Pa prostu / Па-просту

  • Szucman z Nowaj Wioski

    Z cyklu "Płacz zvanoŭ" (Cz. 25)

    – Trzeba, żeby wszyscy Polacy chwycili się za prawo, bo jeśli Białorusy wezmą władzę w swoje ręce, to wszystkim będzie źle… Usim wiadomo, szto kali wosieniaj 1939 roku sawiety zajmali Zachodniuju Biełaruś, z wielkaj radaściu prywitali ich asobienno prawasłaŭnyja. Heto mieło swaje pryczyny, bo pad…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zvanoŭ

22. Pierapałki sołtysa Nowaha Tryścianoha (1)

Piać let pa vajnie UB paczało szczacielno pravierać ludziej, jakija za Niemca byli sałtysami. Heto vidać była szyrokaja i zapłanavanaja akcja. Pa ŭsioj Polscy sudzili tedy vielmi mnoho sałtysoŭ, jakich abvinavaczvali ŭ vydaczy Niemcam życielaŭ svaich viosak. Najczaściej tych na skraju kala lesu, da jakich unacze czasto prychodzili hałodnyja partyzanty. Tyja ludzi, choć dobro viedali czym heto pahrażaje, pamahali im z litaści abo najczaściej sa strachu. 

Uboŭcy dachodzili toża, ci sałtyse nie pamahali Niemcam znachodzić kryjoŭki partyzantaŭ, nie kryŭdzili mużykoŭ, kali zapisvalli nie tych szto pavinny chłopcaŭ i dziaŭczat na prymusovyja raboty ŭ Hiermaniju, czy niespraviedlivo adznaczali chto i kolko maje dać kantynhentaŭ miasa, zboża, małaka… Sude pa vajnie abvinavaczvali ich czasto toża za aryszty, rasstreły, vyvazy ŭ kancłahiery. Sudzili ich jak kałabarantaŭ, jakija idąc na rękę władzy państwa niemieckiego…

Vielmi czasto tych sałtysoŭ zaŭdavali uboŭcam pasvaranyja z imi susiedzi, druhija z mużyckaj zajzdraści, kab prosto im dapiaczy. Tamu pierabolszvali jak mahli svaje zakidy albo navat havaryli nipraŭdu, vydumoŭvajuczy szto ludzie we wsi mówili, że… Tymczasam tyja sałtyse byli za Niemca ŭ ciażkaj sytuacji. Nie mieli vychadu, musiali padparadkavacca akupantam i rabic usio, szto jany im nakazvali. 

Letam 1949 r. u Biełastoku sudzili nimieckaho soltysa Stasia Żynela z Novaho Tryścianoho ŭ Szudziałaŭskaj hminie. Jon byŭ z 1914 r., abrablaŭ nivielkuju haspadarku. UB u Sakołcy paczało prociŭ jaho spravu na paczatku 1949 r. 7 stycznia na pierszy dzień pravasłaŭnych Kalad pajszło ŭ Białastok piśmo, kab prasluchać jak śviedka Jozika Lisoŭskaho z Talkoŭszczyny, jaki żyŭ na hulicy Młynovaj, na okoliczność współpracy z Niemcami Żynela Stanisława.

Uboŭcy z Sakołki mieli nie paćvierdżanuju infarmacju, szto jak sołtys pakazaŭ jon Niemcam kryjoŭku savieckich partyzantaŭ u lesi kala Novaho Tryścianoho, z jakoj zabrali jany rużjo i jeżu. Bytto Żynel lechał z imi na akcju ŭ nimieckim mundziery. Paznać jaho mieli druhija, jakija razam jechali i pośle padobno zabrali ich na pastarunka żandarmerii ŭ Krynkach. Vyhladaje na toje, szto adnym z ich moh być Michał Hrybok z Tryścianoho Staroho, jaki toża żyŭ uże ŭ Biełastoku i Lisoŭski mieŭ padać jaho adras . Uboŭcy chacieli viedać, czy arysztantaŭ prasłuchoŭvali i kanfrantavali ich z Żynelam.

Identycznaje piśmo 29 marca było pasłanaje z kamendy UB u Bielastoku (jakoje pieraniało spravu z Sakołki) da Bydgaszczy. Na hety raz razychodziłaso, kab prasłuchać Jozika Lisoŭskaha, jaki znahodziŭso ŭ łahiery na Żułavach.

Z hetaj spravy zachavałaso vielmi mało dakumenta. Z pratakoła viadomo, szto 2 maja Żynela arysztavali milicjanty z Szudziałava. U chacie zrabili revizju. U depazyt było ŭziata 41 złotych, partfiel, paszpart, dziaha i hrebień. 

27 maja aficer UB u Sakołcy prasłuchaŭ abviniajemaho. Toj da anijakaj viny nie pryznavaŭso. Havaryŭ, szto z magistratu ŭ Krynkach Niemcy davali jamu piśmiennyja paviedamlenni asobam, vyznaczanym na vyvaz u Hiermaniju na prymusovyja raboty i jon ich im zanosiŭ. Aficer pytaŭ jaho toża, za szto i kali zbiŭ Vaniu Savickaha sa svajoj vioski. 

Kali Żynel usiomu zapareczyŭ, uboviec kryknuŭ:

– Wy klamiecie! Śledztwo posiada dane, iż wy jako sołtys pobiliście Sawickiego Jana kijem na jego własnym podwórku.

– To jest nieprawda i ja do tego nie przyznaję się – adkazaŭ były sołtys.

Vania Savicki byŭ ad Żynela na dvaccać let starejszy i z im pasvarany. Za Niemca brat sołtysa Broniś byŭ naraczonym jaho daczki. Za heto Żynel złavaŭ, bo dzieŭku Niemcy zapisali na vyvaz u Hiermaniju (kaniec kancoŭ nie vyvieźli). Jaje baćko toża za heto byŭ na sołtysa złosny. Na śledztvi raskazvaŭ, jak u 1942 czy 1943 roku Żynel prybieh na jaho padvorko z maciaraj Valesiaj, jakaja prybiehła z viłami. Havaryŭ, szto jaje Stasio zbiŭ jaho kalom i gvoździam prabiŭ jamu ruku. 

Raskazvaŭ toża, szto czuŭ ad druhich sałtysoŭ, szto zaŭdaŭ jaho Niemcam u Krynkach, bytto za toje, szto karmiŭ partyzantaŭ i buntavaŭ ludziej u vioscy, kab nie zdavali kantynhentaŭ. Mieŭso potym tłumaczycca z hetaho samomu amstkamisaru ŭ Krynkach i tak uratavaŭso.

2 sierpnia 1949 r. prakuratar pieradaŭ sierpnia 1949 r.  u Akrużny Sud u Biełastoku akt abvinavaczannia Stanisława Żynela z patrbavanniem pazvać na spravu 11 śviedkaŭ. Vidać nie byŭ peny, bo czakaŭ z hetym pravia sześć nidziel.

Dalej budzia

Jurak Chmialeŭski

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (162) – 26.06.1863 г. быў створаны ў Вільні Выканаўчы Аддзел Літвы (Літоўска-Беларускі чырвоны жонд), старшыня Якуб Гейштар, члены: Кастусь Каліноўскі і Уладзіслаў Малахоўскі. Гэта быў цэнтр па кіраўніцтве паўстаньнем на Літве і Беларусі. Імкнуўся далучыць да паўстаньня народныя масы.
  • (116) – 26.06.1909 г. нар. у Менску Антон Адамовіч літаратуразнавец, пісьменьнік. Скончыў у 1928 г. Белпэдтэхнікум у Менску, пачаў вучыцца ў Беларускім Дзяржаўным Унівэрсытэце. У 1930 г. арыштаваны, сасланы ў Расію. У 1938 г. вярнуўся ў Менск. Падчас нямецкай акупацыі быў, між іншым,
  • (57) – 26.06.1968 г. памёр у Нью-Брансвіку (ЗША) а. Сьцяпан Войтанка (нар. 28.10.1886 г.), праваслаўны сьвятар высьвячаны ў 1918 г. у Гародні, у 30-ыя гады быў настаяцелем Марозавіцкага прыхода на Гарадзеншчыне. У 1938 г. быў звольнены Гарадзенскай кансысторыяй за «супраціў палянізацыі праваслаўнай царквы» і за ўдзел сына Віктара ў віленскіх беларускіх арганізацыях. З 1944 г. у эміграцыі. У 1948 г. браў удзел у аднаўленьні БАПЦ, служыў настаяцелем прыхода Жыровіцкай Божай Маці ў Гайленд-Парку. Апошнія гады сьвятарства правёў у прыходзе БАПЦ у Нью-Брансвіку. Пахаваны ў Іст-Брансвіку.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com