Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (5)

    Syn rasstralanaj Wolhi Ciruk Uładak świedczyŭ, szto Jurczenia adnaho razu spytaŭ, jak im żywiecca biez maciary i skazaŭ: nie żałujcie matki, bo to komunistka. Mużczyna z mlina ŭ Nietupi na sudzie skazaŭ, szto na druhi dzień pośle egzekucji Jurczenia naławiŭ rybaŭ i zawioz ich dla…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Артыкулы / Artykuły

Back to Belarus

     ад      Камэнтары / Komentarze

Такую назву мае даволі цікавы блог у сацыяльнай сетцы Instagram, прысвечаны жыццю ў Беларусі ў дзевяностыя і на пачатку нулявых гадоў. У ім размешчаны здымкі, зробленыя як прафесійнымі фатографамі, так і аматарамі. На фота можна ўбачыць не толькі вядомых палітыкаў, спартсменаў, дзеячаў культуры, але і звычайных людзей – калгаснікаў, працаўнікоў заводаў, прадаўцоў з правінцыяльных магазінаў. Асобная частка матэрыялаў прысвечана знакавым падзеям у жыцці краіны. Словам, у блогу сабрана ўсё тое, чым жыло тагачаснае беларускае грамадства. 

Перад праглядам наведвальнікаў старонкі папярэджваюць, што змест можа выклікаць у іх пачуццё настальгіі. І, напэўна, гэта не жарт. Праглядаючы фотаздымкі гарадоў і вёсак, канцэртаў папулярных у тыя часы музыкаў, нават фрагменты незразумелай сучаснай моладзі рэкламы, той, чыё дзяцінства ці маладосць прайшло на рубяжы мінулага і цяперашняга стагоддзяў, адразу пачне ўспамінаць самога сябе дваццацігадовай даўніны.

Юрась, стваральнік блога, нарадзіўся ў пачатку дзевяностых у невялікім горадзе пад Мінскам, а зараз жыве ў Літве і працуе ў сферы медыя. Хлопец кажа, што зусім крыху заспеў іншую Беларусь, але нічога не запамятаў. 

Свой праект жа вырашыў пачаць у лістападзе 2020 года, абмяркоўваючы з дзяўчынай, чаго не хапае ў інфармацыйным асяроддзі. Сапраўды, адзначае аўтар блога, па-за кантэкстам змест, што публікуецца, выглядае міла і навявае моцную настальгію, але ў кантэксце – гэта фота з дзяржавы, куды хацелася б вярнуцца ў іншых абставінах. 

Мая дзяўчына, – успамінае Юрась, – некаторы час мне дапамагала шукаць фатаграфіі, але з большага Back to Belarus з’яўляецца праектам аднаго чалавека, якому часам моцна дапамагаюць падпісчыкі, за што ім вялікі дзякуй.

Паводле аўтара, яго блог не мае камерцыйнага характару і ён ніколі не меў мэты зарабіць на сваім праекце грошы. Юрась кажа, што на за ўвесь час існавання Back to Belarus да яго толькі аднойчы звярнуліся з канкрэтнай прапановай аб рэкламе, ад якой давялося адмовіцца. А цяпер з улікам наяўнасці палітычнага кантэнту наўрад ці хтосьці з Беларусі захоча размяшчаць у яго рэкламу, – упэўнены блогер. 

Усе фота- і відэа-матэрыялы, што публікуе Юрась, прысвечаны даволі кароткаму перыяду. Хлопец прызнаецца, што мае да яго пэўныя сантыменты, бо ў тыя часы быў дзіцём.

– Я рос у правінцыі на расійскім тэлевізары і многае беларускае прайшло міма мяне, – дадае ён, – вось цяпер гэта наганяю і дзялюся з падпісчыкамі: паглядзіце, як гэта было крута. Ці памятаю я добра тыя часы, складана адказаць, штосьці памятаю, штосьці забылася.

Большасць здымкаў для блогу Юрась знаходзіць у Інтэрнэце. Але прызнаецца, што самы любімы яго кантэнт — карыстальніцкі, то бок дасланы падпісчыкамі. 

