Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

(Запісы часу за XII.2020)

На Падляшшы

■1 grudnia przed białoruskim konsulatem w Białymstoku odbyła się akcja pod hasłem „Dziennikarze za kratami na Białorusi”. Akcję solidarności z niezależnymi dziennikarzami prześladowanymi przez reżim Aleksandra Łukaszenki zorganizowali przedstawiciele diaspory białoruskiej Białegostoku. Na zawieszonych na szyi tabliczkach protestujący napisali nazwiska niezależnych dziennikarzy Radia Swaboda, portalu Tut.by, telewizji Biełsat, agencji BiełaPAN, Zielonego Portalu czy portalu Nasza Niwa, prześladowanych ostatnio za relacje i komentarze dotyczące obecnej sytuacji w ich kraju.

■Alina Dębowska, kierująca od prawie 30 lat muzeum w Bielsku Podlaskim, oddziałem białostockiego Muzeum Podlaskiego, została odwołana ze stanowiska. Nowym kierownikiem placówki podległej Urzędowi Marszałkowskiemu został Henryk Zalewski, wcześniej dyrektor Gminnego Centrum Biblioteczno-Kulturalnego w Wyszkach, ostatnio pracownik w Podlaskim Instytucie Kultury. Władze województwa wyjaśniły, iż decyzja kadrowa związana jest z planami, by instytucja w Bielsku zmieniła nazwę na Muzeum Obojga Narodów i przez to stała się bardziej rozpoznawalna w regionie i kraju. Odwołana kierownik jest autorką wielu projektów prowadzonych w bielskiej placówce – najbardziej znany z nich to doceniony w kraju i za granicą, zwieńczony wydaniem cennej publikacji, projekt dotyczący ręczników ludowych (w tym białoruskich). Stał się wzorem do naśladowania dla innych instytucji kultury na Podlasiu.

■Nakładem wydawnictwa Paśny Buriat ukazała się książka Hanny Kondratiuk „Prypecią do Nobla”. Jest to polski przekład, dokonany przez Jerzego Plutowicza, książki wydanej wcześniej po białorusku przez Radę Programową Tygodnika Białorusinów w Polsce Niva. Hanna Kondratiuk pracuje tam jako dziennikarka, a wydana książka jest owocem jej wielokrotnych podróży po Polesiu.

■8 grudnia otwarto oficjalnie w Białymstoku tymczasowy dom dla obywateli Białorusi, zmuszonych opuścić swój kraj. Powstał on z inicjatywy Fundacji „Białoruś 2020”, założonej w Białymstoku po sierpniowych wyborach prezydenckich w Białorusi przez tutejszą diasporę białoruską. Pierwszymi lokatorami domu zostali studenci relegowani z mińskich uczelni za opozycyjną działalność. Dom będzie mógł w sumie pomieścić siedemnaście osób.

■20 grudnia arcybiskup białostocko-gdański Jakub dokonał poświęcenia nadajnika Radia Orthodoxia na dzwonnicy przy cerkwi św. Aleksandra Newskiego w Sokółce. Pierwsza prawosławna rozgłośnia radiowa w Polsce nadaje teraz – na częstotliwości 91,3 FM – także  dla mieszkańców Sokólszczyzny. Nowe nadajniki nadajnika Radia Orthodoxia zostały zamontowane również w Bielsku Podlaskim (98,7 FM) i Siemiatyczach (92,5 FM). Dotąd rozgłośnia była słyszalna tylko w Białymstoku i okolicy na częstotliwości 102,7 FM.

■20 grudnia odbył się wirtualny finisaż wystawy „Przemienienie. Jerzy Nowosielski, Leon Tarasewicz”, prezentowanej od sierpnia w Muzeum Ikon w Supraślu. Specjalnie na finisaż przygotowano katalog ekspozycji. Znalazły się w nim teksty (w języku polskim, białoruskim i angielskim) dr Krystyny Czerni, Andy Rottenberg i o. Konstantego Bondaruka, którzy piszą m.in. o ikonie Przemienienia w tradycji malarskiej i o drodze twórczej Nowosielskiego i Tarasewicza. Wystawa została przygotowana przez Stowarzyszenie Villa Sokrates i Muzeum Ikon w Supraślu. Projekt dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Województwa Podlaskiego.

■„Kultura bartnicza” Puszczy Białowieskiej została wpisana na listę Niematerialnego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO jako wspólne dziedzictwo Polski i Białorusi. O ten wpis starały się Bractwa Bartne obu państw. Warto zaznaczyć, iż sama Puszcza Białowieska jest obiektem chronionym przez UNESCO jako dziedzictwo przyrodnicze. „Kultura bartnicza – w opisie ministerstwa kultury i dziedzictwa narodowego – obejmuje wiedzę, umiejętności, praktyki i wierzenia, które związane są z chowem dzikich pszczół w żywych pniach drzew (barciach) lub ściętych pniach drzew bartnych (ulach kłodowych). Kultura bartnicza jest przekazywana z pokolenia na pokolenie w oparciu o przekaz rodzinny i działalność bractw bartnych”.

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (414) – пачатак пабудовы ў Менску ў 1611 г. Петрапаўлаўскай царквы, выдатнага помніка архітэктуры барока. Пабудова была завершана ў 1613 годзе.
  • (268) – 3.06.1757 г. у Несьвіжы пам. Ян Пашакоўскі (нар. 14.02.1684 г. у Шэдуве Шаўляйскага пав.), пэдагог і выдавец. Вучыў сыноў Міхала Радзівіла «Рыбанькі», на працягу 1737-1749 гг. выдаў у Вільні 20 „Палітычных каляндарыкаў”, якія запачаткавалі пэрыядычны друк у Вільні.
  • (162) – 3.06.1863 г. адбылася бітва паміж паўстанцамі і царскімі вайскамі пад Мілавідамі каля Слоніма.
  • (90) – 3.06.1935 г. у Мачулішчы Крупскага раёна нар. Васіль Зуёнак, паэт, пачаў друкавацца з 1954 г., аўтар зборнікаў паэзіі, м. інш.: „Крэсіва” (1960), „Нача” (1975), „Маўчанне травы” (1980), „Світальныя птушкі” (1982), „Жніўны дзень: Выбранае” (1985), „Лета трывожных дажджоў” (1990).
  • (90) – 3.06.1935 г. у Мачулішчы Крупскага раёна нар. Васіль Зуёнак, паэт, пачаў друкавацца з 1954 г., аўтар зборнікаў паэзіі, м. інш.: „Крэсіва” (1960), „Нача” (1975), „Маўчанне травы” (1980), „Світальныя птушкі” (1982), „Жніўны дзень: Выбранае” (1985), „Лета трывожных дажджоў” (1990).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com