle padobno zabrali ich na pastarunka żandarmerii ŭ Krynkach. Vyhladaje na toje, szto adnym z ich moh być Michał Hrybok z Tryścianoho Staroho, jaki toża żyŭ uże ŭ Biełastoku i Lisoŭski mieŭ padać jaho adras . Uboŭcy chacieli viedać, czy arysztantaŭ prasłuchoŭvali i kanfrantavali ich z Żynelam.

Identycznaje piśmo 29 marca było pasłanaje z kamendy UB u Bielastoku (jakoje pieraniało spravu z Sakołki) da Bydgaszczy. Na hety raz razychodziłaso, kab prasłuchać Jozika Lisoŭskaha, jaki znahodziŭso ŭ łahiery na Żułavach.

Z hetaj spravy zachavałaso vielmi mało dakumenta. Z pratakoła viadomo, szto 2 maja Żynela arysztavali milicjanty z Szudziałava. U chacie zrabili revizju. U depazyt było ŭziata 41 złotych, partfiel, paszpart, dziaha i hrebień. 

27 maja aficer UB u Sakołcy prasłuchaŭ abviniajemaho. Toj da anijakaj viny nie pryznavaŭso. Havaryŭ, szto z magistratu ŭ Krynkach Niemcy davali jamu piśmiennyja paviedamlenni asobam, vyznaczanym na vyvaz u Hiermaniju na prymusovyja raboty i jon ich im zanosiŭ. Aficer pytaŭ jaho toża, za szto i kali zbiŭ Vaniu Savickaha sa svajoj vioski. 

Kali Żynel usiomu zapareczyŭ, uboviec kryknuŭ:

– Wy klamiecie! Śledztwo posiada dane, iż wy jako sołtys pobiliście Sawickiego Jana kijem na jego własnym podwórku.

– To jest nieprawda i ja do tego nie przyznaję się – adkazaŭ były sołtys.

Vania Savicki byŭ ad Żynela na dvaccać let starejszy i z im pasvarany. Za Niemca brat sołtysa Broniś byŭ naraczonym jaho daczki. Za heto Żynel złavaŭ, bo dzieŭku Niemcy zapisali na vyvaz u Hiermaniju (kaniec kancoŭ nie vyvieźli). Jaje baćko toża za heto byŭ na sołtysa złosny. Na śledztvi raskazvaŭ, jak u 1942 czy 1943 roku Żynel prybieh na jaho padvorko z maciaraj Valesiaj, jakaja prybiehła z viłami. Havaryŭ, szto jaje Stasio zbiŭ jaho kalom i gvoździam prabiŭ jamu ruku. 

Raskazvaŭ toża, szto czuŭ ad druhich sałtysoŭ, szto zaŭdaŭ jaho Niemcam u Krynkach, bytto za toje, szto karmiŭ partyzantaŭ i buntavaŭ ludziej u vioscy, kab nie zdavali kantynhentaŭ. Mieŭso potym tłumaczycca z hetaho samomu amstkamisaru ŭ Krynkach i tak uratavaŭso.

2 sierpnia 1949 r. prakuratar pieradaŭ sierpnia 1949 r.  u Akrużny Sud u Biełastoku akt abvinavaczannia Stanisława Żynela z patrbavanniem pazvać na spravu 11 śviedkaŭ. Vidać nie byŭ peny, bo czakaŭ z hetym pravia sześć nidziel.

Dalej budzia

Jurak Chmialeŭski

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • у траўні

    – у 1085 г. дружыны Полацкага княства на чале з князем Усяславам Чарадзеем абаранілі беларускія землі ад захопніцкага нашэсьця князя кіеўскага Усяслава Манамаха. Захопнікі зьнішчылі Менск. Як пісаў кіеўскі летапісец „Не засталося ні чалавека, ні жывёлы”. – напады крыжакоў у …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (741) – разгром у 1284 г. войскамі літоўскага князя Рынгальда мангола-татарскіх войск каля вёскі Магільна.
  • (131) – 1.05.1894 г. у Паставах нар Мадэст Яцкевіч, праваслаўны сьвятар; у 1921 г. закончыў Віленскую духоўную сэмінарыю, служыў у прыходах Трокі, Гейшышкі, Габы, Вільня. У 1944 г. у эміграцыі, сьпярша ў Аўстрыі, пазьней у Аргентыне, а з 1956 г. –
  • (119) – 1.05.1906 г. у Гародні нар. Аляксандра Бэргман (сапр. Хава Кучкоўская), дзеячка КПЗБ, аўтарка артыкулаў пра беларускі нацыянальны рух і яго дзеячаў, кніг „Rzecz o Bronisławie Taraszkiewiczu” (Warszawa 1977) i „Sprawy białoruskie w II Rzeczypospolitej” (Warszawa 1984), «Слова пра Браніслава Тарашкевіча» (Мінск 1996). У  1935-1945 гг. адбывала ссылку ў гулагах Сібіры як «вораг народу». Пасьля вайны жыла ў Варшаве, дзе памерла 20.06.2005 г. Пахавана на яўрэйскіх могілках у Варшаве.
  • (94) – 1.05.1931 г. у Слоніме нар. Алег Лойка, паэт, вучоны, пэдагог. Памёр 19.11.2008 г. у Слоніме.
  • (77) – 1.05.1948 г. у Кобрыне адкрыўся ваенна-гістарычны музэй імя А. В. Суворава.
  • (47) – 1.05.1978 г. адкрыты Гродзенскі Дзяржаўны Унівэрсытэт.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis