Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    21. Samaabarona i śmierć Żyda Berszki (2)

    Savieckaje vojsko i pahraniczniki spaczatku ŭsich ludziej z hetych troch viosak vyvieźli za Śvisłacz na zborny punkt u Nieparożnicach. Zahadali im usio z saboju zabrać, szto tolko mahli ŭziać na furmanku. Pośle saviety mieli ich parassyłać dalej u Biełaruś. Raptam pryjszoŭ zahad, szto kali chto…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    9. Miastu H. na do widzenia

    Jeszcze mi tylko spacer pozostał Wąską aleją przez zielony park Wiatr w drzewach szemrze ledwie przebudzony Tak jak wczoraj, przedwczoraj, od lat Tak dziwna ta chwila brakuje słów… (Budka Suflera, „Memu miastu na do widzenia”, 1974) Nedaleko od mojoho liceja byv neveliki park, utisnuty… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

(Запісы часу за IV.2020)

У Польшчы

  • 29 marca w Krakowie zmarł wybitny polski kompozytor i dyrygent Krzysztof Penderecki. Był jednym z najbardziej znanych i cenionych na świecie polskich muzyków. Za swą twórczość honorowany był licznymi krajowymi i zagranicznymi wyróżnieniami (pięciokrotnie otrzymał najważniejszą nagrodę muzyczną świata – Grammy). Urodził się 23 listopada 1933 r. w Dębicy. W latach 1955-58 studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Światowy rozgłos przyniosły kompozytorowi utwory awangardowe z lat 60., takie jak „Tren Ofiarom Hiroszimy” czy „Pasja według św. Łukasza”, które zapoczątkowały pasmo jego międzynarodowych sukcesów. Komponował do końca życia. Penderecki był doktorem honoris causa kilkudziesięciu uniwersytetów, członkiem honorowym najważniejszych akademii artystycznych i naukowych, a także honorowym profesorem wielu prestiżowych uczelni artystycznych. Był Kawalerem Orderu Orła Białego, najwyższego polskiego odznaczenia. Przez wiele lat obejmował honorowym patronatem Międzynarodowy Festiwal Muzyki Cerkiewnej w Hajnówce (w tym roku odbędzie się nie w maju jak wcześniej planowano, ale w dniach 16-20 września). Urna z prochami Krzysztofa Pendereckiego spocznie w Panteonie Narodowym, utworzonym w kościele św. św. Piotra i Pawła w Krakowie. Rodzina zdecydowała, że pogrzeb odbędzie się to po ustąpieniu epidemii koronawirusa.
  • 7 kwietnia w wieku 53 lat zmarł Wiktor Bater, znany korespondent polskich mediów w Rosji. Pracował m.in. dla Polskiego Radia, Telewizji Polskiej, TVN, Polsatu, Radia Zet. Był laureatem nagrody Grand Press w kategorii news za pierwszą informację o katastrofie prezydenckiego samolotu w Smoleńsku. Relacjonował też atak terrorystyczny na szkołę w Biesłanie, do którego doszło 1 września 2004 r. W trakcie pracy został niegroźnie ranny. W 2008 r. wydał książkę „Nikt nie spodziewa się rzezi. Notatki korespondenta wojennego”.
  • Polska wspiera Białoruś w walce z koronawirusem. 23 kwietnia sześć polskich tirów zawiozło do Grodna maski, lekarstwa i antyseptyki potrzebne do walki z patogenem. Znaczna część pomocy trafiła do polskiej mienjszości w obwodzie grodzieńskim. Darczyńcami są Ministerstwo Zdrowia oraz spółki skarbu państwa. Konwój zorganizowała Fundacja Solidarności Międzynarodowej przy wsparciu Państwowej Straży Pożarnej. Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Michał Dworczyk podkreślił, że transport jest wyrazem braterstwa i solidarności wobec Białorusinów.

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • ў траўні

    770 – у 1254 г. быў падпісаны мірны дагавор паміж вялікім князем Міндоўгам і галіцка-валынскім князем Данілам Раманавічам. 740 – разгром у 1284 г. войскамі літоўскага князя Рынгальда мангола-татарскіх войск каля вёскі Магільна. 530 – у 1494 г. у Гародні …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (483) – у 1541 г. быў створаны паляўнічы запаведнік у Белавежскай пушчы.
  • (404) – пачатак пабудовы ў 1620 г. касьцёла кармэлітаў у Бераставіцы  (непадалёк сучаснай мяжы з Польшчай). З 1866 г. праваслаўная царква.
  • (318) – у Амстэрдаме ў 1699-1706 гадах беларускі кнігавыдавец і асьветнік Ілья Капіевіч склаў ды выдаў каля 20 сьвецкіх навуковых кніг.
  • (122) – 5(20).05.1902 г. у в. Каралішчавічы Менскага пав. нар. Язэп Пушча (сапр. Іосіф Плашчынскі, пам. 14.09.1964 г. у Менску), паэт, настаўнік, адзін з заснавальнікаў літаратурнага аб’яднаньня „Узвышша”. У 1930 г. будучы студэнтам быў арыштаваны савецкімі ворганамі бясьпекі і сасланы ў Сібір. У 1941 г. мабілізаваны ў савецкую армію. Пражыў вайну, змог паявіцца ў Беларусі толькі пасьля 1956 г. Пахаваны на могілках у родных Каралішчавічах.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis