Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Za rasstreł kaniec kancoŭ nikoho nie abwinawacili

    Potym Jurczeniu na UB dapytwali jaszcze czatery razy. Na kaniec pry prysustwi prakuratara. Jurczenia szczacielno raskazwaŭ, jak zaŭdawaŭ Niemcam ludziej, jakich pośle rasstralali. Nadto nie piareczyŭ toża, kali pytali jaho, ci heto praŭda, szto świedczyli ludzi. Na kaniec 15 stycznia 1953 r. pryznaŭso da winy,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Back to Belarus

Такую назву мае даволі цікавы блог у сацыяльнай сетцы Instagram, прысвечаны жыццю ў Беларусі ў дзевяностыя і на пачатку нулявых гадоў. У ім размешчаны здымкі, зробленыя як прафесійнымі фатографамі, так і аматарамі. На фота можна ўбачыць не толькі вядомых палітыкаў, спартсменаў, дзеячаў культуры, але і звычайных людзей – калгаснікаў, працаўнікоў заводаў, прадаўцоў з правінцыяльных магазінаў. Асобная частка матэрыялаў прысвечана знакавым падзеям у жыцці краіны. Словам, у блогу сабрана ўсё тое, чым жыло тагачаснае беларускае грамадства. 

Перад праглядам наведвальнікаў старонкі папярэджваюць, што змест можа выклікаць у іх пачуццё настальгіі. І, напэўна, гэта не жарт. Праглядаючы фотаздымкі гарадоў і вёсак, канцэртаў папулярных у тыя часы музыкаў, нават фрагменты незразумелай сучаснай моладзі рэкламы, той, чыё дзяцінства ці маладосць прайшло на рубяжы мінулага і цяперашняга стагоддзяў, адразу пачне ўспамінаць самога сябе дваццацігадовай даўніны.

Юрась, стваральнік блога, нарадзіўся ў пачатку дзевяностых у невялікім горадзе пад Мінскам, а зараз жыве ў Літве і працуе ў сферы медыя. Хлопец кажа, што зусім крыху заспеў іншую Беларусь, але нічога не запамятаў. 

Свой праект жа вырашыў пачаць у лістападзе 2020 года, абмяркоўваючы з дзяўчынай, чаго не хапае ў інфармацыйным асяроддзі. Сапраўды, адзначае аўтар блога, па-за кантэкстам змест, што публікуецца, выглядае міла і навявае моцную настальгію, але ў кантэксце – гэта фота з дзяржавы, куды хацелася б вярнуцца ў іншых абставінах. 

Мая дзяўчына, – успамінае Юрась, – некаторы час мне дапамагала шукаць фатаграфіі, але з большага Back to Belarus з’яўляецца праектам аднаго чалавека, якому часам моцна дапамагаюць падпісчыкі, за што ім вялікі дзякуй.

Паводле аўтара, яго блог не мае камерцыйнага характару і ён ніколі не меў мэты зарабіць на сваім праекце грошы. Юрась кажа, што на за ўвесь час існавання Back to Belarus да яго толькі аднойчы звярнуліся з канкрэтнай прапановай аб рэкламе, ад якой давялося адмовіцца. А цяпер з улікам наяўнасці палітычнага кантэнту наўрад ці хтосьці з Беларусі захоча размяшчаць у яго рэкламу, – упэўнены блогер. 

Усе фота- і відэа-матэрыялы, што публікуе Юрась, прысвечаны даволі кароткаму перыяду. Хлопец прызнаецца, што мае да яго пэўныя сантыменты, бо ў тыя часы быў дзіцём.

– Я рос у правінцыі на расійскім тэлевізары і многае беларускае прайшло міма мяне, – дадае ён, – вось цяпер гэта наганяю і дзялюся з падпісчыкамі: паглядзіце, як гэта было крута. Ці памятаю я добра тыя часы, складана адказаць, штосьці памятаю, штосьці забылася.

Большасць здымкаў для блогу Юрась знаходзіць у Інтэрнэце. Але прызнаецца, што самы любімы яго кантэнт — карыстальніцкі, то бок дасланы падпісчыкамі. 

На пытанне, ці хацеў бы ён вярнуцца ў той перыяд, стваральнік Back to Belarus станоўча адказвае, што не хоча назад у мінулае: «Проста таму, што яно ўжо мінула. Можна сумаваць па тым, што было, па тых, хто быў, але вярнуць гэта ўсё нерэальна. Таму трэба жыць і радавацца сёння. Як было у Барадуліна: Жыві ў сягонняшнім дні, каб заўтрашні стаў тваім.

Сяргей Александровіч 

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У сакавіку

    – забойства язычнікамі ў 1250 г. ігумена Лаўрышаўскага манастыра, прападобнага Елісія, кананізаванага як сьвяты Беларусі. – 31.03.1785 г. у Варшаве памёр Антоні Тызэнгаўз (нар. у 1733 г. у Новаельні на Гродзеншчыне), палітычны і грамадзкі дзеяч ВКЛ, асьветнік, з 1765 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (79) – у сакавіку 1946 г. быў надрукаваны ў Ватэнштаце (Нямеччына) першы нумар выданьня Згуртаваньня Крывіцкіх Скаўтаў на Чыжыне „Скаўт”. Рэдагаваў Вацлаў Пануцэвіч (Папуцэвіч).
  • (46) – 14.03.1979 г. у Несьвіжы памёр Міхал Сеўрук, беларускі мастак. Нар. 27.02.1905 г. у Варшаве, закончыў Мастацкі факультэт Віленскага ўнівэрсытэта, быў вучнем Ф. Рушчыца і Л. Слендзінскага (1932), з 1939 г. жыў у Несьвіжы; зараз у яго доме дзейнічае музэй.
  • (36) – былі заснаваныя акадэміцкія гурткі Беларускага Аб’яднаньня Студэнтаў: 14.03.1989 г. ва Унівэрсытэце Марыі Кюры-Складоўскай і Сельскагаспадарчай Акадэміі ў Любліне (старшыня – Яраслаў Іванюк), 16.03.1989 г. на Беластоцкай Палітэхніцы (старшыня – Міраслаў Пякарскі), 18.03.1989 г. у Варшаўскім Унівэрсытэце (старшыня – Мікола Ваўранюк).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis