Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    9. Miastu H. na do widzenia

    Jeszcze mi tylko spacer pozostał Wąską aleją przez zielony park Wiatr w drzewach szemrze ledwie przebudzony Tak jak wczoraj, przedwczoraj, od lat Tak dziwna ta chwila brakuje słów… (Budka Suflera, „Memu miastu na do widzenia”, 1974) Nedaleko od mojoho liceja byv neveliki park, utisnuty… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Дзённік рэдактара

3 кастрычніка 2022 г.

Пабываў я на сустрэчы з Святланай Ціханоўскай у Падляшскай кніжніцы. Адбылася там прэзентацыя кнігі пра яе „Lodołamaczka. Swiatłana Cichanouska”, што выйшла ў канцы верасня. На сустрэчы, якую дасканала вялі журналісты Радыё Рацыя Міхась Андрасюк і Коля Ваўранюк (як перакладчык), прысутны быў таксама яе аўтар Руслан Шошын, журналіст па замежных справах польскай газеты „Rzeczpospolita”. Сам ён з Беларусі, радзіму пакінуў даўно, у васямнаццацігадовым узросце. Уцёк у Польшчу з-за сваёй антылукашэнкоўскай дзейнасці. Дасканала прысвоіў польскую мову.

На сустрэчу сышлося шмат людзей, у тым ліку палітыкі і натоўп журналістаў. Найбольш прысутных было з нашага беларускага асяроддзя. Калі ўвайшоў я ў залу, згледзеў нават старшыню БГКТ Васіля Сегеня. Прысеў да яго, каб не выглядала, што мы не разам. Кансерватыўнае асяроддзе БГКТ, парваўшы – лепш сказаць, замарозіўшы – кантакты з афіцыйнымі структурамі рэжыму ў Мінску, вымушана цяпер крыху пераарыентавацца.

Міхал Андрасюк, Руслан Шошын, Святлана Ціханоўская, і Мікола Ваўранюк, Бэата Задыковіч (дырэктар Падляшскай кніжніцы) і Яўген Вапа Фота Юркі Хмялеўскага
Міхал Андрасюк, Руслан Шошын, Святлана Ціханоўская, і Мікола Ваўранюк, Бэата Задыковіч (дырэктар Падляшскай кніжніцы) і Яўген Вапа
Фота Юркі Хмялеўскага

Да Святланы Ціханоўскай усе звярталіся per „спадарыня прэзідэнт”. Безумоўна перамагла яна на жнівеньскіх прэзідэнцкіх выбарах 2020 г., якіх вынікі рэжым фальсіфікаваў і брутальна пацыфікаваў удзельнікаў пратэстаў. Самую Ціханоўскую амаль адразу памочнікі Лукашэнкі прымусілі пакінуць Беларусь і адвезлі яе з дзецьмі на мяжу з Літвой. Дакладна невядома, што здарылася ў кабінеце старшыні Цэнтральнай выбарчай камісіі Лідзіі Ярмошынай. Ціханоўская расказала (крыху пра тое ёсць і ў кніжцы), што падвяргалася там псіхалагічнаму ціску. Палохалі яе, што дзеці трапяць у дзіцячы дом і ніколі не пабачаць бацьку, якога арыштавалі яшчэ перад выбарамі і асудзілі на 18 гадоў зняволення ў карнай калоніі.

Гераіня кніжкі ў Падляшскай кніжніцы распявала пра сваё жыццё, сказала, што ў пачатку двухтысячных гадоў на сваіх першых выбарах прагаласавала так як бацькі за Лукашэнку. Пасля перажыла метамарфоз, асабліва калі з’ехала з Беларусі і вырашыла кінуць яшчэ большы выклік тырану. Лукашэнка недаацаніў яе, ігнараваў жанчыну, яе магчымасці і здольнасці. Ёсць яму цяпер пра што думаць.

Кніга Шошына не біяграфічная, гэта больш рэпартаж. Аўтар размаўляў таксама з людзьмі з Мікашэвічаў на Піншчыне, адкуль паходзіць гераіня.

З сустрэчы найбольш запамяталіся мне асабістыя прызнанні Ціханоўскай проста як беларускай жанчыны, жонкі і маці. Гаварыла пра каханне да мужа Сяргея, як разам з дзецьмі кожную нядзелю пішуць яму лісты ў лагер і што адтуль зваротныя перасталі прыходзіць. З мужам можа кантактавацца толькі праз адваката, якому дазволена наведваць яго раз у тыдзень. Нядаўна Сяргей чатырнаццаць сутак правёў у карцары, гэта кашмар. У людзей, якія там апынуліся, ёсць толькі адно адзенне, якое яны носяць і ў камеры, і на паветры. У будынку не ўключаюць абагравання, там жудасна холадна. Іх будзяць кожныя дзве гадзіны, каб рабілі фізічныя практыкаванні. Яны не маюць дастатковага доступу да ежы, вады і свежага паветра. Гэта сапраўднае катаванне, як сказала лідарка беларускай апазіцыі. Падкрэсліла, што змагаецца не толькі за вызваленне мужа, але таксама двух тысяч іншых палітвязняў.

Былі таксама пытанні пра стаўленне да сённяшняй сітуацыі ў сувязі з вайной ва Украіне. Ціханоўская адназначна сказала, што ўкраінцы, а разам з імі беларусы-добраахвотнікі з палку Кастуся Каліноўскага, змагаюцца не толькі за сваю дзяржаву, але і за будучыню свабоднай суверэннай Беларусі.

Юрка Хмялеўскі

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў траўні

    770 – у 1254 г. быў падпісаны мірны дагавор паміж вялікім князем Міндоўгам і галіцка-валынскім князем Данілам Раманавічам. 740 – разгром у 1284 г. войскамі літоўскага князя Рынгальда мангола-татарскіх войск каля вёскі Магільна. 530 – у 1494 г. у Гародні …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (483) – у 1541 г. быў створаны паляўнічы запаведнік у Белавежскай пушчы.
  • (404) – пачатак пабудовы ў 1620 г. касьцёла кармэлітаў у Бераставіцы  (непадалёк сучаснай мяжы з Польшчай). З 1866 г. праваслаўная царква.
  • (318) – у Амстэрдаме ў 1699-1706 гадах беларускі кнігавыдавец і асьветнік Ілья Капіевіч склаў ды выдаў каля 20 сьвецкіх навуковых кніг.
  • (122) – 5(20).05.1902 г. у в. Каралішчавічы Менскага пав. нар. Язэп Пушча (сапр. Іосіф Плашчынскі, пам. 14.09.1964 г. у Менску), паэт, настаўнік, адзін з заснавальнікаў літаратурнага аб’яднаньня „Узвышша”. У 1930 г. будучы студэнтам быў арыштаваны савецкімі ворганамі бясьпекі і сасланы ў Сібір. У 1941 г. мабілізаваны ў савецкую армію. Пражыў вайну, змог паявіцца ў Беларусі толькі пасьля 1956 г. Пахаваны на могілках у родных Каралішчавічах.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis