Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Nasz podlaski akcent w eliminacjach do Eurowizji

14 stycznia została ogłoszona lista dziesięciu finalistów, spośród których wyłoniony będzie polski reprezentant na 69. Konkurs Piosenki Eurowizji. W tym gronie nieoczekiwanie znalazł się duet Sw@da i Niczos z Białegostoku z piosenką „Lusterka” do słów będących kompilacją białoruskiego języka prostego z Sokółszczyzny i podlaskiego spod Bielska i Hajnówki (U srebrne lusterka uzirałasia… razorvałoś, razsypałoś serce…). Tekst opowiada uniwersalną historię o dziewczynie, pragnącej wyrwać się z konserwatywnego środowiska (seła), w którym żyje. 

Sw@da to młody didżej i producent muzyczny, który ma kolumbijskie korzenie po jednym z rodziców. Tworzy on muzykę inspirowaną tamtymi klimatami w połączeniu z wątkami z podlaskiego pogranicza. Muzyk współpracował m.in. z Karoliną Cichą oraz nagrywał utwory z białoruską wokalistką KOOB.

Natomiast Niczos to dwudziestoletnia Nika Jurczuk, pochodząca z Bielska Podlaskiego śpiewaczka, która współtworzy folkową kapelę Hajda Banda. Wcześniej śpiewała w zespole Żemerwa, działającym przy Muzeum Małej Ojczyzny w Studziwodach.

Duet wykonuje utwory do muzyki elektronicznej, raczej rzadko dopuszczanej w konkursach i festiwalach tej skali co Eurowizja, gdzie reprezentanci prawie wszystkich krajów śpiewają zresztą po angielsku, a nie w swych rodzimych językach. Tym niemniej zakwalifikowanie do preselekcji ich piosenki „Lusterka” jest czymś niezwykłym, bo – jak wykonawcy podkreślili w mediach społecznościowych – po raz pierwszy prosta i pudlaśka mowa wybrzmią przed telewizyjną widownią z całej Polski.

Wywołało to, co zrozumiałe, duże poruszenie w naszym regionie. Od razu doniosły o tym wszystkie media i rozgorzały dyskusje w Internecie. Zachwytu nie żałowali zwłaszcza apologeci języka podlaskiego. Jan Maksymiuk, który nie kryje swego rozczarowania, że zunifikowane przez niego bielsko-hajnowskie dialekty gwałtownie zanikają, na swoim fejsbukowym profilu napisał, że dwujęzyczna tkanka tej piosenki „jest dobitnym przykładem podlaskiej duszy i duchowości”. Pochwalił Nikę, że „dzięki tej dziewczynie cała Polska się dowiedziała, że istnieje coś takiego jak „mikrojęzyk podlaski” i że mówi nim ok. 30 tysięcy ludzi”.

Administrator strony „Howorymo po swojemu” również nie kryl swego zachwytu:

Nie było nikoli takoho szumu pro Pudlasze jak teper. Pro toje szto howorym po swojomu piszut wsie portali z ciełuj Europy. Mnuho ludi doznałosie, szto Pulszcza je bulsz czym monoetniczna. Skazali (a może zaśpiwali) pro siete Nika i Wiktor.

Opinie w komentarzach nie były jednak tak jednoznaczne. Konkursowej oryginalnej piosenki i jej wykonawców nikt wprawdzie nie krytykował, wręcz przeciwnie, ale rozgorzała – jak już niejeden raz – dyskusja o tym, dlaczego nie powiodły się próby szerszego zaistnienia zaproponowanego przez Maksymiuka języka podlaskiego. Tamara Bołdak-Janowska tak to skomentowała:

Heta nijaki pudlaski, adzin z padlaskich, a najcharaszejszy biełaruski na Padlaszszy, z dziakańniem, akańniem. Usie [haworki] pamirajuć siońnia i nie pamoża nazywańnie tak czy siak.