На пытанне, ці хацеў бы ён вярнуцца ў той перыяд, стваральнік Back to Belarus станоўча адказвае, што не хоча назад у мінулае: «Проста таму, што яно ўжо мінула. Можна сумаваць па тым, што было, па тых, хто быў, але вярнуць гэта ўсё нерэальна. Таму трэба жыць і радавацца сёння. Як было у Барадуліна: Жыві ў сягонняшнім дні, каб заўтрашні стаў тваім.

Сяргей Александровіч 

Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У студзені

    985 – 1040 г. паход кіеўскага князя Яраслава Мудрага на Літву. Першае ўпамінаньне Літвы ў славянскіх летапісах. 960 – 1065 г. першая летапісная зьвестка пра горад Браслаў, заснаваны полацкім князем Брачыславам Ізяславічам. 905 – 1120-я гады, стварэньне „Аповесьці мінулых гадоў” …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (775) – 1250 г. забойства язычнікамі ігумена Лаўрышаўскага манастыра прападобнага Елісія, кананізаванага царквой як сьвятога Беларусі.
  • (240) – 1785 г. нар. Каспар Бароўскі (пам. У 1854 г.), жывапісец, вучань Францішка Смуглевіча, з 1813 г. жыў і працаваў у Беластоку.
  • (133) – 6.01.1892 г. у в. Арляняты, Ашмянскага павету нар. кс. Адам Станкевіч (памёр у лагеры Тайшэт, Іркуцкай вобласьці 29.11.1949 г.), сьвятар, палітычны, рэлігійна-культурны дзеяч. У 1914 г. скончыў Віленскую Каталіцкую Сэмінарыю. Як адзін зь першых ксяндзоў стаў ужываць беларускую мову ў набажэнствах. У 1922 г. быў абраны паслом у польскі Сойм. Быў ініцыятарам, кіраўніком, рэдактарам многіх беларускіх арганізацыяў, публікацыяў. Прасьледаваны польскімі ўладамі. Нямецкую акупацыю перажыў у Вільні. У 1944 г. не падаўся ў эміграцыю, быў арыштаваны савецкімі ўладамі ў 1949 г.
  • (80) – 6.01.1945 г. у Фрыбургу, у кляштары сясцёр дамініканак памерла Магдалена Радзівіл (нар. 8.01.1861 г. у Варшаве), беларуская мэцэнатка і культурная дзеячка; фінансавала выданьне беларускай каталіцкай газэты „Biełarus” (1913-1915), зборніка „Вянок” Максіма Багдановіча, засноўвала беларускія школы, м. інш. У сваім маёнтку Кухцічы і ў ваколіцы.
  • (62) – 6.01.1963 г. у Маскоўскім санаторыі пам. Андрэй Аляксандровіч (нар. 22.01.1906 г. у Менску), паэт; дэбютаваў у 1921 г. Быў адным з арганізатараў літаратурнага аб’яднаньня “Маладняк”. У 1938 г. быў рэпрэсаваны.і высланы на крайнюю поўнач. У Менск вярнуўся ў 1947 г. Пахаваны на Усходніх могілках у Менску.
  • (20) – 6.01.2005 г. у ЗША памёр Янка Юхнавец (нар. 03.11.1921 г. у в. Забродак каля Докшыц), беларускі эміграцыйны паэт. З прыходам на Беларусь немцаў быў арыштаваны СД, летам 1944 г. вывезены ў Германію. Вывучаў заходнеэўрапейскае права ў Вольным універсітэце ў Мюнхене. З 1949 г. жыў у ЗША. Вершы і прозу пачаў пісаць у эміграцыі (першыя творы надрукаваны ў эмігранцкіх часопісах «Шыпшына» і «Сакавік», 1948). Аўтар зборнікаў паэзіі «Шорах моўкнасці» (Нью-Ёрк, 1955), «Новая Элэгія» (Баварыя, 1964), «Калюмбы» (Нью-Ёрк, 1967), кнігі выбранай паэзіі «Творы» (Нью-Ёрк, 1989-1990).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis