Pa prostu / Па-просту

  • Milicjanty ŭ Krynkach 1944-1948 (1)

    Z cyklu "Płacz zvanoŭ" (Cz. 26)

    Kali letam 1944 r. krasnaarmiejcy wyhnali zhetul hitleraŭcaŭ, polskija kamunisty paczali adrazu arhanizawać swaju właść. U Krynkach wybarczy schod zrabili 29 aŭgusta, a 6 sienciabra skampletawali użond hminy. U Archiwum Państwowym u Biełastoku je ŭstanoŭczyja pratakoły. Naznaczyli tedy adzinaccać czynoŭnikŭ dla użendu (usie jany byli… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Hapčyna vnučka

    Siête stałosie v marciovi.

    Porankami šče trochi moroziło, ale dniom sonečko dobre hrêło, sniêh davno rozstav napreč. Posliêdnich para dion pohoda była vže vesnianaja.Agata šparko išła z dočkoju na prystanok, vony vybralisie do Biłostoku do dochtora. Marjola raz-po-raz pudbihała, starajučysie pospiêti za materoju, a siête ne było takoje proste…. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS, Facebook i Telegram

Хроніка / Kronika

У Беларусі

Wrzesień’24 w Białorusi: drony nad Białorusią, wandalizm w Chajsach, ułaskawienie 37 więźniów politycznych i inne wydarzenia

ЗАПІСЫ ЧАСУ (IX.2024)

     ад      Камэнтары / Komentarze
  • 30 жніўня Аляксандру Лукашэнку споўнілася 70 гадоў, з чаго 30 на пасадзе кіраўніка дзяржавы. На здымку – падчас сустрэчы 12 верасня з прадстаўнікамі нацыянальных меншасцей, што пражываюць у Беларусі
    30 жніўня Аляксандру Лукашэнку споўнілася 70 гадоў, з чаго 30 на пасадзе кіраўніка дзяржавы. На здымку – падчас сустрэчы 12 верасня з прадстаўнікамі нацыянальных меншасцей, што пражываюць у Беларусі

    Podczas jednej z narad prowadzonych przez Aleksandra Łukaszenkę ze swoimi podwładnymi, białoruski dyktator oznajmił, że nie ma żadnych planów wysłania wojsk poza granice kraju. – Żadnych rozkazów, żadnych nakazów, żeby wyjść za granice naszego kraju nie było i nie będzie. Będziemy walczyć tylko, jeśli przyjdą do nas ze złymi zamiarami. Ot, i wszystko – zapewnił Łukaszenka odnosząc się do spekulacji o możliwym włączeniu się Białorusi w wojnę Rosji z Ukrainą.

  • 30 sierpnia Aleksander Łukaszenka obchodził swoje 70 urodziny. Niemal pół życia – 30 lat – jest prezydentem Białorusi i bez względu na koszty pewnie zmierza po kolejną, ósmą już kadencję. Z okazji jubileuszu Putin nagrodził Łukaszenkę Orderem św. Andrzeja Apostoła, odznaczeniem ustanowionym przez cara Rosji Piotra I w 1696 r. W statucie nagrody zapisano, że jest on nadawany „za wierność, odwagę i różnorodne zasługi oddane nam (caratowi) i ojczyźnie”.
  • Nocą 5 września w przestrzeń powietrzną Białorusi wleciało osiem rosyjskich dronów irańskiej produkcji, których celem było zaatakowanie terytorium Ukrainy. Dwa z nich zostały zestrzelone przez obroną powietrzną, pozostałe odleciały, kierując się na ukraińskie terytorium. Władze w Mińsku potwierdziły ten incydent.
  • 8 września niezależne źródła poinformowały o zdewastowaniu przez „nieznanych sprawców” część kompleksu pamięci „Chajsy – witebskie Kuropaty”. Ofiarą padło 18 plansz oraz 26 krzyży i tabliczek z nazwiskami ofiar. Chajsy to jedno z wielu miejsc w byłym ZSRR, gdzie oprawcy z NKWD grzebali w zbiorowych mogiłach ciała swoich ofiar w czasie wielkiego terroru w II poł. lat 30. XX w. 
  • 12 września Aleksander Łukaszenka spotkał się w Mińsku z przedstawicielami mniejszości narodowych. Mówiąc o tutejszych Polakach, powiedział: „Jesteście moimi Polakami, naszymi Polakami”. W odpowiedzi na zapytanie przewodniczącego prorządowego Związku Polaków na Białorusi Łukaszenka wyraził gotowość do normalizacji „choćby jutro” stosunków z Polską, lecz zastrzegł, że odpowiedzialność za dalsze kroki leży po stronie władz w Warszawie. Odniósł się do „nieprzyjaznych” działań polskiego rządu, jak budowa zapory na granicy i zamknięcie przejść granicznych, co było odpowiedzią na kryzys migracyjny, wywołany przez Mińsk i Moskwę i wspieranie przez Łukaszenkę Putina w wojnie w Ukrainie. W swym wystąpieniu odniósł się również do USA, zarzucając Amerykanom dążenie do wywołania konfliktu w Europie, a Polskę określił mianem „marionetki”.
  • 12 września na polecenie władz uruchomiono rodzimą platformę wideo, która miałaby być „zamiennikiem” YouTube. Serwis nazywa się Videobel.by i od razu po starcie obwieścił sukces. Powstał w odpowiedzi na blokowanie przez YouTube treści propagandowych produkowanych przez białoruski reżim.
  • 13 września Sąd Miejski w Mińsku skazał na cztery lata  pozbawienia wolności w kolonii karnej znanego białoruskiego historyka i publicystę Ihara Mielnikawa. Uznano go za winnego wspierania działalności ekstremistycznej. Mińska prokuratura podała, że 25 stycznia 2022 r., przebywając na emigracji w Polsce historyk udzielił wywiadu Euroradiu. Pół roku po rozmowie z Mielnikawem to niezależne białoruskie medium zostało przez reżim Łukaszenki uznane za „formację ekstremistyczną”. Skazanie Mielnikawa to klasyczny przykład złamania fundamentalnej zasady, że prawo nie działa wstecz. 
  • 16 września Aleksander Łukaszenka podpisał dekret o ułaskawieniu 37 osób skazanych za „przestępstwa o charakterze ekstremistycznym”. „To „gest humanizmu” – wyjaśnił dyktator, który w białoruskich więzieniach przetrzymuje nadal 1342 osoby z powodów politycznych.
  • Docierają informacje o katastrofalnym stanie zdrowia Maryji Kalesnikavej. Skazana w 2020 r. na 11 lat polityczna więźniarka jest za kratami prześladowana – trzymana w izolacji i pozbawiona dostępu do opieki medycznej. Nie może też wysyłać i otrzymywać korespondencji. Kalesnikava podczas ostatnich wyborów prezydenckich w Białorusi była najbliższą współpracowniczką Swiatłany Cichanoŭskiej. 
  • 17 września obchodzono w całym kraju ustanowiony przez Łukaszenkę w 2021 r. Dzień Jedności Narodowej. Upamiętnia on realizację stalinowsko-hitlerowskiego paktu Ribbentrop – Mołotow o podziale Polski i innych państw regionu pomiędzy III Rzeszę i ZSRR. Aleksander Łukaszenka w swoim wystąpieniu powiedział z tej okazji: „To święto historycznej sprawiedliwości, symbolizujące narodowe odrodzenie Białorusi. 17 września 1939 roku spełniło się odwieczne dążenie Białorusinów do życia na własnej ziemi, jako jedna rodzina, w pokoju i harmonii”.
  • Idąc za przykładem Rosji Aleksander Łukaszenka chce budować intensywniejsze relacje z totalitarną Koreańską Republiką Ludowo-Demokratyczną. Wyraził w życzeniach pod adresem północnokoreańskiego dyktatora Kim Dong Una z okazji dnia powstania KRLD. Łukaszenka zamierza zwiększyć współpracę z tym krajemw takich dziedzinach, jak rolnictwo, medycyna i farmaceutyka, edukacja.
Вярнуцца на галоўную старонку / Powrót na stronę główną

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны. Неабходныя палі пазначаны як *

Календарыюм

Гадоў таму

  • у сьнежні

    – у 1595 г. казацкае паўстаньне С. Налівайкі ахапіла беларускія землі. Казацкія атрады занялі Слуцак, спалілі Магілёў. – ліквідацыя ў 1820 г. езуіцкага ордэна на беларускіх землях, Полацкай езуіцкай акадэміі ды іншых навуковых установаў. – 20.12.1840 г. у маёнтку Дэмбрава …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (166) – 15.12.1859 г. у Беластоку нар. Людвік Замэнгоф, лекар, аўтар мовы эспэранта. Памёр 14.04.1917 г. у Варшаве. Пахаваны там на Жыдоўскіх могілках на Волі.
  • (134) – 15.12.1891 г. у в. Біты Камень на Сакольшчыне нар. кс. Янка Ляўковіч (пам. 26.03.1976 г.). Член гуртка беларускай моладзі ў Гародні, скончыў духоўную сэмінарыю ў Вільні, дзе таксама быў членам беларускага гуртка. Шмат гадоў быў пробашчам у Янаве на Сакольшчыне.
  • (134) – 15.12.1891 г. у в. Біты Камень на Сакольшчыне нар. кс. Янка Ляўковіч (пам. 26.03.1976 г.). Член гуртка беларускай моладзі ў Гародні, скончыў духоўную сэмінарыю ў Вільні, дзе таксама быў членам беларускага гуртка. Шмат гадоў быў пробашчам у Янаве на Сакольшчыне.
  • (91) – 15.12.1934 г. у Менску нар. Станіслаў Шушкевіч, прафэсар радыёфізыкі, палітычны беларускі дзеяч, у 1991-1994 гг. старшыня Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, зараз дзеяч апазыцыі. Віншуем з юбілеем!
  • (38) – 15.12.1987 г. памёр у Біскупцы Рашэльскім Віктар Ярмалковіч (нар. 23.12.1917 г. у Юшках на Віленшчыне), праўнік, дзеяч Беларускага Студэнцкага Саюзу, рэдактар „Хрысьціянскай Думкі”, вязень Картуз-Бярозы ў 1939 г. У час вайны працавыаў судзьдзёй на Лідчыне. Пасьля вайны пасяліўся з жонкай Аўгіньняй ў Біскупцы Рашэльскім. У 1949 г быў арыштаваны бяспекай і вывезены ў Сібір, адкуль у 1951 г. выехаў у родную вёску. Стаў дырэктарам школы ў Старым Сяле. У 1953 г. паўторна арыштаваны і сасланы ў Вятку. Вярнуўся ў 1956 г. і ў 1957 г. выехаў з сям’ёй у Біскупец, дзе займаўся дэнтыстычнай тэхнікай і пісаў гістарычныя, краязнаўчыя і біяграфічныя нарысы. Напісаў таксама ўспаміны „На хвалях жыцьця”, апублікаваныя ў томе „Лёс аднаго пакалення” (Беласток 1996). Пісаў допісы ў „Ніву” пад псэўданімам Станулевіч.
  • (31) – 15.12.1994 г. у Брэсьце памёр Уладзімер Калесьнік (нар. 17.09.1922 г. у Сіняўскай Слабадзе на Навагрудчыне), літаратуразнавец. Закончыў Менскі пэдагагічны інстытут (1949), з 1954 г. працаваў у Брэсцкім пэдагагічным інстытуце; аўтар шматлікіх літаратуразнаўчых прац, м. ін. дасьледаваў літаратуру Заходняй Беларусі.Пахаваны у Брэсьце на могілках «Плоска».

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары / Poprzednie numery

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com