Gospodarzem 69. edycji Konkursu Piosenki Eurowizji będzie Szwajcaria. Wydarzenie odbędzie się w maju w Bazylei. O tym, kto będzie reprezentował Polskę, zadecydują wyłącznie telewidzowie, głosując w formie SMS-ów. Nasi Sw@da i Niczos 14 lutego podczas eliminacji będą mieli sporą konkurencję, m.in. gwiazdę polskiej piosenki Justynę Steczkowską. Mimo to na pewno mogą liczyć na dużą ilość głosów z Podlasia.

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у траўні

    – у 1085 г. дружыны Полацкага княства на чале з князем Усяславам Чарадзеем абаранілі беларускія землі ад захопніцкага нашэсьця князя кіеўскага Усяслава Манамаха. Захопнікі зьнішчылі Менск. Як пісаў кіеўскі летапісец „Не засталося ні чалавека, ні жывёлы”. – напады крыжакоў у …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (145) – 25.05.1880 г. у фальварку Лябёдка на Наваградчыне нарадзіўся выдатны грамадзка-палітычны дзеяч Вацлаў Іваноўскі. Між іншым быў адным з заснавальнікаў першага беларускага выдавецтва „Загляне сонца і ў наша аконца”. Забіты 07.12.1943 г. у Менску. Пахаваны там на Кальварыйскіх могілках.
  • (87) – 25.05.1938 г. у Менску адкрыўся Беларускі Дзяржаўны Тэатр Оперы і Балета.
  • (83) – 25.05.1942 г. у турэмным шпіталі ў Горкім памёр Іван Замоцін (нар. 1.11.1873 г. у Крыуліне Цьвярской губ.), літаратуразнавец. З 1908 г. быў прафэсарам Варшаўскага ўнівэрсытэта, з 1922 г. – Беларускага дзяржаўнага унівэрсытэта ў Менску. У 1937 г. быў арыштаваны і асуджаны на 8 год выпраўленча-працоўных лагераў.
  • (61) – 25.05.1964 г. у Маскве памёр Васіль Залатароў (нар. 7.03.1872 г. у Таганрогу), кампазытар і пэдагог. У 1933 – 1941  гг. вёў клас кампазыцыі ў Беларускай кансэрваторыі. У беларускую музычную культуру ўвайшлі яго балеты „Князь-возера” (1949)
  • (57) – 25.05.1968 г. у Рочэстэры (ЗША) памёр Францішак Кушаль – грамадзкі дзеяч, вайсковец (нар. 16.02.1895 г. у в. Першаі, Менскага павету). Сярэднюю адукацыю атрымаў у Вільні ў 1916 г. У час І сусьветнай вайны даслужыўся званьня штабс-капітана. У 1919-1921 гг. уваходзіў у Беларускую Вайсковую Камісію. З 1922 г. на службе ў польскім войску (не атрымліваў авансу). У верасьні 1939 г. удзельнічаў у баях у раёне Львова. Трапіў у савецкі палон, знаходзіўся ў Старабельскім лагеры, потым у маскоўскай турме (Бутыркі). Са сьнежня 1943 г. уведзены ў склад Беларускай Цэнтральнай Рады, стаў начальнікам аддзела вайсковых справаў. Пасьля вайны на эміграцыі ў ЗША. Адзін з заснавальнікаў газэты „Бацькаўшчына”, удзельнічаў у выдаваньні „Беларуса”. Пахаваны на могілках Маўнт Хоўп.
  • (38) – 25.05.1987 г. памёр у Кліўлендзе (ЗША) Аўген Калубовіч-Каханоўскі (нар. 5.03.1910 г. у Ціхінічах, Рагачоўскага пав.), гісторык, палітычны дзеяч, настаўнік. Падчас нямецкай акупацыі кіраваў Аддзелам Культуры Беларускай Цэнтральнай Рады. Аўтар між іншым прац „Мова ў гісторыі беларускага пісьменства”, „Айцы БССР і іхны лёс”, успамінаў „На крыжавой дарозе”. Пахаваны на могілках Рыверсайд у Кліўлендзе.
  • (34) – у днях 25-27.05.1991 г. у Менску праходзіў І Міжнародны Кангрэс Беларусістаў.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com