Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    23. Zabytaja tragedia kala Krynak (4)

    Syne, kab adkapać ich, paprasili Bronisia Czarnamysaho z susiednich Klabanaŭcaŭ. Toj uziaŭ z saboju jaszcze dvoch mużczyn i noczu pajechali na miesca tragedii. Kali paczali raskopvać jamu, z siaredziny trysnuła kroŭ. Pamału vyciahnuli dva trupy Sidaroviczaŭ i pa cichu pryviaźli ich da Kundziczaŭ. Myła ich…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    13. Stan nevyznačanosti

    Orła wrona nie pokona! [Antykomunistyčne hasło v vojennum stani v Pôlščy.] Statut Białoruskiego Zrzeszenia Studentów (BAS) pisavsie mnoju miêseci dva. Odnočasno my začali vyšukuvati „našych” studentuv u akademikach raznych vyžšych škôł u Varšavi i psychologično pudhotovlati jich do toho, što budemo rejestrovati biłoruśku studenćku organizaciju… ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Вельмі каштоўная ініцыятыва

З’явіўся асаблівы музычны дыск з запісам ужо знікаючай адвечнай традыцыі беларусаў Беласточчыны. Наш даўні рэдакцыйны сябра Юры Каліна, цяпер супрацоўнік тэлеканалу Белсат, вырашыў зберагчы ад забыцця пахавальныя песні, што спяваюць ля труны нябожчыка. Гэты звычай адыходзіць у небыццё, асабліва ў мястэчках і гарадах, дзе сем’і развітваюцца з памерлым ужо не ў ягоным, але пахавальным доме. Калісь вясковыя спявачкі (з мужчын такія песні мала хто спяваў) выконвалі народна-рэлігійныя жалобныя песні цягам нават двух доўгіх вечароў, бо столькі часу, бывала, нябожчык ляжаў у труне.

Юры Каліна як выдавец дыска „Пахавальныя песні вёскі Кашалі” („Pieśni pogrzebowe wsi Koszele”) змясціў на ім шаснаццаць такіх твораў у выкананні жанчын са сваёй роднай вёскі. Запісы зрабіў Ян Смык з Польскага Радыё Беласток, а музычна іх апрацаваў рэалізатар гуку Марк Папай.

Песні, што апынуліся на дыску, на стылізаванай рускай мове (са словамі таксама з царкоўна-славянскай мовы). У іншых раёнах Беласточчыны – асабліва на Сакольшчыне – пахавальныя песні спявалі (і яшчэ спяваюць) таксама на мясцовай мове, а нават чыста па-беларуску. Варта было б і іх запісаць на дыску. Не толькі таму, што – як у Фейсбуку напісаў Юры Каліна – jak uże ne bude komu śpiwaty, to można bude płytu do mahnitofona wkładaty… Але перадусім таму, што гэта частка нашага духоўнага багацця і беларускай спадчыны на Падляшшы.

Дыск можна набыць уплачваючы ахвяру на рамонт арлянскай царквы на рахунак прыхода ў Орлі:

Parafia Prawosławna pw. św. Michała Archanioła w Orli

Bank Spółdzielczy w Hajnówce

Nr rach. 8071 0006 0016 5246 2000 0010

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У лістападзе

    505 – 1519 г. Заканчэньне пабудовы Барысаглебскай царквы ў Навагарадку, помніка архітэктуры готыкі. 445 – 1579 г. Пераўтварэньне Віленскай Езуіцкай Акадэміі ў Віленскі Унівэрсытэт – першы унівэрсытэт ва ўсходняй Эўропе. 405 – 1619 г. Надрукаваньне „Грамматики словенския правильная синтагма” Мялеція Сматрыцкага. 325 …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (456) – У 1568 г. пачала дзейнасьць заблудаўская друкарня ў маёнтку Рыгора Хадкевіча, у якой друкаваліся кірылічныя кнігі, між іншым „Евангельле вучыцельнае” (1569) і „Псалтыр з Часасловам” (1570).
  • (208) – 4.11.1816 г. у мястэчку Кублічы каля Лепеля нар. Арцём Вярыга-Дарэўскі (пам. у ссылцы ў Сібіры ў 1884 г.), паэт, драматург, публіцыст. Быў сябрам У. Сыракомлі, В. Дуніна-Марцінкевіча. Пісаў на беларускай і польскай мовах. Запачаткаваў беларускія пераклады творчасьці А. Міцкевіча, між іншым пераклаў „Конрада Валенрода”.
  • (137) – 4.11.1887 г. у Капылі, Слуцкага павету нар. Зьміцер Жылуновіч (літаратурны псэўданім Цішка Гартны, замучаны савецкай бясьпекай 11.04.1937 г.), пісьменьнік, выдатны беларускі дзяржаўны дзеяч. Пісаць пачаў у 1908 г. у „Нашай Ніве”.
  • (109) – у лістападзе 1915 г. у выніку стараньняў беларускіх нацыянальных дзеячаў (падчас нямецкай акупацыі) пачалі адкрывацца на Віленшчыне першыя беларускія школы.
  • (95) – 4.11.1929 г. у в. Таргуны каля Докшыц нар. Сяргей Карніловіч, выпускнік Гімназіі імя Янкі Купалы ў Віндышбэргэрдорфе (Нямеччына). З 1949 г. жыў у эміграцыі ў Кліўленд (ЗША). Адзін з самых актыўных арганізатараў беларускага грамадзка-рэлігійнага жыцьця ў гэтым горадзе, між іншым

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2024 Czasopis