Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (4)

    Syne, kab adkapać ich, paprasili Bronisia Czarnamysaho z susiednich Klabanaŭcaŭ. Toj uziaŭ z saboju jaszcze dvoch mużczyn i noczu pajechali na miesca tragedii. Kali paczali raskopvać jamu, z siaredziny trysnuła kroŭ. Pamału vyciahnuli dva trupy Sidaroviczaŭ i pa cichu pryviaźli ich da Kundziczaŭ. Myła ich…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    13. Stan nevyznačanosti

    Orła wrona nie pokona! [Antykomunistyčne hasło v vojennum stani v Pôlščy.] Statut Białoruskiego Zrzeszenia Studentów (BAS) pisavsie mnoju miêseci dva. Odnočasno my začali vyšukuvati „našych” studentuv u akademikach raznych vyžšych škôł u Varšavi i psychologično pudhotovlati jich do toho, što budemo rejestrovati biłoruśku studenćku organizaciju… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zvanoŭ

22. Pierapałki sołtysa Nowaha Tryścianoha (1)

Piać let pa vajnie UB paczało szczacielno pravierać ludziej, jakija za Niemca byli sałtysami. Heto vidać była szyrokaja i zapłanavanaja akcja. Pa ŭsioj Polscy sudzili tedy vielmi mnoho sałtysoŭ, jakich abvinavaczvali ŭ vydaczy Niemcam życielaŭ svaich viosak. Najczaściej tych na skraju kala lesu, da jakich unacze czasto prychodzili hałodnyja partyzanty. Tyja ludzi, choć dobro viedali czym heto pahrażaje, pamahali im z litaści abo najczaściej sa strachu. 

Uboŭcy dachodzili toża, ci sałtyse nie pamahali Niemcam znachodzić kryjoŭki partyzantaŭ, nie kryŭdzili mużykoŭ, kali zapisvalli nie tych szto pavinny chłopcaŭ i dziaŭczat na prymusovyja raboty ŭ Hiermaniju, czy niespraviedlivo adznaczali chto i kolko maje dać kantynhentaŭ miasa, zboża, małaka… Sude pa vajnie abvinavaczvali ich czasto toża za aryszty, rasstreły, vyvazy ŭ kancłahiery. Sudzili ich jak kałabarantaŭ, jakija idąc na rękę władzy państwa niemieckiego…

Vielmi czasto tych sałtysoŭ zaŭdavali uboŭcam pasvaranyja z imi susiedzi, druhija z mużyckaj zajzdraści, kab prosto im dapiaczy. Tamu pierabolszvali jak mahli svaje zakidy albo navat havaryli nipraŭdu, vydumoŭvajuczy szto ludzie we wsi mówili, że… Tymczasam tyja sałtyse byli za Niemca ŭ ciażkaj sytuacji. Nie mieli vychadu, musiali padparadkavacca akupantam i rabic usio, szto jany im nakazvali. 

Letam 1949 r. u Biełastoku sudzili nimieckaho soltysa Stasia Żynela z Novaho Tryścianoho ŭ Szudziałaŭskaj hminie. Jon byŭ z 1914 r., abrablaŭ nivielkuju haspadarku. UB u Sakołcy paczało prociŭ jaho spravu na paczatku 1949 r. 7 stycznia na pierszy dzień pravasłaŭnych Kalad pajszło ŭ Białastok piśmo, kab prasluchać jak śviedka Jozika Lisoŭskaho z Talkoŭszczyny, jaki żyŭ na hulicy Młynovaj, na okoliczność współpracy z Niemcami Żynela Stanisława.

Uboŭcy z Sakołki mieli nie paćvierdżanuju infarmacju, szto jak sołtys pakazaŭ jon Niemcam kryjoŭku savieckich partyzantaŭ u lesi kala Novaho Tryścianoho, z jakoj zabrali jany rużjo i jeżu. Bytto Żynel lechał z imi na akcju ŭ nimieckim mundziery. Paznać jaho mieli druhija, jakija razam jechali i pośle padobno zabrali ich na pastarunka żandarmerii ŭ Krynkach. Vyhladaje na toje, szto adnym z ich moh być Michał Hrybok z Tryścianoho Staroho, jaki toża żyŭ uże ŭ Biełastoku i Lisoŭski mieŭ padać jaho adras . Uboŭcy chacieli viedać, czy arysztantaŭ prasłuchoŭvali i kanfrantavali ich z Żynelam.

Identycznaje piśmo 29 marca było pasłanaje z kamendy UB u Bielastoku (jakoje pieraniało spravu z Sakołki) da Bydgaszczy. Na hety raz razychodziłaso, kab prasłuchać Jozika Lisoŭskaha, jaki znahodziŭso ŭ łahiery na Żułavach.

Z hetaj spravy zachavałaso vielmi mało dakumenta. Z pratakoła viadomo, szto 2 maja Żynela arysztavali milicjanty z Szudziałava. U chacie zrabili revizju. U depazyt było ŭziata 41 złotych, partfiel, paszpart, dziaha i hrebień. 

27 maja aficer UB u Sakołcy prasłuchaŭ abviniajemaho. Toj da anijakaj viny nie pryznavaŭso. Havaryŭ, szto z magistratu ŭ Krynkach Niemcy davali jamu piśmiennyja paviedamlenni asobam, vyznaczanym na vyvaz u Hiermaniju na prymusovyja raboty i jon ich im zanosiŭ. Aficer pytaŭ jaho toża, za szto i kali zbiŭ Vaniu Savickaha sa svajoj vioski. 

Kali Żynel usiomu zapareczyŭ, uboviec kryknuŭ:

– Wy klamiecie! Śledztwo posiada dane, iż wy jako sołtys pobiliście Sawickiego Jana kijem na jego własnym podwórku.

– To jest nieprawda i ja do tego nie przyznaję się – adkazaŭ były sołtys.

Vania Savicki byŭ ad Żynela na dvaccać let starejszy i z im pasvarany. Za Niemca brat sołtysa Broniś byŭ naraczonym jaho daczki. Za heto Żynel złavaŭ, bo dzieŭku Niemcy zapisali na vyvaz u Hiermaniju (kaniec kancoŭ nie vyvieźli). Jaje baćko toża za heto byŭ na sołtysa złosny. Na śledztvi raskazvaŭ, jak u 1942 czy 1943 roku Żynel prybieh na jaho padvorko z maciaraj Valesiaj, jakaja prybiehła z viłami. Havaryŭ, szto jaje Stasio zbiŭ jaho kalom i gvoździam prabiŭ jamu ruku. 

Raskazvaŭ toża, szto czuŭ ad druhich sałtysoŭ, szto zaŭdaŭ jaho Niemcam u Krynkach, bytto za toje, szto karmiŭ partyzantaŭ i buntavaŭ ludziej u vioscy, kab nie zdavali kantynhentaŭ. Mieŭso potym tłumaczycca z hetaho samomu amstkamisaru ŭ Krynkach i tak uratavaŭso.

2 sierpnia 1949 r. prakuratar pieradaŭ sierpnia 1949 r.  u Akrużny Sud u Biełastoku akt abvinavaczannia Stanisława Żynela z patrbavanniem pazvać na spravu 11 śviedkaŭ. Vidać nie byŭ peny, bo czakaŭ z hetym pravia sześć nidziel.

Dalej budzia

Jurak Chmialeŭski

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У лістападзе

    505 – 1519 г. Заканчэньне пабудовы Барысаглебскай царквы ў Навагарадку, помніка архітэктуры готыкі. 445 – 1579 г. Пераўтварэньне Віленскай Езуіцкай Акадэміі ў Віленскі Унівэрсытэт – першы унівэрсытэт ва ўсходняй Эўропе. 405 – 1619 г. Надрукаваньне „Грамматики словенския правильная синтагма” Мялеція Сматрыцкага. 325 …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (456) – У 1568 г. пачала дзейнасьць заблудаўская друкарня ў маёнтку Рыгора Хадкевіча, у якой друкаваліся кірылічныя кнігі, між іншым „Евангельле вучыцельнае” (1569) і „Псалтыр з Часасловам” (1570).
  • (208) – 4.11.1816 г. у мястэчку Кублічы каля Лепеля нар. Арцём Вярыга-Дарэўскі (пам. у ссылцы ў Сібіры ў 1884 г.), паэт, драматург, публіцыст. Быў сябрам У. Сыракомлі, В. Дуніна-Марцінкевіча. Пісаў на беларускай і польскай мовах. Запачаткаваў беларускія пераклады творчасьці А. Міцкевіча, між іншым пераклаў „Конрада Валенрода”.
  • (137) – 4.11.1887 г. у Капылі, Слуцкага павету нар. Зьміцер Жылуновіч (літаратурны псэўданім Цішка Гартны, замучаны савецкай бясьпекай 11.04.1937 г.), пісьменьнік, выдатны беларускі дзяржаўны дзеяч. Пісаць пачаў у 1908 г. у „Нашай Ніве”.
  • (109) – у лістападзе 1915 г. у выніку стараньняў беларускіх нацыянальных дзеячаў (падчас нямецкай акупацыі) пачалі адкрывацца на Віленшчыне першыя беларускія школы.
  • (95) – 4.11.1929 г. у в. Таргуны каля Докшыц нар. Сяргей Карніловіч, выпускнік Гімназіі імя Янкі Купалы ў Віндышбэргэрдорфе (Нямеччына). З 1949 г. жыў у эміграцыі ў Кліўленд (ЗША). Адзін з самых актыўных арганізатараў беларускага грамадзка-рэлігійнага жыцьця ў гэтым горадзе, між іншым

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis