Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Naszyja wioski

U gmini Nowy Dwor jest 18 wioskaŭ z kaloniami. Heto niwielkija wioski, a jaszcze i szto druhaja chata pustaja. Staryja ludzi paŭmirali, maładyja pawyjażdżali za hranicu – da Anglii, Irlandii, Niemcau, Hiszpanii, Narwegii i Belgii. Nikatoria wyjachali do miesta. Najbolsz wyjażdżało w siadymdzisiatych letach. Jak ni wielka wioska Synkoŭcy– to na pałowu.

Małodszyja, bahatszyja i ryzykoŭniejszyja budawali chaty-słupki u Dubrowi, Sakołcy i Kuźnicy. Tam mieli rzandowyja raboty i lakczejsza życia. Haspadarki na wioscy pradali, zdawali pad rząd. Hetym, szto ŭdałoso pradać ziemlu, chaty astawalisa pustyja i ŭsio padało u ruinu.

Kiedyści, jak raskazwali starykie, to była wielka i wasoła wioska. Było mnoho maładych, w 1950 r. rabili zabawy, pieknie śpiawali. Światkawali, chadzili z gwiazdaju. Prawie ceła wioska ta prawasłaŭnyja, tylko nikatoryja mieli polskija żonki z susiednich wioskaŭ. Katalickich – polskich było tylko try chaty. Ludzi z hetaj wioski byli raboczyja, wasołyja, lubili wypić, zimoju lubili palawać na zajcy, sarny, lise. Dzikoŭ tedy ni było. Byli ŭsie drużnyja, jednyja druhim pamahali, da 1968 roku ni mieli światła, talifonu. Da cerkwi, da gminy było daloko – 6 km.

U wioscy była szkoła. Nauczycialam był ŭ szaździsiatych letach Romcio Niedźwiedź. Chłopiac pa technikum ralniczum – zaatechnik. Aprocz szkoły, pa hadzinach leczył czasom koni, albo karowy. Szkoła była u prywatnuj chaci. Nauczycial kwatarawaŭsa nidaloko, u susiedniuj chaci. Ludzi uważali jaho, bo uczyŭ ich dzieci, dbali jak a swaho.

Wieczaram chadzili (zimoju) na wiaczarynki, hrali u karty, raskazwali skazki. Słowam, katora u Synkaucach ŭsie paŭtarali to: „dalbo”, „dalbo pawierysz”. Kiedyści u takoho dziedka z Synkaŭcoŭ pytaŭsa z druhoj wioski, czamu to ŭ Synkaŭcach warony zawaroczwajuć? A jon adkazaŭ – warony dalatajuć do lesu, zawaroczwajuć i laciać na paletki zboża da tych, szto krakajuć jak jany.

Dalbo praŭda!

Terka

Меткі:    

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (414) – пачатак пабудовы ў Менску ў 1611 г. Петрапаўлаўскай царквы, выдатнага помніка архітэктуры барока. Пабудова была завершана ў 1613 годзе.
  • (268) – 3.06.1757 г. у Несьвіжы пам. Ян Пашакоўскі (нар. 14.02.1684 г. у Шэдуве Шаўляйскага пав.), пэдагог і выдавец. Вучыў сыноў Міхала Радзівіла «Рыбанькі», на працягу 1737-1749 гг. выдаў у Вільні 20 „Палітычных каляндарыкаў”, якія запачаткавалі пэрыядычны друк у Вільні.
  • (162) – 3.06.1863 г. адбылася бітва паміж паўстанцамі і царскімі вайскамі пад Мілавідамі каля Слоніма.
  • (90) – 3.06.1935 г. у Мачулішчы Крупскага раёна нар. Васіль Зуёнак, паэт, пачаў друкавацца з 1954 г., аўтар зборнікаў паэзіі, м. інш.: „Крэсіва” (1960), „Нача” (1975), „Маўчанне травы” (1980), „Світальныя птушкі” (1982), „Жніўны дзень: Выбранае” (1985), „Лета трывожных дажджоў” (1990).
  • (90) – 3.06.1935 г. у Мачулішчы Крупскага раёна нар. Васіль Зуёнак, паэт, пачаў друкавацца з 1954 г., аўтар зборнікаў паэзіі, м. інш.: „Крэсіва” (1960), „Нача” (1975), „Маўчанне травы” (1980), „Світальныя птушкі” (1982), „Жніўны дзень: Выбранае” (1985), „Лета трывожных дажджоў” (1990).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com