Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Na dopyt uziaty byŭ miż inszym Ramuald Rajs „Bury”

    Pra toje, dzie buduć padłożany miny, kromie manciora wiedaŭ jaszcze jaho spolnik, jaki byŭ felczaram (sanitariuszam) u szpitali ŭ Staroj Wilejcy. Tolko ŭ listapadzie 1948 r. mancioru ŭdałoso zwiazacca z dochtaram Marozam. Ad peŭnaj kabiety, jakaja pryjechała da Biełagardu z Biełastoka, dawiedaŭso, szto leczyć jon…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Fenomen zespołu Dubiny

W ubiegłym roku pod koniec stycznia warszawska wytwórnia 1000Hz wydała płytę z utworami legendarnego zespołu Dubiny, który w latach osiemdziesiątych XX w. nadał całkiem nowe – estradowe brzmienie tradycyjnym piosenkom białoruskim. Album „Vianie Ruta 1982-1988”, wydany trzydzieści lat po zakończeniu działalności kapeli, odniósł wielki sukces, plasując się na 41. miejscu na liście stu najlepszych płyt 2020 r. renomowanego brytyjskiego magazynu muzycznego The Quietus.

Zespół Dubiny powstał prawie czterdzieści lat temu. Założył go Piotr Skiepko, akordeonista i wielki pasjonat lokalnej tradycji, przez cały czas lider kapeli. Dubiny z ludowymi piosenkami przy niespotykanym przedtem akompaniamencie gitarowym, perkusyjnym i organów elektrycznych zrobiły prawdziwą furorę. Grały znane i lubiane swojskie tradycyjne melodie o nieustalonym autorstwie, także covery piosenek radzieckich. Zespół występował przede wszystkim na weselach i wiejskich potańcówkach, także na studenckich białoruskich „Atrasinach” i przeglądach piosenki białoruskiej w Filharmonii Białostockiej. Jego półlegalnie wydawane kasety sprzedawały się na pniu, a piosenki z nich do dziś rozbrzmiewają w białoruskich koncertach życzeń w Radiu Białystok i Radiu Racja.

Piotr Skiepko z Dubinami przyczynili się, co bardzo ważne, do wzmocnienia białoruskiej tożsamości na Białostocczyźnie. Taką wzniosłą wymowę szczególnie ma wzruszający autorski utwór w ich wykonaniu, zaczynający się od słów „Lublu ja Hajnauszczynu naszu…”. Znalazł się on także na nagrodzonej płycie. Patrick Clarke z magazynu The Quietus w recenzji albumu „Vianie Ruta” napisał m.in.: „W obliczu stygmatyzacji Białorusinów w regionie, dla swoich i polskich słuchaczy Piotr Skiepko przekroczył granice muzyczne i polityczne”.

Okładka płyty

Dubiny ciągle są popularne, znajdują swoich słuchaczy już w kolejnych pokoleniach społeczności białoruskiej na Białostocczyźnie, mają także wielu swych wielbicieli spoza mniejszości, w kraju i na świecie. Można się o tym przekonać przeglądając komentarze pod ich piosenkami na YouTUube.

 

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У красавіку

    – 9(21).04.1835 г. у Віцебску нар. Ялегі Пранціш Вуль (сапр. Элегі Францішак Карафа-Карыбут), беларускі паэт. Удзельнічаў у  студзенскім паўстаньні, за што быў сасланы ў Сібір. Апошнія гады жыцьця правёў у Варшаве, дзе з Вінцэсем Каратынскім і Адамам Плугам стварыў беларускі …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (192) – 21.04.1833 г. у Мастаўлянах нар. Віктар Отан Каліноўскі (пам. 6.11.1862 г.), родны брат Кастуся Каліноўскага. Вучыўся ў Сьвіслачы, Гародні, Маскве, Пецярбургу. Вывучаў старадаўнія беларускія і літоўскія рукапісы. Сабраў каля 5000 рукапісаў і кніг, прысьвечаных Старабеларускай дзяржаве. Памёр на сухоты.
  • (122) – 21.04.1903 г. у Барысаве нар. Мікола Аляхновіч, літаратурны крытык ад 1926 г. Закончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленьне пэдагагічнага факультэта БДУ, працаваў навуковым супрацоўнікам Інстытуту Літаратуры і Мастацтва АН БССР. У 1936 г. быў рэпрэсаваны, у ссылцы на Калыме (1938 – 1942), у Іркуцкай і Карагандзінскай абласьцях. У 1957 г. рэабілітаваны, жыў у Ленінградзе. Памёр 9.04.1959 г.
  • (102) – 21.04.1923 г. памёр Ігнат Канчэўскі, паэт, філёзаф і публіцыст (нар. у 1896 г. у Вільні), аўтар эсэ „Адвечным шляхам” (Вільня 1921) пра драматызм гістарычнага лёсу Беларусаў.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis