Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    24. Dochtar Maroz (6)

    U archiwie IPN kromie dakumentaŭ UB majuć jaszcze druhuju dakumentacju – z Wajskowaho rajanowaho sudu ŭ Biełastoku, dzie krychu bolsz infarmacjaŭ pra sprawu Wacława Maroza. Baraniŭ jaho adwakat Alaksandar Saroka z Warszawy. 26 kwietnia 1950 r. jak obrońca wojskowy pasłaŭ da suda ŭ Biełastoku piśmo,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Back to Belarus

Такую назву мае даволі цікавы блог у сацыяльнай сетцы Instagram, прысвечаны жыццю ў Беларусі ў дзевяностыя і на пачатку нулявых гадоў. У ім размешчаны здымкі, зробленыя як прафесійнымі фатографамі, так і аматарамі. На фота можна ўбачыць не толькі вядомых палітыкаў, спартсменаў, дзеячаў культуры, але і звычайных людзей – калгаснікаў, працаўнікоў заводаў, прадаўцоў з правінцыяльных магазінаў. Асобная частка матэрыялаў прысвечана знакавым падзеям у жыцці краіны. Словам, у блогу сабрана ўсё тое, чым жыло тагачаснае беларускае грамадства. 

Перад праглядам наведвальнікаў старонкі папярэджваюць, што змест можа выклікаць у іх пачуццё настальгіі. І, напэўна, гэта не жарт. Праглядаючы фотаздымкі гарадоў і вёсак, канцэртаў папулярных у тыя часы музыкаў, нават фрагменты незразумелай сучаснай моладзі рэкламы, той, чыё дзяцінства ці маладосць прайшло на рубяжы мінулага і цяперашняга стагоддзяў, адразу пачне ўспамінаць самога сябе дваццацігадовай даўніны.

Юрась, стваральнік блога, нарадзіўся ў пачатку дзевяностых у невялікім горадзе пад Мінскам, а зараз жыве ў Літве і працуе ў сферы медыя. Хлопец кажа, што зусім крыху заспеў іншую Беларусь, але нічога не запамятаў. 

Свой праект жа вырашыў пачаць у лістападзе 2020 года, абмяркоўваючы з дзяўчынай, чаго не хапае ў інфармацыйным асяроддзі. Сапраўды, адзначае аўтар блога, па-за кантэкстам змест, што публікуецца, выглядае міла і навявае моцную настальгію, але ў кантэксце – гэта фота з дзяржавы, куды хацелася б вярнуцца ў іншых абставінах. 

Мая дзяўчына, – успамінае Юрась, – некаторы час мне дапамагала шукаць фатаграфіі, але з большага Back to Belarus з’яўляецца праектам аднаго чалавека, якому часам моцна дапамагаюць падпісчыкі, за што ім вялікі дзякуй.

Паводле аўтара, яго блог не мае камерцыйнага характару і ён ніколі не меў мэты зарабіць на сваім праекце грошы. Юрась кажа, што на за ўвесь час існавання Back to Belarus да яго толькі аднойчы звярнуліся з канкрэтнай прапановай аб рэкламе, ад якой давялося адмовіцца. А цяпер з улікам наяўнасці палітычнага кантэнту наўрад ці хтосьці з Беларусі захоча размяшчаць у яго рэкламу, – упэўнены блогер. 

Усе фота- і відэа-матэрыялы, што публікуе Юрась, прысвечаны даволі кароткаму перыяду. Хлопец прызнаецца, што мае да яго пэўныя сантыменты, бо ў тыя часы быў дзіцём.

– Я рос у правінцыі на расійскім тэлевізары і многае беларускае прайшло міма мяне, – дадае ён, – вось цяпер гэта наганяю і дзялюся з падпісчыкамі: паглядзіце, як гэта было крута. Ці памятаю я добра тыя часы, складана адказаць, штосьці памятаю, штосьці забылася.

Большасць здымкаў для блогу Юрась знаходзіць у Інтэрнэце. Але прызнаецца, што самы любімы яго кантэнт — карыстальніцкі, то бок дасланы падпісчыкамі. 

На пытанне, ці хацеў бы ён вярнуцца ў той перыяд, стваральнік Back to Belarus станоўча адказвае, што не хоча назад у мінулае: «Проста таму, што яно ўжо мінула. Можна сумаваць па тым, што было, па тых, хто быў, але вярнуць гэта ўсё нерэальна. Таму трэба жыць і радавацца сёння. Як было у Барадуліна: Жыві ў сягонняшнім дні, каб заўтрашні стаў тваім.

Сяргей Александровіч 

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (153) – 4.06.1872 г. у Варшaве памёр Станіслаў Манюшка (нар. 5.05.1819 г. у фальварку Убель на Меншчыне), кампазытар, дырыжор і пэдагог, аўтар вядомых опэр „Галька”, „Страшны двор”. Пачатковую адукацыю атрымаў у Дамініка Стэфановіча ў Менску. З 1840 г. быў арганістам і дырыжорам у Вільні, у 1858-1872 гг. – дырыжорам і дырэктарам опэрнага тэатру, прафэсарам Музычнага Інстытуту ў Варшаве. У творчасьці выкарыстоўваў беларускі фальклёр.
  • (73) – 4.06.1952 г. у Чыкага (ЗША) пам. Язэп Варонка (нар. 16.04.1891 г. у Кузьніцы Сакольскага пав.), беларускі палітычны дзеяч, адзін з удзельнікаў абвяшчэньня БНР, старшыня Народнага Сакратарыята Беларусі ў 1918 г., міністр беларускіх спраў у Літве да красавіка 1920 г., у 1923 г. выехаў у ЗША (Чыкага), дзе дзейнічаў у беларускіх арганізацыях.
  • (39) – 4.06.1986 г. у Маскве памерла Канстанцыя Буйло (Калечыц), беларуская «нашаніўская» паэтка. Нарадзілася ў Вільні 2(14).01.1893 г. Аўтарка гімну «Люблю наш край». У 1989 г. яе прах быў перанесены ў Вішнева, дзе на магіле пастаўлены помнік.
  • (36) – 4.06.1989 г. у Польшчы адбыліся першыя, часткова дэмакратычныя парлямэнцкія выбары. Удзельнічалі ў ім таксама беларускія кандыдаты: Сакрат Яновіч як кандыдат у Сэнат набраў 22,4 тыс. галасоў, а Яўген Мірановіч як кандыдат у Сойм набраў 14,4 тыс. галасоў.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com