Pa prostu / Па-просту

  • Szucman z Nowaj Wioski

    Z cyklu "Płacz zvanoŭ" (Cz. 25)

    – Trzeba, żeby wszyscy Polacy chwycili się za prawo, bo jeśli Białorusy wezmą władzę w swoje ręce, to wszystkim będzie źle… Usim wiadomo, szto kali wosieniaj 1939 roku sawiety zajmali Zachodniuju Biełaruś, z wielkaj radaściu prywitali ich asobienno prawasłaŭnyja. Heto mieło swaje pryczyny, bo pad…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Płacz zwanoŭ

6. Bach – bach-bach!

U Krynkach żywuć ludzi, jakich familia – Bach. Ich kaliś było tut mnoho, asbienno adrazu pa wajnie. Jany pierabralisa ŭ pustyja żydoŭskija chaty z Parecz, jakija zastalisa za hranicaj. Sama familia Bach – hiermanskaja. Pajawiłasa jana pad Krynkami, jak siudy kaliś paczali zjażdżać fabrykanty z raboczymi z dalokaha świetu, z uschodu i zachadu, kab rabić tut biznes. Bachi spiarsza byli peŭno pratestantami, pośle stali katolikami.

U IPN u Biełastoku je dźwie teczki pa sprawach Mieczysława Bacha (imia zmienianaje, bo moża żywuć u Krynkach jaszcze jaho naśledniki – aŭt.). Karatko pa tym, jak skonczyłasa wajna, jaho sudzili za służbu ŭ nimieckaj palicji i rabunki na ludziach z padkrynskaha Astroŭka, na jakich napali „akoŭcy” ŭ 1945 r.

Mieczysłaŭ Bach naradziŭso ŭ 1920 r. u Pareczach. Stul chadziŭ u szkołu ŭ Krynkach. U 1933 r. razam z matkaj pierajechaŭ u Grodno, dzie naniaŭso na honszczyka ŭ drukarni. Potym rabiŭ na druhich rabotach. U 1939 r. z matkaj wiarnuŭso da Parecz i byŭ mabilizawany ŭ polskaje wojsko. Służyŭ pry fartyfikacji reki Narwy, a jak paczałasa wajna wajawaŭ z Niemcami pad Terespolam, Brestam i Siemiatyczami. Kali Polska zdałasa, wiarnuŭso da Parecz. Za sawietami rabiŭ u krynskaj garbarni.

Kali letam 1941 r. pryjszli hitleraŭcy, zapisaŭso da nimieckaj dapamożnaj palicji Hilfpolizei. Służyŭ tam da wiasny 1943 r. Tedy kinuŭ słuzbu i uciok da dzieŭczyny ŭ Klabanaŭcach, z jakoju ażaniŭso i abrablaŭ haspadarku cieściaŭ.

Mieczysłaŭ Bach wiasnoju 1944 r. zapisaŭso da arhanizacji „A.K.”. Wybraŭ pseŭdanim „Sęp”. U jaho kampanii byli pieraważno krynczanie, jak Wojszel, i katoliki z daakolnych wiosak. U 1945 r. kamandziram drużyny byŭ Kaźmier Karaniecki, jaki zbieh z pastarunku milicji ŭ Krynkach, dzie byŭ kamandantam.

Kali sawieckaja armia letam 1944 r. hnała z Krynak Niemcaŭ, „Sęp” toża z tawaryszami jak partyznty ich abstrelwaŭ. Było heto kala Szudziaława i pad Sakołkaj.

Mieczysłaŭ Bach byŭ arysztawany wojskam, jakoje zrabiła abławu na „akoŭcaŭ” u pałowie czerwca 1945 r. zaraz potym, jak jany napali na wiosku Astrowak i abakrali życielaj. „Sęp” u śledztwi pryznaŭso, szto tolko stajaŭ z karabinam na warcie, paŭ kilametra ad budynkaŭ . Hetaje rużjo z dyskam patronaŭ rekwirawali jamu. Karabin byŭ zakopany ŭ lesie.

Wajskowy prakuratar abwinawaciŭ arysztowanaho za toje, szto należał da nielehalnaj arhanizacji „A.K.”, „celem jakiej było obalenie demokratycznego ustroju państwa polskiego”, szto mieŭ biez dazwołu rużjo i braŭ udzieł u rabunkowym napadzie na Astrowak. 27 grudnia 1945 r. sud biez świedkaŭ pryhawaryŭ jaho za heto na piać let turmy. Karu adbywaŭ u Biełastoku. Wiasnoju 1947 r. wyjszaŭ na swabodu dziakujuczy amnestii.

Mieczysłaŭ Bach wiarnuŭso da Klabanaŭcaŭ da żonki i piaciletniaho ŭże dziciaci. Pośle uciok (ni meldujuczy pra heto na milicju) na „Prusy”, u Zgorzelice pad Wrocławam. Szukało jaho sakolskaje UB. Pad kaniec 1948 r. ustanawili, dzie jon znachodzicca i arysztawali.

U lutym 1949 r. Mieczysława Bacha dastawili ŭ Biełastok. Tut prakuratura jaszcze raz paczała śledztwo. Na hety raz sudzili jaho za służbu ŭ nimieckaj palicji. U sprawie było paklikanych szasnaccać świedkaŭ – piatnaccać z Krynak i adzin z Łapiczaŭ. Usie jany zhodna paświedczyli, szto Mieczysłaŭ Bach jak szucman na pastarunku nimieckaj żandarmerii ŭ Krynkach biŭ kałom, nahami i kułakami i muczyŭ Żydoŭ z giety i druhich życielej, jakija jamu nie padparadkoŭwalisa. Chadziŭ jon u niamieckim mundziry z karabinam.

Adzin świedka na sudzie raskazaŭ, jak Bach jaho zbiŭ gumaj za toje, szto nie stawiŭso z furmankaj na szarwarak, choć sołtys jaho zwolniŭ z hetaho. Zbity da nieprytomnaści dachodziŭ da sibie, nie ŭstajuczy tydzień z łożka.

Abwinawaczany da winy nie pryznaŭso. Tłumaczyŭ, szto nie mieŭ nimieckaha mundziru, a karabin dawali jamu tolko, kali iszoŭ na wartu, pośle zdawaŭ jaho na wartoŭni. Zapiareczyŭ toża, szto biŭ ludziej i szto byŭ niamieckim ahientam, kali zyjszoŭ sa słuzby jak szucman.

Kartka z sudowym pryhaworam u aktach sprawy u IPN nie zachawałasa. Nie wiadomo skolki let ciurmy jamu pryhawaryli i jaki byŭ paźniejszy jaho los.

 Jurak Chmialeŭski

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у чэрвені

    – у 1519 г. Францыск Скарына выдае ў Празе Кнігу Руф, Кнігу Эсфір, Кнігу Плач Іяэміі. – 28.06.1660 г. войскі Вялікага Княства Літоўскага і польскія разбілі каля вёскі Палонка Слонімскага павету войскі расейскага агрэсара (камандуючы Іван Хаванскі). – 7.06.1825 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (162) – 26.06.1863 г. быў створаны ў Вільні Выканаўчы Аддзел Літвы (Літоўска-Беларускі чырвоны жонд), старшыня Якуб Гейштар, члены: Кастусь Каліноўскі і Уладзіслаў Малахоўскі. Гэта быў цэнтр па кіраўніцтве паўстаньнем на Літве і Беларусі. Імкнуўся далучыць да паўстаньня народныя масы.
  • (116) – 26.06.1909 г. нар. у Менску Антон Адамовіч літаратуразнавец, пісьменьнік. Скончыў у 1928 г. Белпэдтэхнікум у Менску, пачаў вучыцца ў Беларускім Дзяржаўным Унівэрсытэце. У 1930 г. арыштаваны, сасланы ў Расію. У 1938 г. вярнуўся ў Менск. Падчас нямецкай акупацыі быў, між іншым,
  • (57) – 26.06.1968 г. памёр у Нью-Брансвіку (ЗША) а. Сьцяпан Войтанка (нар. 28.10.1886 г.), праваслаўны сьвятар высьвячаны ў 1918 г. у Гародні, у 30-ыя гады быў настаяцелем Марозавіцкага прыхода на Гарадзеншчыне. У 1938 г. быў звольнены Гарадзенскай кансысторыяй за «супраціў палянізацыі праваслаўнай царквы» і за ўдзел сына Віктара ў віленскіх беларускіх арганізацыях. З 1944 г. у эміграцыі. У 1948 г. браў удзел у аднаўленьні БАПЦ, служыў настаяцелем прыхода Жыровіцкай Божай Маці ў Гайленд-Парку. Апошнія гады сьвятарства правёў у прыходзе БАПЦ у Нью-Брансвіку. Пахаваны ў Іст-Брансвіку.

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com