Pa prostu / Па-просту

  • Płacz zwanoŭ

    Za rasstreł kaniec kancoŭ nikoho nie abwinawacili

    Potym Jurczeniu na UB dapytwali jaszcze czatery razy. Na kaniec pry prysustwi prakuratara. Jurczenia szczacielno raskazwaŭ, jak zaŭdawaŭ Niemcam ludziej, jakich pośle rasstralali. Nadto nie piareczyŭ toża, kali pytali jaho, ci heto praŭda, szto świedczyli ludzi. Na kaniec 15 stycznia 1953 r. pryznaŭso da winy,…ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Po pudlaśki / По-пудляські

  • Kinoman

    14. Chto vpravo, chto vliêvo, chto v błudy

    Posłuchavšy v radivi 13 hrudnia 1981 promovu generała Jaruzelśkoho razy dva-try, my z Gienikom R. i Janom G. vyryšyli, što nam u Varšavi nema sensu zmahatisie ni za socijalizm, ni proti socijalizmu, i postanovili evakuovatisie na Biłostôčynu. Zreštoju, šče pered południom toho samoho dnia administracija domów studenta ohołosiła zarządzenie, što studenty povinny pokinuti akademiki i jiêchati dochaty. ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

RSS і Facebook

Uciekł pod skrzydła Łukaszenki

Tomasz Szmydt, sędzia II Wydziału Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wyjechał z Polski do Białorusi, gdzie poprosił o azyl polityczny. 6 maja pojawił się nagle na konferencji prasowej w Mińsku w otoczeniu funkcjonariuszy białoruskich służb i poinformował, że poprosił władze Białorusi o „opiekę i ochronę”. Sędzia powiadomił, że zrzeka się dotychczasowego stanowiska w WSA „ze skutkiem natychmiastowym”. Następnie zaczął pojawiać się w białoruskich i rosyjskich mediach państwowych i przedstawiać siebie jako ofiarę represji za poglądy, których miał doświadczać w Polsce. 16 maja polska prokuratura wystawiła list gończy za byłym sędzią; jest on podejrzany o szpiegostwo. Sąd dyscyplinarny przy NSA uchylił mu immunitet. Warszawski sąd rejonowy uwzględnił wniosek prokuratury i wyraził zgodę na tymczasowe aresztowanie b. sędziego na trzy miesiące. 

Aleksander Łukaszenka polecił otoczyć zbiega z Polski natychmiastową ochroną. „Aby ci łajdacy nie zabili człowieka” – powiedział w swoim stylu, nawiązując do śmierci dezertera Emila Czeczki, który w 2021 r. został znaleziony martwy w mińskim mieszkaniu z pętlą na szyi. Mimo braku dowodów, że nie była to śmierć samobójcza, Łukaszenka twierdzi, że „został zabity”. 

Tomasz Szmydt, okrzyknięty w Polsce jako zdrajca, oświadczył że uciekł na Białoruś w sprzeciwie „wobec polityki polskich władz”. Szybko okazało się, że sędzia miał niejasne powiązania  i kontakty, liczył się z aresztowaniem w swym kraju. 

Jego ucieczkę z Polski natychmiast wykorzystała propaganda białoruska. Na wyreżyserowanej konferencji prasowej w Mińsku Szmydt oświadczył, że Białoruś to „kraj z dużym potencjałem, kierowany przez „bardzo mądrego przywódcę”, państwo, w którym „można żyć spokojnie”.

Tomasz Szmydt zamieszkał prawdopodobnie w ekskluzywnej dzielnicy Mińska Drozdy (tam jedną ze swoich rezydencji ma Aleksander Łukaszenka), poinformował również, iż będzie się ubiegać o białoruskie obywatelstwo. Niebawem wystąpił w programie czołowego rosyjskiego propagandysty, gdzie powiedział że każdy w Polsce, kto opowiada się za przyjaznymi stosunkami z Białorusią i Rosją nie ma łatwego życia i jest w centrum zainteresowania służb.

Państwo pod rządami Łukaszenki, które w ciągu minionych czterech lata w obawie przed represjami opuściło pół miliona obywateli, a tysiące ludzi siedzi z powodów politycznych, nazwał „prawdziwie wolnym i bezpiecznym”.

Propaganda Łukszenki często bierze za cel Polskę, podając nieprawdziwe i zmanipulowane informacje. W reżimowej telewizji mówi się o zapaści gospodarczej, a nawet głodzie w kraju nad Wisłą, jak to Polacy mieli nawet stać na granicy i prosić Białorusinów o sól. Polskich pograniczników podczas kryzysu migracyjnego nieprzerwanie oskarża się o przerzucanie ciał zmarłych migrantów na białoruską stronę, a nawet o ich zabijanie i zakopywanie w leśnym pasie przygranicznym.

Taki chorobliwy przekaz nienawiści do zachodniego sąsiada prowadzi czasem do kuriozalnych decyzji. Przykładowo, Łukaszenka polecił, aby nazwę popularnych w Białorusi parówek „krakowskich” zmienić na… „kremlowskie”.

Пакінуць адказ

Ваш адрас электроннай пошты не будзе апублікаваны.

Календарыюм

Гадоў таму

  • У сакавіку

    – забойства язычнікамі ў 1250 г. ігумена Лаўрышаўскага манастыра, прападобнага Елісія, кананізаванага як сьвяты Беларусі. – 31.03.1785 г. у Варшаве памёр Антоні Тызэнгаўз (нар. у 1733 г. у Новаельні на Гродзеншчыне), палітычны і грамадзкі дзеяч ВКЛ, асьветнік, з 1765 г. …ЧЫТАЦЬ ДАЛЕЙ / CZYTAJ DALEJ

Календарыюм / Kalendarium

Сёньня

  • (79) – у сакавіку 1946 г. быў надрукаваны ў Ватэнштаце (Нямеччына) першы нумар выданьня Згуртаваньня Крывіцкіх Скаўтаў на Чыжыне „Скаўт”. Рэдагаваў Вацлаў Пануцэвіч (Папуцэвіч).
  • (46) – 14.03.1979 г. у Несьвіжы памёр Міхал Сеўрук, беларускі мастак. Нар. 27.02.1905 г. у Варшаве, закончыў Мастацкі факультэт Віленскага ўнівэрсытэта, быў вучнем Ф. Рушчыца і Л. Слендзінскага (1932), з 1939 г. жыў у Несьвіжы; зараз у яго доме дзейнічае музэй.
  • (36) – былі заснаваныя акадэміцкія гурткі Беларускага Аб’яднаньня Студэнтаў: 14.03.1989 г. ва Унівэрсытэце Марыі Кюры-Складоўскай і Сельскагаспадарчай Акадэміі ў Любліне (старшыня – Яраслаў Іванюк), 16.03.1989 г. на Беластоцкай Палітэхніцы (старшыня – Міраслаў Пякарскі), 18.03.1989 г. у Варшаўскім Унівэрсытэце (старшыня – Мікола Ваўранюк).

Новы нумар / Novy numer

Папярэднія нумары

Усе правы абаронены; 2025 Czasopis